Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 193/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2013r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Paweł Rysiński (spr.)

Sędziowie: SA – Hanna Wnękowska

SA – Zbigniew Kapiński

Protokolant: – st. sekr. sąd. Katarzyna Rucińska

przy udziale Prokuratora Leszka Woźniaka

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2013 r.

sprawy S. D.

o odszkodowanie i zadośćuczynienie za tymczasowe aresztowanie

na skutek apelacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w. W.

z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt VIII Ko 169/09

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa;

zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. L. S. – Kancelaria, W. ul. (...) kwotę 147,60 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego przed Sądem Apelacyjnym
(w tym VAT).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 marca 2013 r. Sąd Okręgowy w. W. oddalił w całości wniosek skazanego S. D. o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie, albowiem zostało ono w całości zaliczone na poczet orzeczonej wobec skazanego długoterminowej kary pozbawienia wolności w sprawie Sądu Okręgowego – sygn. XVIII K 85/09.

Apelację od tego wyroku wniósł pełnomocnik wnioskodawcy zarzucając orzeczeniu obrazę art. 552 § 4 k.p.k. przez przyjęcie, że zaliczenie aresztu na poczet kary wyklucza uzyskanie odszkodowania i zadośćuczynienia za aresztowanie. W konkluzji wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym, dlatego wystarczy stwierdzić, podtrzymując w całej rozciągłości ocenę i argumenty Sądu pierwszej instancji zawarte w pisemnych motywach wyroku, że zaliczenie na poczet orzeczonej prawomocnie kary pozbawienia wolności całości okresu tymczasowego aresztowania stosowanego w toku postępowania wyklucza zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia za ten sam okres w trybie art. 552 § 4 k.p.k.

Doktryna – np. T. Grzegorczyk KPK, Komentarz W-wa 2008 str. 1171-72, P. Hofmański KPK, Komentarz, W-wa 2004 str. 302 - i praktyka sądowa – np. postanowienie SN z dn. 15 listopada 2007 r. – sygn. IV KK 82/07 - nie pozostawiają w tej kwestii najmniejszych wątpliwości, a kwestia ta nigdy nie była przedmiotem rozbieżności w orzecznictwie sądowym. Dlatego pogląd skarżącego jako odosobniony, a w istocie zupełnie oderwany od reguł postępowania przewidzianych w Rozdziale 58 KPK, nie mógł być w żadnej mierze podzielony i prowadzić do korekty, czy uchylenia zaskarżonego wyroku.

Reasumując, zaliczenie aresztowania na poczet orzeczonej prawomocnie kary wyklucza prawo do ubiegania się o odszkodowanie i zadośćuczynienie z art. 552 § 4 k.p.k. Procedura karna nie przewiduje bowiem jednoczesnego korzystania z instytucji ,,zaliczenia okresu aresztowania”, a następnie uzyskania za ten sam okres rekompensaty w trybie rozdz.58 kpk.

Z tych przyczyn zaskarżony wyrok, jako oczywiście trafny, należało utrzymać w mocy.

II AKa 193/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE