Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Iwona Popiołek-Sikora

Protokolant: Katarzyna Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2013 roku we W.

sprawy z powództwa (...) S.a.r.l. z siedzibą w Luxembourg

przeciwko A. J.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 maja 2012 r., wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny, skierowanym przeciwko pozwanemu A. J., strona powodowa (...).á r.l. z siedzibą L. wniosła o zapłatę kwoty 418 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 5 lipca 2010 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu, strona powodowa wskazała, iż na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 15 grudnia 2011 r. przejęła od firmy (...) S.A. prawo do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu nieuregulowanej polisy. Pozwany do dnia wniesienia pozwu nie uregulował zadłużenia.

W dniu 19 czerwca 2012 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Lublinie, VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu A. J. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powodowi kwotę 418 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 7 maj 2010 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 90 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo w tym terminie wnieść sprzeciw do tutejszego Sądu (sygn. akt VI Nc-e 885391/12).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 25 lipca 2012 r., wniesionym w przewidzianym terminie do Sądu Rejonowego w Lublinie, VI Wydział Cywilny, A. J. wskazał, dnia 4 stycznia 2010 r. zawarł z ubezpieczycielem polisę nr (...) i dokonał opłaty składki z tytułu pierwszej raty. Podniósł, iż sprzedał samochód będący przedmiotem umowy tego samego dnia. W dniu 5 stycznia 2010 r. wyrejestrował pojazd w Wydziale Komunikacji, jak i z ubezpieczenia OC. Na dowód czego przedłożył do Sądu fakturę sprzedaży samochodu z pieczęcią Ubezpieczyciela. Tym samym pozwany wskazał, że z dniem 5 stycznia 2010 r., przestała go wiązać umowa ubezpieczenia OC.

W dniu 9 sierpnia 2012 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Lublinie, VI Wydział Cywilny stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków (sygn. akt VI Nc-e 885391/12).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. J. zawarł z (...) S.A. umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, samochodu D. (...), (...). W związku z zawarcie umowy pozwany zapłacił pierwszą ratę składki. W okresie obowiązywania polisy pozwany zbył samochód, o czym dnia 5 stycznia 2010 r. poinformował zarówno ubezpieczyciela, jak i Urząd Miejski W. Wydział Spraw Obywatelskich, składając fakturę za sprzedaż samochodu objętego ubezpieczeniem.

Dowód:

przesłuchanie pozwanego A. J., k. 41,

faktura VAT nr (...) z dnia 4 stycznia 2010 r., k. 39;

Pomimo sprzedaży pojazdu i wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, (...) S.A. skierowało do A. J. pismo informujące o konieczności wznowienia polisy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów, wskazując iż koniec ważności ochrony ubezpieczeniowej z polisy (...) upływa w dniu 4 stycznia 2011 r. Przedmiotem ubezpieczenia miał być ten sam pojazd, którego dotyczyła umowa ubezpieczenia zawarta dnia 4 stycznia 2010 r., tj. D. (...), (...). Pozwany w odpowiedzi na pismo, poinformował ubezpieczyciela, że zbył przedmiotowy pojazd, o czym ubezpieczyciel dnia 5 stycznia 2010 r. został poinformowany.

Dowód:

przesłuchanie pozwanego A. J., k. 41,

pismo z dnia 12 grudnia 2010 r., k. 38,

pismo z dnia 5 stycznia 2011 r., k. 37.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustalając istotny w sprawie stan faktyczny, Sąd oparł się na dowodach z dokumentów w postaci pisma przypominającego o końcu ważności ochrony polisy ubezpieczeniowej z dnia 12 grudnia 2010 r., pisma pozwanego z dnia 5 stycznia 2011 r., faktury z dnia 4 stycznia 2010 r. Nr (...), a także na dowodzie z przesłuchania pozwanego A. J..

Bezspornym w sprawie było, iż w dniu pozwany A. J. zawarł z (...) S.A., umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych (...). Przedmiotem ubezpieczenia był pojazd marki D. (...), nr rej (...). Kwestią sporu była zaś okoliczność ewentualnego istnienia zobowiązania pozwanego A. J. do zapłaty kolejnej raty składki ubezpieczeniowej za okres ubezpieczenia.

Zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych reguluje ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. 2003.124.1152). Stosownie do treści przepisu art. 23 ust.1 ustawy, posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 ustawy, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres wskazany w umowie i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie. W myśl kolejnych przepisów ustawy umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawiera się na okres 12 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 27, zaś okres ten kończy się z upływem dnia poprzedzającego początkowy dzień okresu ubezpieczenia (art. 26 ust. 1 i 2).

Mając na uwadze wskazaną powyżej regulację przepisów ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r., wskazać należy, iż istotnie, gdyby nie doszło do wypowiedzenia przez pozwanego umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych– polisa nr (...), w okresie jej obowiązywania tj. dnia 5 stycznia 2010 r. z powodu sprzedaży pojazdu będącego przedmiotem tejże umowy umowa nadal by obowiązywała, a pozwany musiałby zapłacić kolejną ratę składki. W tym jednak zakresie Sąd dał wiarę pozwanemu, który przesłuchany na rozprawie wskazał w sposób jasny i spójny, iż dzień po sprzedaży samochodu tj. dnia 5 stycznia 2010 r. złożył ubezpieczycielowi fakturę wystawioną w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu i poinformował ubezpieczyciela o zbyciu pojazdu objętego polisą. A więc w ocenie Sądu skutecznie wypowiedział umowę. Wypowiedzenie miało miejsce w okresie obowiązywania umowy. Po jego złożeniu pozwany pozostawał w usprawiedliwionym przekonaniu, iż umowa została skutecznie rozwiązana.

Podnieść należy, iż ciężar dowodu spoczywał w niniejszym postępowaniu, zgodnie z art. 6 k.c., na stronie powodowej, która z twierdzeń swoich wywodziła skutki prawne. Wobec podjętej przez pozwanego obrony w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym oraz przytoczenia przez niego podczas przesłuchania, w sposób logiczny, okoliczności towarzyszących wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia z powodu sprzedaży pojazdu, strona powodowa powinna była starać się wykazać, iż pozwany w okresie obowiązywania polisy (...) nie powiadomił na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, wobec czego był zobowiązany do zapłaty kolejnej składki. Podkreślić należy natomiast, iż strona powodowa nie zajęła w tej sprawie żadnego stanowiska. Nie doszło zatem do zakwestionowania uprawdopodobnionych przez pozwanego w drodze przeprowadzonego przez Sąd dowodu z jego przesłuchania twierdzeń, jakoby wypowiedział polisę (...).

Z uwagi zatem na okoliczność sprzedaży samochodu, pozwany nie legitymujący się dłużej cechą posiadacza wskazanego pojazdu mechanicznego nie był zobowiązany do zapłaty raty składki, co rodziło po jego stronie uprawnienie do jej pisemnego wypowiedzenia. Brak jest zatem podstawy prawnej do żądania przez stronę powodową zapłaty przez pozwanego kolejnej raty składki ubezpieczeniowej za okres po rozwiązaniu umowy.

Strona powodowa nie odniosła się do twierdzeń pozwanego i nie zakwestionowała ich. Sąd uznając twierdzenia pozwanego A. J. za zgodne z prawdą, oddalił powództwo strony powodowej jako niezasadne, o czym orzekł w sentencji wyroku.