Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: III U 470/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Suchcicka

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2015 r. w O.

sprawy z odwołania A. F.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania A. F.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 23 kwietnia 2014r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

A. F. złożył odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 23.04.2014r., znak (...), odmawiającej mu prawa do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wskazał, że cierpi na schorzenia kręgosłupa, chorobę nowotworową, depresję. Chodzi w gorsecie ortopedycznym, co utrudnia schylanie się i pracę w gospodarstwie rolnym.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że Lekarz Rzeczoznawca orzeczeniem z dnia 19.02.2014r. uznał ubezpieczonego za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym do stycznia 2016r. W dniu 24.02.2014r. Regionalny Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego zgłosił zarzut wadliwości orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy i przekazał sprawę do komisji lekarskiej, która orzeczeniem z dnia 17.04.2014r. nie uznała badanego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, dlatego decyzją z dnia 23.04.2014r. odmówiono w/w prawa do stosownego świadczenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

A. F. (ur. (...)) w dniu 29.01.2014r. złożył wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

Z akt rentowych wynika, że w okresie od 01.01.1991r. do 30.09.2002r. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników, a w okresie od dnia 01.12.2002r. do dnia 31.01.2014r. posiadał prawo do inwalidzkiej renty rolniczej. Ubezpieczony jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 23,07 ha oraz udziału 1,81 ha.

Lekarz Rzeczoznawca orzeczeniem z dnia 19.02.2014r. uznał ubezpieczonego za okresowo całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym do stycznia 2016r. W dniu 24.02.2014r. Regionalny Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego zgłosił zarzut wadliwości w/w orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy i przekazał sprawę do Komisji Lekarskiej, która orzeczeniem z dnia 17.04.2014r. nie uznała badanego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. W konsekwencji zaskarżoną decyzją z dnia 23.04.2014r. odmówiono mu prawa do renty.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: akta rentowe odwołującego się (...) odpowiedzi na odwołanie.

W ocenie Sądu odwołanie A. F. jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników warunkiem nabycia prawa do renty jest:

- całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (okresowa lub trwała) powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno - rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów;

- wymagany okres ubezpieczenia - 5 lat, tj. 20 kwartałów, jeżeli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 30 lat, które przypadają w ciągu ostatnich 10 lat przed zgłoszeniem wniosku o przyznanie renty.

W świetle w/w przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania A. F. było ustalenie, czy jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym oraz kiedy ta niezdolność powstała i jaki jest przewidywany okres jej trwania.

W sprawie, w której przedmiotem jest prawo do renty z ubezpieczenia społecznego, warunkująca powstanie tego prawa ocena niezdolności do pracy w zakresie wymagającym wiadomości specjalnych musi znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłych posiadających odpowiednią wiedzę medyczną adekwatną do rodzaju schorzeń ubezpieczonego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12.01.2010r., IUK 204/09, LEX nr 577813, wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 27.02.2014r., IIIAUa 716/13, LEX nr 1444861). Zgodnie zaś z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku, ocena niezdolności do pracy z medycznego punktu widzenia wymaga wiadomości specjalnych i Sąd nie może - wbrew opinii biegłego (biegłych) - opierać ustaleń w tym zakresie na własnym przekonaniu. (wyrok z dnia 14.05.2014r., III AUa 1810/13, LEX nr 1469282).

Biorąc powyższe pod uwagę na okoliczność ustalenia stanu zdrowia odwołującego Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu: neurologii, ortopedii, gastrologii, onkologii i psychiatrii. (k. 6 a.s.)

Biegli sądowi z zakresu: neurologii M. B., ortopedii J. S., gastrologii S. O., onkologii M. R. i psychiatrii M. F., n a podstawie badania podmiotowego, przedmiotowego w dniu 26.07.2014r., oraz po analizie dokumentacji medycznej i akt sprawy, stwierdzili zdolność badanego do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegli rozpoznali nastepujące schorzenia: kręgozmyk przedni (...) z obustronną kręgoszczeliną łuku, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, zaburzenia neurasteniczno- subdepresyjne i stan po resekcji żołądka z powodu nowotworu.

Zdaniem biegłych, obecny stan zdrowia i zaawansowanie istniejących schorzeń, w tym przewlekły zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo- krzyżowego w wywiadzie z okresowym zespołem korzeniowym, bez objawów o charakterze korzeniowym czy ubytkowym nie powodują utraty zdolności do pracy zarobkowej. Obecnie nie leczy się z powodu choroby nowotworowej. Brak objawów choroby onkologicznej. Biegły z zakresu psychiatrii zalecił systematyczne wizyty w PZP oraz ewentualnie kontynuację leczenia. (k. 13 – 16 a.s.)

Zastrzeżenia do powyższej opinii w dniu 08.10.2014r. wniósł A. F.. Wskazał, że od kilkunastu lat choruje na kręgosłup, dolegliwości promienieją na kończyny dolne, nie zaś górne – jak napisali lekarze. Nasila się to podczas chodzenia. Wysunięty krąg lędźwiowy grozi inwalidztwem. Podał, że jest po onkologicznej operacji żołądka, przechodzi rehabilitację narządu ruchu. Przebywał w Centrum Rehabilitacyjnym w H. Z.. Pozostaje pod opieką poradni: neurologicznej, ortopedycznej, onkologicznej, nefrologicznej, urologicznej i zdrowia psychicznego. (k. 36 a.s.).

W piśmie złożonym w dniu 15.10.2014r. wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych. Podał ponadto, że cierpi na niewydolność nerek, bezsenność, nudności i wymioty. Dołaczył dokumentację medyczną. (k. 46, 47 a.s.)

W związku z wniesionymi zarzutami Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu neurologii, ortopedii i chorob wewnętrznych. (k. 49 a.s.).

Biegli z zakresuneurologii R. Z., ortopedii G. K. i chorób wewnętrznych E. P., po zbadaniu odwołującego się w dniu 13.12.2014r. rozpoznali u niego: stan po częściowej resekcji żołądka z powodu raka w 2008r., chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, zwłaszcza odcinka lędźwiowo-krzyżowego, kręgozmyk, zaburzenia neurasteniczno-subdepresyjne, przebytą ostrą niewydolność nerek w 2011 r.

Zdaniem biegłych, w/w schorzenia nie powodują całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

W uzasadnieniu biegli wskazali, że badany od kilku lat leczy się z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa. Stosuje (...)i rehabilitację. Nie ma ograniczenia funkcji narządu ruchu. Przed 6 laty przebył częściową resekcję żołądka z powodu raka. Wznowy nie stwierdzono. Leczy się u gastrologa. Wymaga systematycznej kontroli stanu zdrowia. (k. 56 – 58 a.s.).

Zastrzeżenia do powyższej opinii wniósł w dniu 20.02.2015r. odwołujący. Podał, że nie zgadza się z opinią biegłych. (rozprawa z dnia 20.02.2015r., adnotacja 00:00:44, k. 79 a.s.).

W ocenie Sądu Okręgowego dwie opinie wydane przez biegłych sądowych są miarodajne dla oceny niezdolności odwołującego się do pracy w gospodarstwie rolnym, a tym samym dla oceny jego uprawnień do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy. Opinie wydali bowiem specjaliści z zakresu wszystkich schorzeń występujących u badanego, po przeprowadzeniu szczegółowych badań i analizie dokumentacji medycznej; w tym złożonej w toku postępowania, a uzasadnienie tych opinii jest przekonywujące i nie budzi zastrzeżeń.

Biegli jednoznacznie stwierdzili, że schorzenia odwołującego nie upośledzają na tyle funkcji organizmu, by można było uznać go za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym. W opiniach lekarze wskazywali, że obecny stopień zaawansowania schorzeń kręgosłupa, stan po operacji onkologicznej żołądka, zaburzenia depresyjne i problemy z niewydolnością nerek oraz gastrologiczne nie dają podstaw do uznania, że odwołujący utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym. Należy podkreślić, że pierwsza opinia została wydana po zbadaniu odwołującego w dniu 26.07.2014r., a druga po badaniu w dniu 13.12.2014r., więc stan jego zdrowia oceniany był w na przestrzeni czasowej.

Zdaniem Sądu, podnoszone przez A. F. zarzuty do opinii biegłych sądowych są jedynie polemiką z wnioskami tych opinii co do jego niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Nie są poparte już żadną nieznaną biegłym dokumentacją medyczną, a lekarze, jak wskazano wyżej, szczegółowo uzasadnili, dlaczego nie jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić trzeba, że dla oceny zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym istotny jest stopień naruszenia sprawności organizmu badanego, a nie sam fakt istnienia schorzeń. Wszyscy biegli powołują się na wyniki badania przedmiotowego, które szczegółowo przedstawiają w opinii.

Biegli sądowi z zakresu: neurologii M. B., ortopedii J. S., gastrologii S. O., onkologii M. R. i psychiatrii M. F. nie stwierdzili objawów o charakterze korzeniowym czy ubytkowym, brak też objawów choroby onkologicznej.

Biegli neurolog R. Z., ortopeda G. K. i specjalista chorób wewnętrznych E. P. nie rozpoznali ograniczenia funkcji narządu ruchu, ani wznowy raka żołądka.

W kontekście w/w wyników badania zastrzeżenia odwołującego należy uznać za niezasadne. Należało natomiast podzielić wnioski i wywód opinii biegłych lekarzy sądowych i uznać, że odwołujący nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym i z tego powodu prawo do renty rolniczej mu nie przysługuje. Zdaniem Sądu, sam fakt korzystania przez A. F. z rehabilitacji i pozostawania pod opieką kilku poradni zdrowia nie świadczy o jego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Niewątpliwie, odwołujący się cierpi na szereg schorzeń, jednakże – jak wspomnaino wyżej, nie powodują one całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

W przypadku pogorszenia się stanu zdrowia, odwołujący może ubiegać się ponownie w KRUS o rentę rolniczą z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Kierując się powyższymi względami na podstawie art. 477 14 § 1 kpc Sąd oddalił odwołanie A. F. od decyzji z dnia 23.04.2014r.