Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 446/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 7 października 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Monika Biała

Protokolant: Agnieszka Komar

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2013 roku we W.

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko A. K.

- o zapłatę

I. Zasądza od pozwanego A. K. na rzecz strony powodowej (...) S.A. w W. kwotę 2794,33 zł(dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt cztery złote i trzydzieści trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi licznymi od dnia 13/12/2011r. do dnia zapłaty

II. Zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 652 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. w W., reprezentowana w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, domagała się od pozwanego A. K. zasądzenia na jej rzecz kwoty 2.794,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13.12.2011 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że pozwany A. K. zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerze (...) z dnia 13.05.2010 r. oraz o numerze (...) z dnia 23.09.2010 r., na mocy której pozwany uzyskał dostęp do usług telekomunikacyjnych oraz zobowiązał się do uiszczania opłat.

Pozwany nie wywiązał się z zobowiązań wobec czego strona powodowa rozwiązała z pozwanym umowy i bezskutecznie wzywała pozwanego do uregulowania żądanej kwoty. Wskazała również, że odsetki ustawowe naliczyła od następnego dnia po wskazanej dacie płatności poszczególnych kwot do dnia wystawienia poszczególnych not odsetkowych.

W dniu 17.02.2012 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. VI Nc-e 1808152/11, uwzględniając powództwo w całości, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany A. K. złożył sprzeciw od nakazu zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany zakwestionował skuteczność rozwiązania umów przez stronę powodową i zasadność dochodzenia kar umownych na kwotę 1.080,55 zł i 1.063,15 zł. Wskazał, że nie otrzymał wypowiedzenia umów od strony powodowej.

Postanowieniem z dnia 11.12.2012 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości i przekazał rozpoznanie sprawy do tut. Sądu.

Pismem z dnia 18.06.2013 r. strona powodowa podniosła, że zobowiązanie pozwanego miało charakter pieniężny i polegało na obowiązku zapłaty za wykonane usługi w ustalonym terminie.

Z tytułu świadczonych usług strona powodowa wystawiała miesięczne faktury, które kierowała na wskazany przez pozwanego adres. Wskazała, że zarówno faktury VAT, pozew, list stanowiący wypowiedzenie Umowy o Świadczenie Usług (...) jak i wezwania do zapłaty - kierowane były na ten sam adres pozwanego - wskazany zarówno w Umowie jak i sprzeciwie od niniejszego nakazu zapłaty.

Podniosła, że pozwany zwracał się do strony powodowej o rozłożenie powstałych zaległości na raty, na co wyraziła zgodę, jednakże pozwany nie wywiązał się i z tego zobowiązania, a strona powodowa anulowała zgodę.

Wskazała, że umowa, z tytułu której dochodzi zapłaty została zawarta pomiędzy stronami w ramach ofert promocyjnych strony powodowej na czas oznaczony. Przy zawarciu umów pozwany oświadczył, iż otrzymał, zapoznał się i zaakceptował warunki umowy bez zastrzeżeń. Strona powodowa ponadto przyznała pozwanemu ulgę w cenie telefonu (wysokie subsydium) oraz w stawkach za usługi, skalkulowane przy założeniu, iż umowa/y będzie trwała do dnia wskazanego w formularzu umowy. W związku z zawarciem umowy na warunkach promocyjnych pozwany przyjął na siebie zobowiązanie o charakterze niepieniężnym do utrzymywania karty SIM, wydanej mu przy zawarciu umowy, w stanie aktywności (ważnej na połączenia przychodzące i wychodzące) przez cały okres, na jaki umowa została zawarta. Na wypadek niewykonania zobowiązań przez abonenta przewidziano możliwość rozwiązania umowy przed upływem okresu, na jaki została zawarta. Miało to bezpośredni związek z faktem nabycia przez pozwanego, poprzez zawarcie umowy na warunkach promocyjnych, określonej ulgi abonenckiej. Kara umowna nie została zatem zastrzeżona stricte za niewykonanie lub nienależyte wykonanie przez abonenta obowiązku zapłaty faktury, co przesądziłoby o pieniężnym charakterze zobowiązania, lecz generalnie za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania polegającego na nie rozwiązaniu umowy przez czas oznaczony w umowie. Jednocześnie do obowiązków pozwanego, zgodnie z umową, było dokonywanie płatności za świadczone usługi w wysokości i terminie określonym w wystawianych na jego rzecz fakturach. W niniejszej sprawie umowa pomiędzy stronami została rozwiązana, z przyczyn leżących po stronie pozwanego, przed upływem okresu, na jaki została zawarta, a wydana pozwanemu przy zawarciu umowy karta/y SIM - deaktywowana. Pozwany nie wykonał zatem przyjętego na siebie w umowie zobowiązania niepieniężnego do utrzymania karty SIM w stanie aktywności w sieci przez czas oznaczony w umowie/ach. Z tego powodu, w tym dniu naliczono karę/y umowną/e, zgodnie z zaakceptowanymi przez pozwanego przy zawarciu umowy warunkami ofert/y promocyjnej za czas będący różnicą pomiędzy przyjętym przez pozwanego okresem zobowiązania niepieniężnego a faktycznie spełnionym zobowiązaniem niepieniężnym.

Pismem z dnia 28.09.2013 r. pozwany podniósł brak skutecznego wypowiedzenia pozwanemu umów telekomunikacyjnych, ponieważ nie zapoznał się z jego treścią. W związku z tym zakwestionował również sposób wyliczenia i zasadność naliczenia kar umownych, ponieważ powództwo jest nieudowodnione.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. K. i (...) S.A. w W. zawarli umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ramach ofert promocyjnych z dnia 13.05.2010 r. i z dnia 23.09.2010 r., na mocy których pozwany uzyskał dostęp do usług telekomunikacyjnych oraz zobowiązał się do uiszczania opłat. Strona powodowa przyznała pozwanemu ulgę w cenie telefonu oraz w stawkach za usługi.

