Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. w O.

sprawy z odwołania J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o datę wypłaty emerytury

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 22.09.2014r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. D. prawo do wypłaty emerytury od dnia 01.08.2014r.

Sygn. akt III U 853/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22.09.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. podjął wypłatę emerytury J. D. od dnia 01.09.2014r.

J. D. wniósł odwołanie od tej decyzji w zakresie daty podjęcia wypłaty emerytury, żądając jej wypłaty od dnia 01.08.2014r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Stwierdził bowiem, że wniosek o podjęcie wypłaty emerytury wpłynął do ZUS dnia 18.09.2014r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 23.06.2014r. J. D. złożył wniosek o emeryturę. Decyzją z dnia 25.07.2014r. ZUS przyznał mu prawo do emerytury, przy czym jednocześnie zawiesił jej wypłatę z uwagi na fakt, że J. D. kontynuował zatrudnienie. Ponadto ZUS pouczył go, że wysokość emerytury w ostatecznej wysokości zostanie ustalona z chwilą podjęcia wypłaty emerytury tj. po rozwiązaniu stosunku pracy.

Dnia 31.07.2014r. J. D. złożył do ZUS świadectwo pracy, z którego wynikało, że rozwiązał stosunek pracy z dniem 31.07.2014r. Świadectwo to złożył przy wniosku, z którego treści wynikało, że wnosi o ponowne przeliczenie stażu pracy oraz wysokości emerytury.

Wobec powyższego ZUS decyzją z dnia 05.08.2014r. przeliczył od dnia 01.07.2014r. emeryturę J. D., przy czym nadal zawiesił jej wypłatę, informując J. D., że nie złożył formalnego wniosku o podjęcie wypłaty emerytury.

Następnie dnia 04.09.2014r. J. D. złożył do ZUS oświadczenie, że zostaje na starych warunkach emerytury. W reakcji na to pismo ZUS pismem z dnia 11.09.2014r. zwrócił się do J. D. o nadesłanie formalnego wniosku, dotyczącego celu złożenia tego oświadczenia i ponownie poinformował go, że emerytura nadal podlega zawieszeniu, gdyż J. D. nie złożył formalnego wniosku o podjęcie wypłaty emerytury.

Wówczas J. D. pismem z dnia 18.09.2014r. złożył oświadczenie, że wnosi o podjęcie wypłaty emerytury.

W konsekwencji ZUS decyzją z dnia 22.09.2014r. podjął wypłatę emerytury od dnia 01.09.2014r., uznając, że wniosek o podjęcie wypłaty emerytury wpłynął we wrześniu 2014r.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie spór sprowadzał się jedynie do kwestii, czy zachodziły podstawy do wypłaty emerytury J. D. począwszy od dnia 01.08.2014r.

Zgodnie z art.135 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) – w razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2.

Konieczne zatem było dokonanie ustalenia, w jakiej dacie J. D. złożył wniosek o podjęcie wypłaty emerytury. W pierwszej kolejności Sąd poddał analizie pismo odwołującego z dnia 31.07.2014r. ZUS potraktował literalnie treść tego pisma. Dlatego jedynie na skutek jego złożenia – przeliczył wysokość emerytury odwołującego. Jednakże zdaniem Sądu - ZUS winien mieć także na uwadze to, że J. D. wraz z tym wnioskiem złożył świadectwo pracy, z którego wynikało, że rozwiązał stosunek pracy. Tym samym spełnił konieczną przesłankę do podjęcia wypłaty emerytury. Wobec wątpliwości wynikających z treści pisma co do rzeczywistych intencji odwołującego, ZUS winien zobowiązać J. D. do jasnego sprecyzowania, jaki był cel złożenia tego wniosku – tak jak uczynił to ZUS ostatecznie pismem z dnia 11.09.2014r.

W przekonaniu Sądu – gdyby ZUS tak uczynił, to z całą pewnością uzyskałby od J. D. deklarację, że wniosek z dnia 31.07.2014r. w istocie był wnioskiem o podjęcie wypłaty emerytury. Już choćby logika wskazuje, że skoro J. D. rozwiązał stosunek pracy, to pozbawił się źródła dochodu i uczynił to jedynie to po, aby otrzymać wypłatę emerytury. Dlatego złożył do ZUS tego samego dnia, w którym rozwiązał stosunek pracy, wniosek, będąc przekonanym, iż to spowoduje wypłatę emerytury. Wynika to także z jego zeznań, że rozwiązał stosunek pracy, aby móc otrzymywać emeryturę. Nie można logicznie bowiem wytłumaczyć faktu, że wnosiłby o przeliczenie emerytury, a nie byłby zainteresowany jej wypłatą. Dopiero dalsza korespondencja pomiędzy ZUS-em a odwołującym, która miała miejsce we wrześniu 2014r. doprowadziła ostatecznie do doprecyzowania przez J. D. jego żądania.

Sąd miał na uwadze, że J. D. jest niewykształconym człowiekiem i ma trudności w zrozumieniu zawiłości prawnych, które spowodowały, że nie otrzymał emerytury już w sierpniu, choć zgodnie z pouczeniem ZUS rozwiązał stosunek pracy dnia 31.07.2014r.

Z tych wszystkich względów Sąd uznał, że wniosek J. D. z dnia 31.07.2014r. winien być potraktowany jako wniosek o podjęcie wypłaty emerytury. Jeśli ZUS miał wątpliwości co do intencji wnioskodawcy – winien żądać sprecyzowania treści tego pisma.

Ponieważ przyczyna powodująca wstrzymanie wypłaty świadczenia ustała dnia 31.07.2014r. i tego dnia został złożony też wniosek o podjęcie wypłaty emerytury, zatem stosownie do treści art.135 ust.1 w/w ustawy – należało podjąć wypłatę emerytury od dnia 01.08.2014r.

Z tych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję na mocy art.477 ¹⁴§2 kpc.