Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich I. S. i M. S. (1)

reprezentowanych przez matkę A. S.

przeciwko M. S. (2) i J. S.

o alimenty

1.  powództwo oddala,

2.  pozostawia strony przy poniesionych kosztach postępowania.

UZASADNIENIE

A. S. działając w imieniu małoletnich dzieci I. i M. S. (1) wniosła 3 listopada 2014 roku o zasądzenie na rzecz każdego z synów kwoty 1100 złotych miesięcznie od dziadków ojczystych M. S. (2) i J. S., płatnych do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu przedstawicielka ustawowa podniosła, że ojciec małoletnich nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego w kwocie 1.500 złotych miesięcznie, a potrzeby małoletnich stale rosną.

Pismem z dnia 15 kwietnia 2015 roku pozwani J. S. i M. S. (2) wnieśli o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podnieśli, że małoletni powodowie maja zaspokojone wszelkie potrzeby, ich matka bowiem osiąga bardzo wysokie dochody.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni I. S. ur. dnia (...) ( lat 9) i M. S. (1) ur. dnia (...) ( lat 7) są dziećmi ze związku małżeńskiego A. S. i M. S. (3). Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 18 sierpnia 2010 roku rozwiązał małżeństwo A. S. i M. S. (3). Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi synami stron I. S. i M. S. (1) powierzył obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu małoletnich w każdorazowym miejscu zamieszkania matki. Ponadto kosztami utrzymania małoletnich I. i M. obciążył obydwoje rodziców zaś udział M. S. (3) w tych kosztach określił na łączną kwotę 1000 złotych tj. po 500 złotych na każdego z synów. Wyrokiem z dnia 16 lutego 2011 roku Sąd Apelacyjny I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. I ACa 1069/10 zmienił pkt. 4 w/w wyroku Sądu Okręgowego, w ten sposób, że udział M. S. (3) w kosztach utrzymania małoletnich synów I. S. i M. S. (1) ustalił na kwoty 750 złotych na rzecz każdego z nich. Tak więc ojciec małoletnich winien zaspokajać ich potrzeby poprzez płacenie kwoty 1.500 złotych miesięcznie, czego nie robi. A. S. wystąpiła na drogę postępowania egzekucyjnego, w celu wyegzekwowania od M. S. (3) zaległości alimentacyjnych oraz bieżących alimentów. Sprawa jest prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie pod sygn. akt. KMP 98/11. Egzekucja świadczeń alimentacyjnych od M. S. (3) okazała się bezskuteczna. Komornikowi udało się wyegzekwować jedynie drobne kwoty. Komornik ustalił, że dłużnik nie pracuje, nie pobiera stałych świadczeń, nie uzyskuje dochodów. Zaległość w płatności alimentów wynosiła 79.981 zł. (k.9). Ojciec małoletnich M. S. (3) jest postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 18.07.2014 roku w sprawie syg. akt VI Nsm 941 /13 pozbawiony władzy rodzicielskiej.

Małoletni I. S. ma obecnie lat 9 i chodzi do trzeciej klasy szkoły podstawowej zaś M. S. (1) ma 7 lat i chodzi pierwszej klasy szkoły podstawowej. Na ich usprawiedliwione potrzeby miesięcznie należy przeznaczyć kwotę łącznie na dwoje dzieci około 3. 700 złotych w tym :

1.200 złotych wyżywienie, 500 złotych koszty mieszkaniowe, 500 złotych wydatki na ubrania i buty, 500 złotych wydatki edukacyjne, ok. 1000 złotych na inne potrzeby takie jak dodatkowe zajęcia, wypoczynek, rozrywka, w razie potrzeby leczenia, leki, pomoc psychologiczna, pomoc opiekunki.

Dzieci mają przez matkę zaspokojone swoje usprawiedliwione potrzeby, jak zeznała ich matka, to czego im brakuje to jedynie obecność matki w domu.

A. S. ma 37 lat, jest ekonomistką i otrzymuje miesięcznie wynagrodzenie w kwocie 10 090 (dziesięć tysięcy dziewięćdziesiąt złotych ) z tytułu pracy na stanowisku menedżer linii kompletacji zamówień w firmie (...) w G. (zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia k.48). A. S. w zeznaniu podatkowym za 2014 rok wykazała dochód 189.596 zł. (k.80).

