Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1138/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Damian Czajka

Protokolant: Karolina Nesterewicz

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2013 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa K. H.

przeciwko M. H.

o zapłatę 12.816,61 zł

powództwo oddala.

Sygnatura akt I C 1138/12

UZASADNIENIE

Powódka K. H. wniosła o zasądzenie od pozwanej M. H. 12 816,61 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu wraz z kosztami postępowania. Uzasadniając żądanie wskazała, że w L. Banku (obecnie (...) Bank (...) S.A.) pobrała kredyt, za który zakupiła na rzecz pozwanej węgiel. Na 23 sierpnia 2012 r. zadłużenie tytułu niespłaconego kredytu wyniosło 12 816,61 zł, mimo, że M. H. zobowiązała się wobec powódki do jego spłacenia.

Pozwana M. H. wnosząc o oddalenie powództwa zarzuciła, że pożyczone od powódki pieniądze na zakup opału oddała w całości, tj. w kwocie ok. 5000 zł.

Sąd ustalił:

Pozwana M. H. w latach poprzednich wielokrotnie kupowała opał, tj. węgiel, w składzie opałowym w P., prowadzonym przez Z. P.. W ostatnich latach zakupy opału opłacała z pobieranych za pośrednictwem składu, kredytów. W 2007 lub 2008 r. pozwana zamówiła opał dla siebie, lecz z uwagi na brak środków finansowych, umowa kredytu sporządzona została na rzecz powódki. Na tej podstawie pracownik składu opałowego dostarczył węgiel do miejsca zamieszkania pozwanej, zaś wszelką dokumentację przedstawiono powódce.

Pozwana na podstawie blankietów spłat spłaciła kilka pierwszych rat za powódkę, zaś pozostałą część zwróciła K. H. w gotówce.

Dowód:

- zeznania stron (k. 33),

- zeznania świadków Z. P. i B. C. (k.32).

Nakazem zapłaty z dnia 19 listopada 2012 r. wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym prowadzonym przed Sadem Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie, nakazano powódce zapłacić na rzecz (...) (...). we W.kwotę 8933,52 zł z odsetkami maksymalnymi od dnia 21 września 2012 r. wraz z kosztami postępowania.

Dowód:

- odpis nakazu zapłaty z dnia 19.11.2012 r. (k.31).

Pismem z dnia 31 lipca 2012 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty 8 721,85 zł tytułem pożyczki udzielonej za pośrednictwem L. banku na zakup węgla, z dnia 27 marca 2008 r. W piśmie tym wskazała, że sumę 4 719,23 zł przekazał pozwanej w dniu zawarcia umowy. Ze względu na brak spłaty pożyczki na dzień w dacie wezwania do zapłaty bank obciążył powódkę na 8 721,85 zł, która winna uregulować pozwana.

Dowód:

- odpis wezwania do zapłaty (k.15).

Sąd zważył:

Opisany wyżej stan faktyczny sporu Sąd ustalił w oparciu o przedstawione przez strony dowody w postaci dokumentów oraz zeznania świadków Z. P. i B. C.. Sąd nie prowadził dowodu z protokołów przesłuchania B. C. z akt postępowania przygotowawczego z uwagi na zasadę bezpośredniości postępowania oraz dopuszczenie z zeznań wymienionego świadka w toku niniejszego postępowania. Oddaleniu podlegał także wniosek o zwrócenie się od (...) Bank (...) S.A. we W., bowiem informacje jakie winien udostępnić bank objęte są tajemnicą bankową, której proces cywilny nie narusza, po wtóre, nie było przeszkód, aby strona sama złożyła dokumenty bankowe jej dotyczące. Sąd z dużą ostrożnością potraktował zeznania powódki, które nie odpowiadają twierdzeniem uzasadnienia pozwu, choćby w zakresie dowodzenia podpisania umowy przy pracowniku składu opałowego na jej nazwisko, i nie znajdują poparcia w pozostałych dowodach. Przyjmując nawet, że powódka wręczyła pieniądze w gotówce, brak jest wskazania na jakich zasadach miałby nastąpić zwrot wręczonej sumy. W tym jednak kontekście zeznania te nie odpowiadają twierdzeniom pozwanej, że w ostatnich latach nabywała opał wyłącznie na kredyt, co potwierdził pracownik składu, wskazując nawet na wypisanie umowy, która zawieziona została do powódki celem osobistego podpisania, choć okoliczności tej transakcji nie są wystarczająco opisane.

Z tych wszystkich powodów Sąd żądanie pozwu uznał za nieudowodnione. Na podstawie nakazu zapłaty, pisemnego wezwania do zapłaty oraz budzących wątpliwości zeznań powódki, nie można określić treści łączącego strony stosunku prawnego; przede wszystkim wysokości przekazanej sumy oraz zasad jej zwrotu.

Zważywszy na rozkład ciężaru dowodu, sytuujący obowiązki w omawianym wyżej zakresie po stronie powódki, Sąd opierając się na regulacji art. 6 k.c. powództwo oddalił.