Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności oskarżyciela: st. asp. Sylwester Piotrowicz

po rozpoznaniu w dniach 29 września 2014 roku i 09 lutego 2015 roku sprawy

G. T. (1)

syna J., S. z d. S.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że: W nocy z 12/13 kwietnia 2014 r. w miejscowości (...) gm. W. dokonał kradzieży elementów wyposażenia ciągnika w postaci tzw „belki” i śruby regulacyjnej o łącznej wartości 250 zł na szkodę T. T.,

tj. o czyn z art. 119§1 kw

1.  Obwinionego G. T. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu.

2.  Na podstawie art. 118§2 kpw koszty postępowania przejmuję na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IIW 863/41

UZASADNIENIE

We wniosku o ukaranie złożonym przez Komendę Powiatową Policji w G. G. T. (1) obwiniony został o to, że w nocy z 12/13 kwietnia 2014r. w miejscowości Z. gmina W. dokonał kradzieży elementów wyposażenia ciągnika w postaci tzw. belki i śruby regulacyjnej o łącznej wartości 250 zł na szkodę T. T..

– tj. popełnienia czynu z art. 119§1kw.

W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 kwietnia 2014r. do Komendy Powiatowej Policji w G. zgłosił się T. T. zamieszkały w (...), który złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa a mianowicie, że w nocy z 12 na 13 kwietnia 2014r. nieznany mu sprawca z terenu posesji w miejscowości (...) dokonał kradzieży elementów ciągnika w postaci belki i śruby regulacyjnej powodując straty w wysokości 500 zł na szkodę pokrzywdzonego.

W Z. pokrzywdzony prowadzi gospodarstwo rolne.

Po świętach Wielkanocnych, w dniu 13 kwietnia 2014r. pokrzywdzony zauważył, że brakuje belki mocowania zaczepu tylnego oraz śruby regulacyjnej a oba te elementy były jeszcze dzień wcześniej u niego na podwórku – belka leżała przy ciągniku niedaleko budynku gospodarczego a śruba zamontowana była w ciągniku.

Dowiedział się pokrzywdzony następnie, że taka belka jak jego znajduje się w posiadaniu J. W. zamieszkałego w T. i że belkę tę J. W. zakupił od obwinionego G. T. (1) – ciotecznego brata pokrzywdzonego. Z taką informacją T. T. udał się na Komendę Powiatową Policji w G. i złożył zawiadomienie . J. W. od około 30 lat przyjaźni się z G. T. (1). We wrześniu 2013r. usłyszał od niego, że gdzieś w lesie znalazł belkę do ciągnika używaną, wzmocnioną. Pod koniec miesiąca marca 2014r. lub na początku kwietnia 2014r. natomiast belkę tę obwiniony podarował J. W. w podziękowaniu za belę siana jaką wcześniej otrzymał od J. W.. Po wezwaniu do stawienia się na komendzie J. W. w dniu 5 maja 2014r. przywiózł przedmiotową belkę i przekazał ją funkcjonariuszom. Tego samego dnia belka ta została przekazana T. T. .

Powyższy stan faktyczny Są ustalił w oparciu o :

Wyjaśnienia obwinionego G. T. k. 34-35, zeznania świadków: T. T. k.35 - 35v , J. W. k. 36v , Z. K. k. 40 – 40v, notatkę urzędową k. 2, 19, dane obwinionego k. 24, protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie k. 4-5, protokół zatrzymania rzeczy k. 12-14, pokwitowanie k. 18, szkic k. 17 .

Obwiniony G. T. (1) do winy nie przyznał się.

W swych wyjaśnieniach podał, że belka, która następnie była u J. W., została przez niego znaleziona w lesie w maju 2013r. Twierdził, że wprawdzie pozostaje w konflikcie z pokrzywdzonym lecz belki ani śruby nie ukradł a pokrzywdzony pomawia go o to ze złośliwości. Obwiniony podał też, że razem z nim w lesie, kiedy to znalazł ową belkę, był Z. K..

Wyjaśnieniom obwinionego Sąd dał wiarę, zważywszy, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw by uznać, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu wykroczenia.

Na wstępie należy odnieść się do samej belki – jak twierdził pokrzywdzony, była ona stalowa, używana, delikatnie przyrdzewiała , podwójna ze wzmocnieniami, lekko wygięta na środku w miejscu gdzie znajdują się otwory mocujące. Była to belka kilkunastoletnia, stara i pordzewiała, nie posiadająca żadnych cech charakterystycznych odnoszących się tylko do niej.

