Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2015 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Paczesna

Protokolant: Justyna Maciejak

Po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. O. (1)

przeciwko K. O.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny ustał

Powództwo oddala.

UZASADNIENIE

W. O. (1) w dniu 20 lutego 2014 r. wniósł do tutejszego Sądu pozew o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wobec córki K. O., określony wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 20 lutego 2012 r. w sprawie sygn. akt III RC 720/11 na zasadzie ugody stron - wygasł z dniem 1 lipca 2014 r. W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż pozwana ukończyła 21 lat oraz ukończyła proces kształcenia – jest osoba samodzielną i może podjąć zatrudnienie. Powód twierdzi, że z informacji, które posiada -pozwana ukończyła szkołę policealną w zawodzie (...) i jako osoba dorosła musi podjąć zatrudnienie w wyuczonym zawodzie (k. 3 – 4).

Pozwana w odpowiedzi na pozew, który wpłynął dnia 26 stycznia 2015 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana podniosła, iż nie kwestionuje, że powód poza sporadycznymi wypadkami terminowo i sumiennie wypełniał obowiązek alimentacyjny. Występując jednak żądaniem zniesienia wobec niej alimentów powód nie uwzględnił faktu, że pozwana zamierza kontynuować naukę na poziomie studiów wyższych, a obecnie nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej i samodzielnie się utrzymać ucząc się i zdobywając kwalifikacje w dwóch kierunkach zawodowych. Pozwana podała, że po ukończeniu w czerwcu 2014 r. policealnej szkoły o kierunku ,,(...)” nie złożyła z powodu braków programowych egzaminu końcowego, zaś kolejny termin, w jakim mogłaby przystąpić do egzaminu - to październik 2015 r. Jak wskazuje pozwana, nie posiada obecnie – wbrew twierdzeniom ojca - żadnych kwalifikacji zawodowych, umożliwiających jej podjęcie pracy w wyuczonym zawodzie. Pozwana poinformowała, ze aktualnie jest słuchaczką rocznej szkoły (...) na kierunku ,,(...)” oraz słuchaczką policealnej Szkoły Zawodowej (...)w W. w zawodzie ,,(...)”. W finansowaniu tej nauki pomagają pozwanej mama i ciocia M. K. (siostra powoda). Naukę w zakresie administracji zamierza kontynuować od przyszłego roku akademickiego na poziomie studiów wyższych. Rekrutacja prowadzona będzie w drugiej połowie sierpnia 2015 r., zaś koszt roczny czesnego wynosi ok. 4.500 zł – 5.000 zł. Planując studia pozwana oczekiwała, iż w określonym zakresie będzie mogła liczyć także na wsparcie ojca, tym bardziej, iż jego sytuacja materialna zdecydowanie odbiega od jej i z całą pewnością mógłby pozwaną wesprzeć w ponoszeniu ciężarów związanych z kosztami studiów wyższych. Pozwana oczekiwała, że ojciec doceni jej zaangażowanie związane z podjęciem nauki i łączenie jej ze stałym podwyższaniem kwalifikacji zawodowych (k. 26 – 27).

W toku postepowania powód ustanowił pełnomocnika (pełnomocnictwo k. 45).

W. O. (1) na rozprawie w dniu 27 lutego 2015 r . do chwili zamknięcia rozprawy popierał powództwo i domagał się ustalenia, że obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej K. O. wygasł z dniem 1 lipca 2014 r. (k. 67).

Pozwana do chwili zamknięcia rozprawy wnosiła o oddalenie powództwa (k.67).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. O. urodzona (...) w W. pochodzi ze związku małżeńskiego W. O. (1) i A. O. (z d. Ł.) rozwiązanego przez rozwód.

W wyroku rozwodowym z dnia (...) r. w sprawie IV C 2789/05 Sąd Okręgowy w Warszawie powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad K. O. ur. (...) ustalając, iż miejscem zamieszkania K. O. będzie każdorazowe miejsce zamieszkania ojca – W. O. (1). Kosztami utrzymania dziecka obciążył oboje rodziców, przy czym zasądził z tego tytułu od pozwanej A. O. na rzecz małoletniej K. O. kwotę 500 zł miesięcznie płatną do rąk ojca małoletniej – W. O. (1), z góry do 10 – dnia każdego następującego po sobie miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

Wyrokiem z dnia 14 lutego 2012 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie w sprawie o sygn. III RC 714/11 w sprawie z powództwa A. O. przeciwko K. O. ustalił, że obowiązek alimentacyjny A. O. wobec jej córki K. O. urodzonej (...) ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...)w sprawie IV C 2789/05 w kwocie 500 zł miesięcznie wygasł z dniem 21 listopada 2011 r.

