Sygn. akt I S 40/13
Dnia 20 marca 2013r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący Sędziowie:
SSA Ewa Jastrzębska
SA Elżbieta Karpeta (spr.)
SA Anna Bohdziewicz
po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi J. J.
o stwierdzenie przewlekłości w postępowaniu toczącym się przed Sądem Okręgowym w (...) pod sygnaturą akt II C 705/11
z powództwa J. J. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Apelacyjnemu w (...), Sądowi Okręgowemu w (...), Sądowi Apelacyjnemu w (...), Sądowi Okręgowemu w (...), Sądowi Apelacyjnemu w (...), Sądowi Okręgowemu w (...) i Sądowi Rejonowemu dla (...)
o zapłatę
postanawia:
odrzucić skargę.
Pismem z dnia 12 marca 2013r. J. J. po raz szósty domagał się stwierdzenia przewlekłości w prowadzonym przez Sąd Okręgowy w (...) pod sygn. akt II C 705/11 postępowaniu, wskazując, że nieuzasadniona okolicznościami zwłoka w rozpoznawaniu sprawy przez ten Sąd w okresie od 15 grudnia 2011r. do 12 marca 2013r. była przyczyną powstania po jego stronie „strat finansowych i zdrowotnych”.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, podobnie bowiem jak wcześniejsze skargi o sygnaturach
I S 62/12, I S 80/12, I S 105/12 oraz I S 28/13, wniesiona została w terminie krótszym niż 12 miesięcy od wydania przez Sąd Apelacyjny w dniu 19 czerwca 2012r. orzeczenia, w którym dokonano merytorycznej oceny skargi zarejestrowanej pod sygnaturą I S 33/12 (którą notabene Sąd Apelacyjny uwzględnił, konsekwencją czego było przyznanie na rzecz skarżącego od Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego w (...) kwoty 2 000 zł).
Wobec powyższego, zgodnie z przepisem art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jednolity Dz. U. z 2004r., Nr 179, poz. 1843), który uzależnia możliwość wystąpienia z nową skargą w tej samej sprawie od upływu 12 miesięcy od dnia wydania orzeczenia uwzględniającego poprzednio złożoną skargę, wniesioną po raz wtóry skargę należało z mocy art. 9 ust. 2 tej ustawy odrzucić jako niedopuszczalną.
Tak też orzekł Sąd Apelacyjny w sentencji.