Pokrzywdzony, będąc w Komendzie Powiatowej Policji w G., w dniu 5 maja 2014r. odebrał belkę, którą dostarczył na komendę J. W.. W ocenie pokrzywdzonego była to jego belka, nie miał co do tego żadnych wątpliwości.

Następnie, już w toku procesu, belka ta została ponownie pokrzywdzonemu skradziona. Mówił o tym pokrzywdzony na rozprawie w dniu 29 września 2014r. Nie było zatem możliwości aby w toku postępowania zweryfikować zarówno kwestie wyglądu belki jak i jej ewentualnych cech charakterystycznych a wszystkie dane dotyczące owej belki należało opierać wyłącznie na zeznaniach świadków.

Słuchany w charakterze świadka Z. K. zeznał, iż rzeczywiście widział jak obwiniony znalazł w lesie belkę do mocowania. Wprawdzie świadek nie pamiętał daty tego zdarzenia, ale na etapie czynności wyjaśniających, w trakcie rozmowy telefonicznej, którą w dniu 7 maja 2014r. przeprowadzał z nim funkcjonariusz Policji z KPP w G., potwierdził, że gdy był u obwinionego oglądać jego konie, widział jak obwiniony znalazł w lesie belkę do ciągnika małego. Świadek nadto zeznał, iż nie pamięta jak dokładnie była to belka. Odnosząc się do treści notatki urzędowej z dnia 7 maja 2014r. dotyczącej przywołanej wyżej rozmowy telefonicznej dotyczącej belki, świadek stwierdził, iż on sam nie odróżnia belki pojedynczej od podwójnej i nawet nie ma wiedzy, że są dwa rodzaje takich belek. Dla świadka wszystkie belki są takie same.

W tej sytuacji rzekomy opis świadka dotyczący znalezionej w lesie belki zawarty w notatce urzędowej z dnia 7 maja 2014r. uznać należy za wątpliwy. Świadek nie odróżnia belki pojedynczej od podwójnej, nie przyglądał się tej belce więc jego wiedza co do cech charakterystycznych znalezionej belki jest w zasadzie żadna.

Świadek potwierdził natomiast fakt, że obwiniony znalazł w lesie belkę do ciągnika. Tym samym potwierdził wersję prezentowaną przez obwinionego, który podnosił, iż w maju 2013r. belka ta została przez niego znaleziona w lesie.

Wiarygodności zeznań tego świadka w żaden sposób podważyć nie można. Świadek jest osobą całkowicie obcą zarówno dla pokrzywdzonego jak i obwinionego, w żaden sposób nie związany z żadnym z nich.

Następnie, świadek J. W. potwierdził fakt, iż belkę, która następnie oddał na komendzie, otrzymał od obwinionego, którego to zna i z którym utrzymuje koleżeńskie relacje. Twierdził, iż belkę tę otrzymał od obwinionego w miesiącu marcu 2014r. Świadek zeznał też, iż latem 2014r. obwiniony mówił mu, że znalazł w lesie belkę do ciągnika a podarował mu ją w podziękowaniu za to, że czasami świadek wspomaga go w zapasach siana. Również wiarygodności tego świadka nie można zakwestionować. Sam pokrzywdzony w swoim zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa podał, iż „W. to w porządku człowiek”.

Zeznania zatem tego świadka także potwierdzają wersję prezentowaną przez obwinionego. A zatem już w miesiącu marcu 2-14r. belka ta – o której pokrzywdzony twierdził, że należy do niego i została mu skradziona z 12/13 kwietnia 2014r. – znajdowała się u J. W..

Tym samym wskazuje to na to, że nie można w żaden sposób przypisać obwinionemu winy w popełnieniu zarzucanego mu wykroczenia skoro postępowanie dowodowe przeprowadzone w sprawie wykazało, że przedmiotowa belka – mająca być dowodem w sprawie – jeszcze przed 12 kwietnia 2014r. znajdowała się u J. W.. Nie mogła to być zatem ta sama belka, która miałaby należeć w dniu 12 kwietnia 2014r. do pokrzywdzonego.

W sprawie brak jest innego dowodu potwierdzającego iż to obwiniony miałby dopuścić się zarzucanego mu czynu.

Wypada tu w tym miejscu nadmienić, iż obwiniony stoi pod zarzutem kradzieży zarówno belki do ciągnika jak i śruby regulacyjnej.

W sprawie brak jest jakiegokolwiek dowodu, który dotyczyłby kwestii śruby.

W tej sytuacji, uznając, że brak jest dowodów popierających zarzut postawiony we wniosku o ukaranie orzec należało o uniewinnieniu obwinionego.

O kosztach rozstrzygnięto zgodnie z art.118§2kpw.