A. S. mieszka z dziećmi oraz partnerem D. N., w swoim mieszkaniu, składającym się z dwóch pokoi z kuchnią. Koszty utrzymania mieszkania miesięcznie wynoszą około 1000 złotych, które w całości pokrywa matka małoletnich. Z uwagi na brak czasu i długie godziny pracy w opiece nad I. i M. pomaga jej partner, który prowadzi dzieci na zajęcia, zabiera na plac zabaw, spędza z nimi czas. A. S. prosi również o wsparcie swojego ojca S. J.. Z uwagi jednak na jego wiek i problemy zdrowotne nie jest możliwe, by stale opiekował się dziećmi. Matka zatrudnia opiekunkę do dzieci, która prócz wsparcia w opiece nad małoletnimi przygotowuje również posiłki dla rodziny, bowiem matka długo pracuje i ma daleki dojazd do pracy w G..

J. S. ma 58 lat, wykształcenie średnie, pracuje się jako kierowca samochodów ciężarowych. Jego miesięcznie wynagrodzenie wynosi 2500-2600 złotych. Jest właścicielem domu w Z. o pow. 100 mkw. ( cztery pokoje) , gdzie mieszka razem z żoną . Do państwa S. należy również działka w H. o pow. ok. 650 mkw, na której stoi dom w stanie surowym o pow. 80 mkw, wartość tej nieruchomości to koło 200.000 złotych. Pozwani Mają również samochód S. z 2010 roku, której obecna wartość to 10.000 złotych. Pozwani twierdzą, że na ich utrzymaniu pozostaje ich dorosły syn M. S. (3) oraz dorosła córka lat 24 , którzy u nich mieszkają, ale nie ponoszą kosztów utrzymania domu. Pozwani zeznali na rozprawie dnia 16 kwietnia 2015 roku, że spotykają się z wnukami co 2 tygodnie, w zależności od tego jak pozwoli ich matka. Kupują im ubrania. I. na komunię dostał laptopa, który kosztował 3000 złotych (k. 115.)

M. S. (2) ma 56 lat, jest emerytką, pracowała jako nauczycielka. Obecnie zarabia sprzedając ciastka, z czego jak twierdzi ma niewielki zarobek około 150 złotych. Jest zdania, że jej kontakt z wnukami jest bardzo dobry. Z synową rzadko się widuje. Nie czuje się na siłach pomagać przy dzieciach ponieważ ma nadciśnienie i miażdżycę. Swój zarobek przeznacza na leki, utrzymanie domu, na opłaty (k 115). Nie jest w stanie partycypować w kosztach utrzymania wnuków.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zebrane w sprawie (k. 114, k. 115) i M. S. (2) (k. 115, 116), wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie VII Wydział Cywilny Rejestrowy w sprawie o sygn. VII C 250/10 (k. 7), wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. ACa 1069/10 (k.8), zaświadczenia o bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych (k. 9), rachunków (k.13-28, k. 63-82), zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia (k.48), PIT-37 i PIT-O za rok 2014 (k.49-55), PIT-37 i PIT-O za rok 2013 (k.56-62) oraz dowód z przesłuchania stron.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Powództwo należało oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice zobowiązani są do utrzymania dziecka, które nie jest się w stanie utrzymać samodzielnie, a zakres ich świadczeń zależy od ich możliwości zarobkowych i majątkowych oraz od usprawiedliwionych potrzeb dziecka.

Poza tym przypadkiem do świadczeń alimentacyjnych uprawniony jest tylko ten , kto pozostaje w niedostatku (art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Ponadto obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami (art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W niniejszej sprawie niesporne jest, iż zobowiązany w pierwszej kolejności do płacenia alimentów ojciec małoletnich powodów M. S. (3) nie realizuje swego obowiązku alimentacyjnego. Egzekucja alimentów od niego prowadzona jest przez Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie jest bezskuteczna, zaległość wynosiła na 07 kwietnia 2014roku 79.981 zł. (k.9) W tej sytuacji jest spełniona jest więc pierwsza przesłanka z art. 132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do powstania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do małoletnich powodów I. i M. S. (1) od osób zobowiązanych w dalszej kolejności, w tym przypadku dziadków ojczystych M. i J. S. przez to, że otrzymywanie na czas alimentów od ojca małoletnich jest niemożliwe.

Nie zachodzi natomiast kolejna przesłanka – pozostawania osoby uprawnionej w niedostatku, bowiem małoletni I. i M. S. (1) mają zaspokojone wszystkie swoje potrzeby przez matkę, która osiąga wysokie wynagrodzenie ponad 10.000 złotych miesięcznie. Co do tego Sąd Rejonowy nie ma żadnych wątpliwości. Skoro małoletni nie są w niedostatku nie jest możliwe obciążenie ich dziadków obowiązkiem alimentacyjnym i z uwagi na powyższe powództwo zostało oddalone.

Z tych względów Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji.