Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 130/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

Protokolant: Agnieszka Ingram

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy MiastoŚ.

przeciwko D. B., M. B., T. B., A. S., Ł. S. i M. S.

o eksmisję

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt I C 1056/12

I.  oddala apelację;

II.  nie obciąża pozwanych kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 130/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem nakazano pozwanym, aby opróżnili, opuścili i wydali stronie powodowej bliżej opisany lokal mieszkalny, a także orzeczono o uprawnieniu wszystkich pozwanych do otrzymania lokalu socjalnego oraz wstrzymaniu wykonania orzeczenia do czasu przedstawienia pozwanym przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego, opierając rozstrzygnięcie o następujące ustalenia i oceny: - strony łączyła umowa najmu komunalnego lokalu mieszkalnego; w dniu 30 stycznia 2007 r. strona powodowa wezwała pozwanych do uiszczenia zaległości czynszowych w kwocie 5217,55 zł, czego pozwani nie uczynili, wobec czego wypowiedziano pozwanym umowę najmu ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2007 r.; małżonkowie T. B. i M. B. zajmują ten lokal od 18 lat, razem z nimi mieszkają ich syn oraz córka z dwojgiem dzieci; pozwani nie mają tytułu prawnego do innego lokalu ani możliwości zamieszkania w innym lokalu, korzystają z pomocy opieki społecznej, mimo umorzenia części zaległości nadal nie ponoszą opłat za korzystanie z lokalu ani nie utrzymują go w należytym stanie.

W ocenie sądu żądanie było zasadne, skoro bezspornym było, że pozwani – wobec rozwiązania stosunku najmu – zajmują lokal bez tytułu prawnego, dlatego też byli zobowiązani do wydania go stronie powodowej. Ponadto dalsze utrzymywanie sytuacji, gdy pozwani korzystają z lokalu bez ponoszenia jakichkolwiek opłat z tego tytułu , nie może być tolerowane, wobec czego żądanie strony w powodowej w takiej sytuacji nie może zostać uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, do czego w istocie w toku procesu zmierzali pozwani.

W apelacji - domagając się ponownego rozpoznania sprawy – pozwani wskazali, że wyrok jest dla nich krzywdzący z uwagi na trudne warunki materialne i życiowe całej rodziny, a ewentualna zmiana mieszkania skomplikowałaby kłopoty z wyjściem do pobliskich sklepów oraz utrudniła życie, dlatego też zobowiązali się do spłaty zadłużenia w ratach oraz opłacania bieżącego czynszu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej zarzuty nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. Przyjmując bezsporne w istocie ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.

Tylko dodatkowo odnośnie zarzutów apelacji należy wskazać na następujące kwestie : - bezspornym było, że pozwani od 2007 r. zajmują przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego, nie ponosząc z tego tytułu żadnych należności na rzecz strony powodowej; według stanu na dzień 30 kwietnia 2012 r. zadłużenie pozwanych wynosi 18 375 zł, w roku 2010 umorzono pozwanym należność z tego tytułu w wysokości 10152 zł, natomiast płatność pozostałej kwoty 4582 zł odroczono do dnia 31 grudnia 2010 r. , pod warunkiem regularnego uiszczania odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu; na poczet tego odszkodowania pozwani wpłacili w roku 2010 – kwotę 330 zł, w roku 2011 – kwotę 250 zł, a w roku 2012 – kwotę 300 zł; - powyższe uwagi świadczą jednoznacznie, że pozwani - z róznych przyczyn - nie są w stanie regulować bieżącego odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu, jak również – mimo częściowego umorzenia – spłacić powstałych zaległości z tego tytułu; - przyczynami tego stanu rzeczy są wielkość zajmowanego lokalu / 89,80 m(2) /, z czym wiążą się wysokie opłaty, niskie dochody pozwanych oraz stan ich zdrowia; - okoliczności te prowadzą do wniosku, że uwzględnienie powództwa nie prowadzi do naruszenia zasad współżycia społecznego, skoro po zawarciu z gminą umowy najmu lokalu socjalnego, pozwani będą – jak się wydaje - w stanie ponosić stosowne z tego tytułu opłaty.

Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc /, natomiast z uwagi na sytuację finansową , rodzinną oraz zdrowotną pozwanych, odstąpiono od obciążania ich kosztami postępowania apelacyjnego , opierając rozstrzygnięcie w tym zakresie o przepis art. 102 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc.