Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SR Maciej Ejsmont (del.)

Protokolant: Agnieszka Ingram

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę 12.100 zł

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. akt I C 607/11

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądzoną od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 6.100 zł podwyższa do kwoty 18.200 (osiemnaście tysięcy dwieście) zł (pkt. I i II); koszty procesu należne powodowi podwyższa do 3.327 zł (pkt. III); nakazuje stronie pozwanej uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wałbrzychu 1.041 zł wydatków sądowych (pkt. V) oraz uchyla pkt. IV tego wyroku;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda 1.805 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 321/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zasądzono od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 6100 zł, z odsetkami ustawowymi od dnia 18 marca 2011 r., dalej idące powództwo oddalono oraz orzeczono o kosztach procesu i kosztach sądowych , opierając rozstrzygnięcie o następujące ustalenia i oceny: - w dniu 5 marca 2010 r. w kolizji drogowej uszkodzeniu uległ samochód powoda; po zgłoszeniu – strona pozwana określiła wartość tego pojazdu na dzień powstania szkody na 84 800 zł, a koszty jego naprawy na 61 088 zł; strona pozwana przyjęła, że miała miejsce szkoda całkowita, ponieważ koszty naprawy pojazdu są wyższe niż 70 % wartości pojazdu, dlatego wypłaciła powodowi odszkodowanie w kwocie 29 300 zł, przyjmując wartość pozostałości na 55 500 zł, którą odjęto od wartości pojazdu , na podstawie § 14 ust. 4 owu; według oceny sporządzonej na zlecenie powoda wartość pojazdu w dniu powstania szkody wynosiła 84 900 zł, a wartość pozostałości 38 100 zł; z kolei faktyczny koszt naprawy pojazdu, przy uwzględnieniu technologii naprawy i części zalecanych przez producenta wyniósł 61 944,01 zł, natomiast wartość rynkowa pojazdu przed szkodą wynosiła 85 200 zł ,a zatem skoro koszt naprawy przekraczał 70 % wartości rynkowej , to z przyczyn ekonomicznych naprawa była nieuzasadniona, przy czym różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie wynosiła 50 500 zł.

Z tych przyczyn, w ocenie sądu ,należało przyjąć wystąpienie szkody całkowitej na podstawie postanowień § 14 ust. 4 owu, stąd też powodowi należało się odszkodowanie w wysokości 5400 zł, stanowiącej kwotę odpowiadającą wartości pojazdu / 85 200 zł / , pomniejszonej o wartość pozostałości / 50 500 zł /, a także dodatkowo o wypłaconą już powodowi część odszkodowania w kwocie 29 300 zł. Ponadto powodowi należała się także kwota 700 zł , która została poniesiona przez niego na wynagrodzenie rzeczoznawcy za opinię wydaną na jego zlecenie . W ocenie sądu zlecenie to było obiektywnie uzasadnione, skoro powód nie posiadał specjalistycznej wiedzy w tym zakresie, a wnioski z tej opinii zostały częściowo potwierdzone opinią biegłego sądowego, gdy ponadto poszkodowanemu nie można odmówić prawa do kwestionowania ustaleń odnośnie wysokości szkody poczynionych w toku postępowania likwidacyjnego.

W apelacji powód zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że wartość pozostałości wyniosła 50 500 zł, w sytuacji gdy wyniosła ona 34 700 zł, co skutkowało matematyczną omyłką sądu, polegającą na odjęciu od wartości pojzdu przed szkodą / 85 200 zł /, oprócz wypłaconej kwoty 29 300 zł, także kwoty 50 500 zł, która w rzeczywistości stanowi różnicę wartości pojazdu przed i po szkodzie, zamiast kwoty 34 700 zł, stanowiącej prawidłowo ustaloną przez biegłego wartość pojazdu uszkodzonego.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez zasądzenie dalszej kwoty 12 100 zł wraz z kosztami procesu oraz kosztami postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja podlega uwzględnieniu, a podniesiony w niej zarzut znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy. Przyjmując bezsporne w istocie ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy nie do końca podziela jednak ocenę tego materiału, do której doszło – jak sie wydaje – na skutek oczywistej omyłki rachunkowej, mając na uwadze nastepujące okoliczności: - z opinii biegłego Z. U. jednoznacznie wynikało bowiem, że wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 85 200 zł, wartość pozostałości / pojazdu w stanie uszkodzonym / to 34 700 zł, natomiast różnica między tymi wartościami wyrażała się kwotą 50 500 zł / k. 13 opinii biegłego /; - w tej sytuacji od wartości pojazdu przed wypadkiem / 85 200 zł / należało odjąć wartość pozostałości / 34 700 zł /, co dawało kwotę 50 500 zł , pomniejszając ją o wypłacone przez stronę pozwaną odszkodowanie / 29 300 zł/, co w sumie dawało kwotę 21 200 zł; ponieważ z tego tytułu sąd pierwszej instancji zasądził kwotę 6100 zł / 5400 zł oraz 700 zł poniesionych przez powoda kosztów prywatnej opinii biegłego /, natomiast wartość przedmiotu zaskarżenia w apelacji wynosiła 12 100 zł, dlatego też podlegała ona uwzględnieniu jedynie w tym zakresie.

Z tych przyczyn zaskarżony wyrok podlegał zmianie przez podwyższenie zasądzonej kwoty 6100 zł do kwoty 18 200 zł , czyli zgodnie z żądaniem pozwu / pkt. I i II / ,na podstawie art. 386 § 1 kpc , czego konsekwencją było zasądzenie na rzecz powoda poniesionych przez niego kosztów procesu w całości, czyli w kwocie 3327 zł / pkt. III / na podstawie art. 98 i 99 kpc, jak również obciążenie strony pozwanej kosztami sądowymi w postaci wydatków na opinię biegłego / pkt. V /, na podstawie art. 113 u.k.s.c oraz uchylenie pkt. IV zaskarżonego wyroku wobec jego zbędności.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego oparto o przepis art. 98 i 99 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc.