Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2015 r. w O.

sprawy z odwołania B. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania B. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 7 lipca 2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

B. S. złożyła odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 07.07.2014r., znak (...), odmawiającej jej prawa do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wskazała, że decyzja jest dla niej krzywdząca, nie widzi na lewe oko, zaś na prawe bardzo słabo.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że Lekarz Rzeczoznawca orzeczeniem z dnia 16.05.2014r. nie uznał badanej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. Wnioskodawczyni odwołała się do komisji lekarskiej, która również nie uznała jej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym, dlatego decyzją z dnia 07.07.2014r. odmówiono w/w prawa do stosownego świadczenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

S. B. (ur. (...)) w dniu 23.04.2014r. złożyła w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w O. wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 12,07 ha (1,69 ha przeliczeniowego). Od 1995r. pracuje w w/w gospodarstwie, zaś wcześniej pobierała naukę i pozostawała na utrzymaniu rodziców.

Ubezieczona została skierowana na badanie do Lekarza Rzeczoznawcy, który orzeczeniem z dnia 16.05.2014r. nie uznał jej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Od powyższego orzeczenia ubezpieczona odwołała się do komisji lekarskiej, która orzeczeniem z dnia 01.07.2014r. również nie uznała jej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Decyzją z dnia 07.07.2014r. Prezes KRUS odmówił B. S. prawa do stosownego świadczenia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie : akt rentowych B. S., (...).

W ocenie Sądu odwołanie B. S. jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników warunkiem nabycia prawa do renty jest:

- całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (okresowa lub trwała) powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno - rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów;

- wymagany okres ubezpieczenia - 5 lat, tj. 20 kwartałów, jeżeli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 30 lat, które przypadają w ciągu ostatnich 10 lat przed zgłoszeniem wniosku o przyznanie renty.

W świetle w/w przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania B. S. było ustalenie, czy jest ona całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym oraz kiedy ta niezdolność powstała i jaki jest przewidywany okres jej trwania.

W sprawie, w której przedmiotem jest prawo do renty z ubezpieczenia społecznego, warunkująca powstanie tego prawa ocena niezdolności do pracy w zakresie wymagającym wiadomości specjalnych musi znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych posiadających odpowiednią wiedzę medyczną adekwatną do rodzaju schorzeń ubezpieczonego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12.01.2010r., IUK 204/09, LEX nr 577813, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 27.02.2014r., IIIAUa 716/13, LEX nr 1444861). Zgodnie zaś z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, ocena niezdolności do pracy z medycznego punktu widzenia wymaga wiadomości specjalnych i Sąd nie może - wbrew opinii biegłego (biegłych) - opierać ustaleń w tym zakresie na własnym przekonaniu (wyrok z dnia 14.05.2014r., III AUa 1810/13, LEX nr 1469282).

Biorąc powyższe pod uwagę, na okoliczność ustalenia stanu zdrowia odwołującej Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu: okulistyki, dermatologii i reumatologii.

Biegli sądowi z zakresu: okulistyki I. B., dermatologii A. W. i reumatologii B. L., po przeprowadzeniu w dniu 21.01.2015r. badania odwołującej oraz po analizie dokumentacji medycznej stwierdzili, że nie jest ona całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegli rozpoznali: krótkowzroczność średniego stopnia oka lewego i wysokiego stopnia oka prawego, astygmatyzm krótkowzroczny średniego stopnia oka prawego, różnowzroczność, niedowidzenie oka prawego, brak widzenia obuocznego, łuszczycę zadawnioną, podejrzenie łuszczycowego zapalenia stawów i stan po złamaniu przedramienia lewego w miejscu typowym w 2012r.

W uzasadnieniu wskazali, że badana jest ogólnie sprawna. Skarżyła się na bóle wielu stawów (agrawacja). Brak wykonanej diagnostyki umożliwia rozpoznanie łuszczycowego zapalenia stawów. Aktualnie dobra sprawność narządu ruchu nie daje podstaw do uznania odwołującej się za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. Dermatologicznie - zadawniona łuszczyca nie czyni całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Badana ma wrodzoną wadę wzroku: krótkowzroczność średniego stopnia oka lewego i dużego stopnia oka prawego, oraz astygmatyzm krótkowzroczny średniego stopnia oka lewego. Od dzieciństwa źle widzi okiem prawym, jest praktycznie jednooczna i zaadoptowana do widzenia jednoocznego. Okiem prawym z korekcja widzi tylko ruchy ręki, natomiast okiem lewym widzi do dali z korekcją -6,0 D.=0,9 (tj.90 % dobrego widzenia), a do bliży z korekcją -6,0 D.widzi D=0,75 (tj. 90 % dobrego widzenia). Niedowidzenie oka lewego istnieje od dzieciństwa i spowodowane jest dużą różnicą wady wzroku pomiędzy okiem prawym i lewym. Zmiany w plamce w oku prawym są stare (opisywane były już w 2002r.). W przednim odcinku oka lewego nie stwierdzono zmian patologicznych, na obwodzie siatkówki w oku lewym nie stwierdzono zmian degeneracyjnych. Ze względu na schorzenia okulistyczne nie stwierdza się u badanej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (k. 19 – 21 a.s.).

Zastrzeżenia do powyższej opinii na rozprawie w dniu 10.04.2015r. wniosła B. S.. Wskazała, że nie zgadza się z opinią, brak jest poprawy stanu zdrowia. Robi jej się ciemno w oczach, nie może pracować, przyjmuje lek - polfilin. Gospodarstwo ma 1,44 ha, hodują 18 krów dojnych. Pracą rolną głównie zajmuje się mąż. Odwołująca się wskazała, że złożyła już całość dokumentacji medycznej, nie zgłaszała żadnych wniosków dowodowych (rozprawa z dnia 10.04.2015r. adnotacja 00:01:21, k. 43 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego opinia wydana przez biegłych sądowych z zakresu: okulistyki I. B., dermatologii A. W. i reumatologii B. L. jest miarodajna dla oceny niezdolności odwołującej się do pracy w gospodarstwie rolnym, a tym samym dla oceny jej uprawnień do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy. Opinie wydali bowiem specjaliści z zakresu schorzeń występujących u badanej, po przeprowadzeniu szczegółowych badań i analizie dokumentacji medycznej, a uzasadnienie opinii jest przekonywujące i nie budzi zastrzeżeń.

Biegli jednoznacznie stwierdzili, że schorzenia odwołującej nie upośledzają na tyle funkcji organizmu, by można było uznać ją za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. Obecny stopień zaawansowania schorzeń wzroku oraz łuszczyca nie daje podstaw do uznania, że odwołująca utraciła zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Lekarze podali, że badana porusza się sprawnie, ruchomość kręgosłupa i kończyn w normie (z wyjątkiem lewego nadgarstka), brak obrzęków stawów.

Zdaniem Sądu, podnoszone przez B. S. zarzuty do opinii biegłych sądowych są jedynie polemiką z wnioskami tych opinii co do jej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Nie są poparte żadną nową dokumentacją medyczną, czy wnioskami dowodowymi, a lekarze, jak wskazano wyżej, szczegółowo uzasadnili, dlaczego badana nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić trzeba, że dla oceny zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym istotny jest stopień naruszenia sprawności organizmu badanej, a nie sam fakt istnienia schorzeń.

Biegli sądowi z zakresu: okulistyki I. B., dermatologii A. W. i reumatologii B. L. rozpoznali: schorzenia wzroku, łuszczycę, podejrzenie łuszczycowego zapalenia stawów i stan po dawnym złamaniu przedramienia lewego. Biegli wskazali, że w/w schorzenia nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, a badana jest ogólnie sprawna.

W kontekście w/w wyników badania zastrzeżenia odwołującej należy uznać za niezasadne. Należało natomiast podzielić wnioski i wywód opinii biegłych lekarzy sądowych i uznać, że odwołująca nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym i z tego powodu prawo do renty rolniczej jej nie przysługuje. Należy wskazać, że w sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia odwołująca się może ponownie wystapić do organu rentowego o przyznanie prawa do stosownego świadczenia.

Kierując się powyższymi względami na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie B. S. od decyzji z dnia 07.07.2014r.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.