Na podstawie zawartych umów na warunkach promocyjnych pozwany przyjął na siebie zobowiązanie niepieniężne do utrzymywania aktywnych kart SIM w sieci strony powodowej przez cały okres na który umowy zostały zawarte oraz zobowiązanie pieniężne do uiszczania opłat abonamentowych zgodnie z cennikiem oraz warunkami oferty promocyjnej. W przypadku niewykonania zobowiązań przez pozwanego umówiono się, że strona powodowa może wypowiedzieć umowy przed upływem okresu na jaki zostały zawarte oraz dochodzić kary umownej z tytułu naprawienia szkody. Strony umówiły się również, że obowiązek naprawienia szkody wynika z celu umowy, ponieważ na zasadach promocyjnych przyznano pozwanemu specjalne warunki zakupu i usług strony powodowej.

Pozwany nie wywiązywał się z przyjętego na siebie zobowiązania.

dowód:

umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z warunkami oferty promocyjnej z dnia 13.05.2010 r., k. 38-40;

umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z warunkami oferty promocyjnej z dnia 23.09.2010 r., k. 41-44;

Regulamin Świadczenia Usług (...), k. 45-46;

informacja z dnia 22.02.2011 r., k. 47;

Pismem z dnia 22.02.2011 r. strona powodowa wypowiedziała pozwanemu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

dowód:

wypowiedzenie umów z dnia 22.02.2011 r., k. 48;

Pozwany e – mailem z dnia 14.06.2011 r. kierowanym do strony powodowej potwierdził istnienie zadłużenia i wniósł o jego rozłożenie na raty w związku z trudną sytuacją rodzinną.

dowód:

bezsporne, a nadto dowód: e – mail pozwanego z dnia 14.06.2011 r., k. 61;

Wartość niezapłaconych należności przez pozwanego wyniosła kwotę 2.794,33 zł.

dowód:

zestawienie faktur i not, k. 49;

faktury VAT, k. 52-60;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Strona powodowa wystąpiła z pozwem o zapłatę kwoty pieniężnej wynikającej z niespłaconego przez pozwanego zadłużenia z tytułu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Istnienie tychże umów, obowiązek zapłaty przez pozwanego żądanej kwoty oraz fakt jej nie zapłacenia został zdaniem Sądu należycie udowodniony.

Poza sporem w niniejszym postępowaniu pozostawał fakt zawarcia przez pozwanego A. K. a (...) S.A. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz warunki zawartych umów. Pozwany podpisując przedmiotowe umowy zaakceptował warunki umów bez zastrzeżeń.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd stwierdził, iż pomiędzy stronami doszło do zawarcia umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a tym samym istniał stosunek zobowiązaniowy. Należy również uznać, że bezsporne pomiędzy stronami są także takie okoliczności jak nie wywiązanie się przez pozwanego z warunków umów. Jednakże pozwany podnosił, iż w związku z tym, że nie otrzymał wypowiedzenia umów telekomunikacyjnych bezpodstawne jest dochodzenie przez stronę powodową należności z tytułu kar umownych dochodzonych pozwem. Pozwany wskazał bowiem, iż nie miał możliwości zapoznania się z przedmiotowym wypowiedzeniem.

Sąd na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego jednakże ustalił, że strona powodowa pismem z dnia 22.02.2011 r. skutecznie wypowiedziała pozwanemu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Bezsprzecznie uznać należy również, iż pozwany świadomy był istnienia zadłużenia, skoro e – mailem z dnia 14.06.2011 r. skierowanym do strony powodowej potwierdził istnienie zadłużenia i wniósł o rozłożenie go na raty. Treść tego oświadczenia, złożonego przez pozwanego wskazuje, że doszło do uznania długu przez A. K., co skutkować musiało uwzględnieniem powództwa.

Ponadto, pozwany zawierając przedmiotowe umowy zaakceptował Regulamin Świadczenia Usług (...), warunki oferty promocyjnej oraz cennik usług, stanowiące integralną część zawartych umów, a wedle których na wypadek niewykonania zobowiązań przez pozwanego przewidziano możliwość rozwiązania umowy, przed okresem na jaki została zawarta i naliczenie kar umownych za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania.

Stwierdzić zatem należy, iż roszczenie strony powodowej jest zasadne, co zostało wykazane dokumentami przedłożonymi przez stronę powodową, w szczególności zgodne z zaakceptowanymi przez pozwanego przy zawarciu umów warunkami ofert promocyjnych. Sąd stwierdził, iż strona powodowa w toku postępowania przedłożyła dokumenty wskazujące na to, iż posiada przedmiotową wierzytelność, w szczególności faktury i noty, które składają się na kwotę dochodzonego roszczenia wraz z terminami płatności poszczególnych kwot.

Sąd w świetle powyższych okoliczności uznał, że pozwany ma obowiązek zapłacić na rzecz strony powodowej kwotę 2.794,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 13.12.2011 r. do dnia zapłaty. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż pozwany nie wywiązał się ze zobowiązania i nie dokonał spłaty zadłużenia w ustalonym terminie.

Z podanych powyżej motywów, Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu zawarte w pkt II sentencji orzeczenia Sąd wydał w oparciu o przepis art. 98 k.p.c., bowiem pozwany jako strona przegrywająca proces w całości jest zobowiązany do zwrotu w całości przeciwnikowi procesowemu tych wszystkich kosztów, które poniósł on dla celowego dochodzenia obrony swych praw przed Sądem. Na powyższą należność składają się koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 35,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł oraz kwota 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalone na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 r. - Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.