W dniu 10 maja 2012 r. przez Sądem Rejonowym w Pruszkowie w sprawie o sygn. III RC 720/11 strony zawarły ugodę, na mocy której pozwany W. O. (1) zobowiązał się łożyć na utrzymanie swojej córki K. O. alimenty w kwocie po 550 zł miesięcznie poczynając od dnia 01 maja 2012 r. płatne do dnia 15 – go każdego miesiąca.

W. O. (1) w dacie zawierania ugody miał 48 lat, był zatrudniony na umowę o pracę w firmie (...) Sp. z o. o. w G. za wynagrodzeniem netto 2.300,39 zł miesięcznie. W 2005 r. odszedł do konkubiny mieszkającej w G. od żony i dwóch córek: K. i P.. Mieszkał u konkubiny W. O. (2) w G. wraz z pasierbem A. B..

W. O. (1) obecnie ma 52 lata. Jest z zawodu elektrykiem i pozostaje w związku małżeńskim z W. O. (2) od 2011 roku. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z obecną żoną (która pracuje w hotelu jako (...)i prowadzi prywatną działalność gospodarczą) i 25 letnim pasierbem - A. B.. Nadal zatrudniony jest na stanowisku (...)w (...) Sp. z o.o. w G. na podstawie umowę o pracę na czas nieokreślony ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem 2.499,05 zł netto. Mieszka w G. w mieszkaniu stanowiącym własność obecnej żony. Miesięcznie ponosi koszty: czynszu 150 zł, opłaty za mieszkanie 60 zł, ponad 100 zł za prąd, lekarstwa. Ponadto płaci alimenty na obie córki z poprzedniego małżeństwa; K. O. i P. O. po 550 zł miesięcznie – łącznie 1.100 zł. Po odliczeniu alimentów, dojazdów, lekarstw pozostaje mu kwota 440 zł. Pozwany leczy się od 2-3 lat na tarczycę. Będzie musiał również podjąć leczenie serca. Poza pozwaną W. O. (1) posiada jeszcze jedną córkę z w/w małżeństwa - P. O. urodzoną (...), na którą płaci alimenty w wysokości 550 zł ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...) r., a zmienione ugoda sądową zawartą w dniu 10 maja 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Pruszkowie. Powód posiada z byłą małżonką dom o powierzchni 130 m ^{( 2 )}w użytkowaniu byłej małżonki, gdyż sprawa o podział majątku byłych małżonków po rozwodzie jest w toku. Powód dorabiał w 2014 r. ok. 1.000 zł miesięcznie przy naprawie samochodów.

K. O. w dacie zawierania ugody w przedmiocie alimentów miała 19 lat, uczęszczała do szkoły średniej, mieszkała z matką i rodzoną siostrą P. O. w domu w O.. Uprzednio pozostawała na utrzymaniu matki A. O. i ciotki M. K. (siostry powoda). Zdała maturę w 2014r., a w sierpniu 2014 r. miała poprawkę z języka polskiego. Świadectwo dojrzałości otrzymała w dniu 12 września 2014 r.

K. O. obecnie ma 22 lata. Nie posiada żadnego zawodu, nie pracuje. Uczy się w trybie dziennym w dwuletniej Szkole Policealnej (...)– na kierunku (...) (zaliczyła pierwszy semestr) z terminem ukończenia szkoły przypadającym na czerwiec 2016 r. i w trybie zaocznym w rocznej Szkole Policealnej (...) na kierunku (...). Termin ukończenia szkoły przypada na czerwiec 2015 r. W chwili obecnej nie jest w stanie sama się utrzymać, nie ma możliwości zarobkowych. Utrzymuje się z alimentów płaconych przez ojca w kwocie 550 zł miesięcznie. Uczęszcza na zajęcia w trybie dziennym w poniedziałek, wtorek i piątek, a od marca 2015 r. zajęcia będą odbywać się od poniedziałku do piątku, zatem pozwana nie będzie mogła pracować w ciągu tygodnia. Ma średnią ocen 4.0. W czerwcu 2014 r. pozwana zadzwoniła do powoda z informacją, że ukończyła szkołę (...), jednak nie przystąpiła do końcowych egzaminów państwowych z powodu nie przerobienia w szkole pełnego materiału. W czerwcu i październiku 2015 r. zamierza przystąpić do egzaminów w szkole (...)(dwóch teoretycznych i dwóch praktycznych), w wyniku czego uzyska uprawnienia. W utrzymaniu pomaga jej finansowo matka, a także ciotka M. K. (tj. siostra powoda), która doraźnie kupuje na prośbę pozwanej w zależności od jej potrzeb rzeczy np. ubrania (kurtkę czy spodnie) i wówczas wydaje 500 – 600 zł, w razie potrzeby opłaca korepetycje z matematyki. Pomaga pozwanej również babcia ojczysta. Pozwana nie ma chorób przewlekłych. Pozwana ma aspiracje, chce kontynuować naukę w szkole policealnej jeszcze przez rok, a następnie podjąć 3 letnie studia licencjackie. Zdaje wszystkie egzaminy, jest ”średnią uczennicą”. Chce ukończyć dobra szkołę i znaleźć odpowiednia pracę. Powód do listopada 2014 r. dobrowolnie opłacał jej abonament telefoniczny w kwocie 35 zł miesięcznie, a następnie zaprzestał po złożeniu pozwu o ustanie obowiązku alimentacyjnego wobec córki. Pozwana starała się znaleźć pracę w swoim zawodzie, uczęszczała na bezpłatne praktyki, ale z uwagi na chorobę nowotworową właścicielki firmy – pozwana musiała przerwać praktyki.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o następujące dowody: zaświadczenia nr (...) ze Szkoły (...)(k. 28), zaświadczenia z Policealnej Szkoły (...) w W. (k. 29), zaświadczenia o zarobkach W. O. (1) (k. 30), zaświadczenia z (...) im. (...) dotyczącego A. O. (k. 49), kopii świadectwa dojrzałości uzyskanego przez K. O. w dniu 12 września 2014 r. Nr (...) (k. 61), przesłuchania powoda W. O. (1) (k. 39, k.65 – 66), przesłuchania pozwanej K. O. (k. 39 – 40, k. 66 – 67), jak również zeznań świadka M. K. (k. 63 – 64).

Z akt o sygn. III RC 714/11: kopii wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. IV C 2789/05 (k. 3), wyroku Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 14 lutego 2012 r. o sygn. akt III RC 714/11 (k. 18).

Z akt o sygn. III RC 720/11: zaświadczenia o zarobkach W. O. (1) (k. 21), ugody sądowej z dnia 10 maja 2012 r. (k. 45).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt, powołanych wyżej, oraz zeznań wskazanego świadka i przesłuchania stron. Prawdziwość dokumentów i fakt ich sporządzenia, jak również treść zeznań świadków – w zakresie, a jakim stanowiły podstawę ustalenia stanu faktycznego sprawy – nie budziły wątpliwości i korespondowały ze sobą, stąd zostały uznane przez Sąd za wiarygodne.

Sąd oparł się na dokumentach złożonych do sprawy. Jakkolwiek niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych.

Sąd wziął pod uwagę z urzędu również akta sprawy prowadzonej przed tutejszym Sądem – sygn. akt III RC 720/11, w której była zawarta ugoda sądowa w dniu 10 maja 2012 r. o alimenty na K. O..

Przesłuchania W. O. (1) i K. O. w przeważającej mierze w ocenie Sądu były wiarygodne. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom powoda w części dotyczącej wysokości osiąganych przez niego dochodów, albowiem są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, któremu Sąd dał wiarę w tym zakresie zeznaniom świadka M. K. w zakresie jakim twierdziła, że powód „dorabiał sobie” ok. 1.000 zł w 2014 r. przy naprawie samochodów.

Sąd oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika powoda z dokumentów złożonych przy piśmie z dnia 27 lutego 2015 r. oprócz przesłuchania stron (k. 65), albowiem okoliczności, które miałyby być nimi udowodnione, pozostawały bez znaczenia dla rozstrzygnięcia tej sprawy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 133 § 1 k. r. o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej.

Przez usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej należy rozumieć nie tylko potrzeby, których zaspokojenie zapewni odpowiedni do wieku i uzdolnień prawidłowy jej rozwój fizyczny i duchowy. Zaś możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.

W tym miejscu należy wskazać na kilka uwag natury ogólnej. Po pierwsze, iż obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku troszczenia się o jego rozwój fizyczny i duchowy oraz należytego przygotowania dziecka do pracy zawodowej. Polega na zaspokojeniu indywidualnych potrzeb uprawnionego takich jak wyżywienie, ubranie, środki higieny osobistej, wykształcenie, wypoczynek, ochrona zdrowia, zapewnienie mieszkania i mediów. Po wtóre, obowiązek ten nie jest ograniczony żadnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletniości. Nie jest też związany stopniem wykształcenia w tym sensie, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego podstawowego lub średniego wykształcenia (vide: wyrok SS z 30.06.1999r. III CKN 199/99, Lex nr (...)). Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa zatem dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie odpowiednich kwalifikacji zawodowych. W szczególności nie traci prawa do alimentowania przez rodziców dziecko, które osiągnęło pełnoletność, jeżeli chce ono kontynuować naukę oraz jego osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie edukacji. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka może ustać jedynie wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Pozbawienie dziecka środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności mogłoby prowadzić co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu.

Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu (uchwała Sądu Najwyższego Izba Cywilna i Administracyjna z dnia 16.12.1987 r. III CZP 91/86, OSNC 1988/4/42, M.P.1988/6/60).

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego, który wygasa wówczas, gdy uprawniony do alimentacji uzyska zdolność do samodzielnego utrzymania się bądź zobowiązany utraci całkowicie możliwości zarobkowe i majątkowe. Gdyż zgodnie z art. 133§ 3 kro rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Dla oceny zasadności roszczenia powoda należało zatem ustalić, czy w okresie objętym żądaniem miała miejsce taka zmiana stosunków, która uprawniałaby do uchylenia obowiązku alimentacyjnego W. O. (1) wobec córki K. O..

Przechodząc od oceny zgłoszonego żądania należy w pierwszej kolejności wskazać, iż alimenty od W. O. (1) na rzecz K. O. zostały ustalone ugodą z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie sygn. akt III RC 720/11 na kwotę 550 złotych miesięcznie.

Powód wskazywał w toku postepowania, iż jego córka uzyskała pełnoletność, ukończyła szkołę średnią, zatem sama powinna pokryć koszty swojego utrzymania. Wskazać jednak należy, iż czas trwania obowiązku alimentacyjnego nie jest ograniczony terminem, a jedynie zależy od okoliczności, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Tak więc osiągnięcie przez K. O. pełnoletniości nie powoduje automatycznego wygaśnięcia tego obowiązku. Obowiązek ten trwa do czasu, gdy z uwagi na zdobyte wykształcenie może ona podjąć pracę umożliwiająca jej samodzielne utrzymanie. Nawet ukończenie szkoły, umożliwiającej pracę nie powoduje automatycznego wygaśnięcia tego obowiązku, gdyż w takim wypadku należy brać pod uwagę zamiar (i chęć) dalszego kształcenia, jaką przejawia pozwana.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka może ustać jedynie wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągnięte zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. K. O. nie dysponuje żadnym majątkiem. Utrzymuje się z alimentów od ojca w stosunkowo niskiej kwocie 550 złotych. Korzysta z pomocy finansowej swojej matki, a także ciotki M. K. i babki ojczystej.

Pozwana jest jeszcze bardzo młodym człowiekiem i podjęła kroki w celu kontynuacji nauki, dlatego Sąd nie podzielił stanowiska powoda, iż pozwana od chwili uzyskania pełnoletności winna wykorzystać swoje możliwości celem samodzielnego utrzymania. W pierwszej kolejności podnieść należy, iż z żadnych względów nie można 21– letniej pozwanej odmówić prawa do nauki i podnoszenia swojego wykształcenia w należycie pojętym rozumieniu jej dobra. Ponadto, nie można odmówić jej prawa do zapewnienia właściwych warunków zdobywania wykształcenia, w szczególności odpowiedniej ilości czasu, którego wymaga przygotowanie się do zajęć i egzaminów. W ocenie Sądu, brak jest podstaw do przyjęcia, iż pozwana osiągnęła już przygotowanie zawodowe, gdyż nie posiada żadnego wyuczonego zawodu. Powyższe nasuwa wniosek, iż K. O. nie osiągnęła jeszcze zdolności do samodzielnego zaspokojenia swoich potrzeb. W takiej sytuacji pozbawienie pozwanej środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletniości mogłoby prowadzić, co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu, dlatego też w ocenie Sądu – w dalszym ciągu jest uprawniona do alimentowania przez ojca.

Strona powodowa zarzucała ponadto pozwanej, ze uczy się na kursach, zamiast studiować, że naukę przeciąga w czasie i uzyskuje słabe wyniki w nauce.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż wdrożenie u dziecka nawyków systematycznej pracy stanowią element procesu wychowawczego, za który odpowiada w tym przypadku ojciec, z którym pozwana zamieszkiwała od 2005do 2011 r. Dotyczy to również wpojenia dziecku odpowiedzialności i pomocy w wyborze kierunków kształcenia.

W ocenie Sądu pozwany nie dołożył w tym kierunku należytej staranności, zaś obecnie usiłuje odpowiedzialnością za stan rzeczy nie odpowiadający jego oczekiwaniom obarczyć wyłącznie pozwaną, a koszty jej utrzymania przerzucić na soja matkę i siostrę, którego to stanowiska Sad nie może podzielić..

Ustosunkowując się do zdolności alimentacyjnych powoda, do jego zarobkowych i majątkowych możliwości, pouczyć należy, iż wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego może uzasadniać tylko utrata przez niego możliwości zarobkowania. W ocenie Sądu, utraty takiej powód nie udowodnił, tym bardziej, iż zamieszkuje w aglomeracji miejskiej, gdzie możliwości zarobkowe są wysokie. Powód zatrudniony jest na podstawie umowę o pracę na czas nieokreślony ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem 2.499,05 zł netto. Ponadto nie wskazał, iż dorabiał sobie ok. 1.000 zł miesięcznie w 2014 r. przy naprawie samochodów, co potwierdziła jego siostra M. K.. Zatem powód nie tylko posiada stałe źródło zarobkowania z tytułu umowy o pracę, ale dodatkowo nie wykazuje dochodów z otrzymywanej za wykonywane prace dorywcze kwot. Ustalając koszty powód wskazał, iż co miesiąc ponosi koszty czynszu 150 zł, opłaty za mieszkanie 60 zł, ponad 100 zł za prąd, lekarstwa, a także płaci alimenty na obie córki w łącznej kwocie 1.100 zł. Po odliczeniu alimentów, dojazdów, lekarstw pozostaje mu kwota 440 zł. Zdaniem Sądu nierealne jest jednak uzyskanie przez powoda dochodu jedynie we wskazanej wysokości. Powód uzyskuje dochód w zdecydowanie większej wysokości, w szczególności z pracy dorywczej, którą to okoliczność przyznał.

Zdaniem Sądu doświadczenie, kwalifikacje zawodowe (...)i wiedza, jaką posiada powód sprawia, iż znajduje się on w lepszej sytuacji na rynku pracy, niż jego 21 – letnia córka, nie posiadająca na chwilę obecną żadnego zawodu. Wysokość ustalonych dotychczas w ugodzie sądowej z 10 maja 2012 r. alimentów obciążających W. O. (1), nawet z uwzględnieniem płacenia jeszcze alimentów na druga córkę P., jest w realiach zamieszkiwania w dużej aglomeracji niewysoka.

Wszystko powyższe skutkowało oceną, iż powód w dalszym ciągu posiada możliwości alimentowania córki. W rozpoznawanej sprawie od czasu zawarcia ugody po stronie W. O. (1) nie zaszła taka zmiana, która pozwalałaby na uwzględnienie powództwa. Te, a nawet na podobnym poziomie okoliczności w zakresie jego możliwości majątkowych i zarobkowych i stanu rodzinnego wykazywał on również uprzednio w trakcie postępowania w 2012 roku.

W ocenie Sądu, uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej córki kłóciłoby się także z jej dobrem i naraziłoby ją na niemożność zaspokojenia jej bieżących potrzeb i kontynuowania nauki. Nawet przyjmując, iż pozwana w najbliższym czasie podejmie jakąś pracę, to nie spowoduje to automatycznej możliwości wygaszenia obowiązku alimentacyjnego. Dochody przez nią uzyskiwane będą musiały dawać jej możliwość samodzielnego utrzymania. Nie można również nie zauważyć, że powód jest jeszcze w takim wieku, a przy tym mającym doświadczenie w dochodowym zawodzie (...), nie mającym żadnych przeciwwskazań w wykonywaniu pracy i mieszkającym w aglomeracji dużego miasta G., co daje mu możliwości zarobkowania. Oczywistą rzeczą jest, iż powód wykazując taką wysokość dochodów, jaką sam przedstawił i tylko z wynagrodzenia z umowy o pracę chce ograniczyć jedynie jego zobowiązanie alimentacyjne.

Na zakończenie należy wskazać, iż zdaniem Sądu, nie można przyjąć, iż pozwana nie dokłada starań celem uzyskania możliwości samodzielnego trzymania się. Kontynuuje naukę, nie ma opóźnień w procesie edukacyjnym. Co prawda nie przystąpiła do egzaminów zawodowych w szkole kosmetycznej – jednak podejmuje działania celem przygotowania się i przystąpienia w najbliższym terminie. Pozwana była również na stażu, jest zainteresowana znalezieniem pracy dorywczej po zdaniu egzaminów zawodowych w czerwcu 2015 r. To wszystko - w ocenie Sądu - odpowiednio wykazuje zainteresowanie pozwanej sprawami w zakresie zdobywania możliwości samodzielnego funkcjonowania.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów na podstawie art. 138 kro w związku z art. 133 § 3 kro Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.