Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Świdnicy Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Jadwiga Wójcikiewicz

Protokolant Sylwia Jurkowska

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 roku w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ulicy (...) w S.

o uchylenie uchwały

I.  uchyla uchwałę nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)w S.w sprawie wymiany wodomierzy w lokalach;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2353/13

UZASADNIENIE

Powód R. K. wniósł o uchylenie uchwały nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)w S.w sprawie wymiany wodomierzy w lokalach, zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, iż w dniach 18 – 21 października 2013 roku pozwana Wspólnota Mieszkaniowa w trybie indywidualnego zbierania głosów podjęła uchwałę w sprawie wymiany wodomierzy we wszystkich lokalach Wspólnoty i pokrycia kosztów tej wymiany ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym. Powód podkreślił, iż w jego mieszkaniu wodomierz został zainstalowany w grudniu 2011 roku, a więc ma ważny okres cechy legalizacyjnej wynoszący pięć lat. Powód sprzeciwił się również temu, aby koszt wymiany wodomierzy został pokryty ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym Wspólnoty.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ulicy (...) w S. wniosła o oddalenie powództwa.

Strona pozwana podkreśliła, iż jej nadrzędną wartością jest właściwa eksploatacja budynku i znajdujących się w nim urządzeń, dbałość o stan techniczny, ale także racjonalne gospodarowanie środkami finansowymi Wspólnoty. Większość właścicieli pozwanej Wspólnoty zdecydowała o wymianie w mieszkaniach wodomierzy na wodomierze klasy C w miejsce dotychczasowych, aby zminimalizować różnice występuje w odczytach pomiędzy wskazaniem zużycia wody wodomierza głównego, a sumą odczytów wskazań wodomierzy w poszczególnych lokalach. Występujące różnice, na podstawie faktury wystawionej przez Zakład (...), są pokrywane ze środków pozwanej Wspólnoty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. w W. zawiadomiło 31 maja 2013 roku zarządcę strony pozwanej, iż w określonych lokalach w budynkach pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej zachodzi konieczność wymiany wodomierzy z uwagi na upływ okresu ważności cechy legalizacyjnej wodomierzy wynoszącego pięć lat. W lokalu należącym do powoda R. K. nie było konieczności wymiany wodomierza.

Dowód: pismo (...) Sp. z o.o. w W. z 17 maja 2013 roku wraz z załącznikiem zawierającym listę wodomierzy k. 4 – 5.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...)w S.w dniach 18 – 21 października 2013 roku podjęła w trybie indywidualnego zbierania głosów uchwałę nr (...) w sprawie wymiany obecnych wodomierzy we wszystkich lokalach, z uwagi na upływ okresu ważności cechy legalizacyjnej, w ramach środków zgromadzonych na funduszu remontowym. Przyjęto ofertę P.U.H. (...)na montaż nowych wodomierzy klasy Cw cenie 120 zł brutto za sztukę. Za podjęciem uchwały głosowali właściciele pozwanej Wspólnoty posiadający 82,42% udziałów.

Powód R. K.w dniach 23 – 24 października 2013 roku miał stawić się w biurze zarządcy pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej – (...)z siedzibą w W., aby uzgodnić wymianę wodomierza w lokalu mieszkalnym. Wodomierz znajdujący się w lokalu powoda R. K.posiada cechę legalizacyjną ważną do 31 grudnia 2016 roku. Powód nie wyraził zgody na sfinansowanie kosztów wymiany wodomierzy za środków funduszu remontowego, bowiem wodomierze nie stanowią części wspólnej nieruchomości, tylko indywidualne wyposażenie każdego lokalu. Powód R. K.25 listopada 2013 roku zawiadomił Prokuraturę Rejonową w W. o możliwości popełnienia przestępstwa przez zarząd pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej polegającego na nieracjonalnym i niegospodarnym rozporządzaniu środkami zgromadzonymi na funduszu remontowym pozwanej Wspólnoty poprzez finansowanie z tych środków wymiany wodomierzy znajdujących w lokalach członków pozwanej Wspólnoty.

Dowód: uchwała nr (...) podjęta w trybie indywidualnego zbierania głosów w dniach 18 – 21 października 2013 roku wraz z kartą do głosowania k. 10 – 10 v,

uchwała nr (...) podjęta w trybie indywidualnego zbierania głosów w dniach 17 – 21 stycznia 2012 roku wraz z kartą do głosowania k. 41 – 41 v,

umowa o zarządzanie nieruchomością wspólną z 16 stycznia 2012 roku k. 29 – 31,

pismo z 21 października 2013 roku (...) w W. k. 6,

pismo (...) Sp. z o.o. w W. z 25 października 2013 roku k. 7,

pismo powoda z 8 listopada 2013 roku skierowane do zarządcy (...) w W. k. 8,

zawiadomienie z 25 listopada 2013 roku skierowane do Prokuratury Rejonowej w W. o możliwości popełnienia przestępstwa k. 11 – 12,

notatka urzędowa z 3 stycznia 2014 roku sporządzona przez aspiranta M. S.Komisariat (...) Policji W.k. 53 – 53 v.

Sąd zważył:

Zdaniem Sądu powództwo jest w całości uzasadnione.

Zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 ustawy o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 roku Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy, natomiast w myśl ustępu 1a powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów. W niniejszej sprawie powód zmieścił się w sześciotygodniowym terminie do zaskarżenia uchwały, albowiem uchwała w trybie indywidualnego zbierania głosów została podjęta w dniach 18 – 21 października 2013 roku roku, a powód wytoczył powództwo 25 listopada 2013 roku.

Powód nie zgodził się z zaskarżoną uchwałą, co do wymiany wodomierzy podnosząc, iż wodomierz w jego mieszkaniu ma ważny okres legalizacyjny wynoszący pięć lat, oraz nie zgodził się tym, aby koszt wymiany wodomierzy został pokryty ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym Wspólnoty.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa, lub umową właścicieli lokali, albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, lub w inny sposób narusza jego interesy. Są to cztery samodzielne podstawy zaskarżenia uchwały wspólnoty mieszkaniowej do sądu. Wobec tego Sąd może merytorycznie ocenić zaskarżone uchwały i jakie będą skutki ich wykonania dla zainteresowanych stron. W doktrynie podnosi się, iż weryfikując zasadność powództwa powinien dokonać oceny celowości, gospodarności i rzetelności decyzji wspólnoty wyrażonej w zaskarżonej uchwale. O naruszeniu przez uchwałę interesów właściciela lokalu można mówić wówczas, jeżeli uchwała jest z gospodarczego punktu widzenia dla skarżącego niekorzystna. Zdaniem Sądu realizacja zaskarżonej uchwały nr (...) w tak przyjętym kształcie jest sprzeczna z gospodarczym interesem właścicieli. W pierwszej kolejności należy odnieść się do interesu gospodarczego samego powoda. Niewątpliwym w sprawie jest, iż wodomierz zainstalowany w mieszkaniu powoda ma ważną cechę legalizacyjną – ważną do 31 grudnia 2016 roku. Należy podnieść, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z 7 stycznia 2008 roku w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych (Dz. U. z 2008 roku, Nr 5 poz. 29 z późn. zm.) zgodnie z załącznikiem nr 6 rodzaje dowodów legalizacji pierwotnej, legalizacji jednostkowej i legalizacji ponownej oraz okresy ważności tych legalizacji – okres ważności legalizacji wodomierza wynosi 5 lat. Wobec tego powód nie może ponosić kosztów wymiany wodomierza, którego okres legalizacji jeszcze nie upłynął.

Należy odnieść się jeszcze do kolejnego zarzutu powoda, a mianowicie tego że koszt wymiany wodomierzy nie może być pokrywany ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. Zgodnie z art. 3 ust. 2 cytowanej ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Natomiast zgodnie z art. 14 na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: 1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację, 2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, 3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, 4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości, 5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Zdaniem Sądu wodomierze stanowią część instalacji służącą wyłącznie do użytku poszczególnych właścicieli. Należy przy tym zgodzić się z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 19 lipca 2013 roku I ACa 222/13, opubl. LEX nr 1369389, iż instalacja wodna i grzewcza w części służącej doprowadzeniu wody i ciepła do poszczególnych lokali, począwszy od zaworów zamykających dopływ wody i ciepła do lokalu, nie stanowi elementu nieruchomości wspólnej. W świetle art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali istotne jest bowiem to, czy urządzenia te służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. Należy więc w kontekście cytowanego wyroku jeszcze raz podkreślić, iż wodomierze położone w lokalach poszczególnych właścicieli służą wyłącznie do użytku poszczególnych właścicieli lokali i koszt ich zakupu nie może być finansowany ze środków z funduszu remontowego, który służy zgoła innym celom. Wydzielenie we wspólnocie odrębnego funduszu na cele remontowe, na który członkowie uiszczają zaliczki w wysokości ustalonej przez wspólnotę, powoduje, że środki tam zgromadzone nie mogą zostać rozdysponowane przez wspólnotę w inny sposób niż zgodnie z przeznaczeniem. Wydatek na wymianę wodomierza nie należy do kategorii wydatków o charakterze remontowym, określonych w art. 14 pkt 1 ustawy o własności lokali. Wykorzystanie środków z funduszu remontowego na inwestycję, niezależnie od stopnia jej użyteczności, nie tylko narusza wskazany przepis, lecz nadto godzi w interes wspólnoty, gdyż częściowo pozbawia jej środków zabezpieczonych na poczet kosztów prac niezbędnych do utrzymanie nieruchomości wspólnej w należytym stanie. Inwestycje i wszelkie prace zwiększające użyteczność nieruchomości wspólnych winny być pokrywane z odrębnych środków (tak między innymi Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 18 czerwca 2008 roku, I ACa 119/08, opubl. LEX nr 468600). Z tych też względów każdy właściciel lokalu powinien ponieść koszt wymiany wodomierza w należącym do niego lokalu z godnie z zasadą wyrażoną w art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania i Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im waloru wiarygodności.

Z tych też względów Sąd uchylił uchwałę nr (...) Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)w S.w sprawie wymiany wodomierzy w lokalach.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W przedmiotowej sprawie na koszty procesu składała się opłata od pozwu w wysokości 200 zł