Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 1/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant Maciej Lew

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r. w Głogowie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko małoletniemu R. M. reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową M. M.

o obniżenie alimentów

powództwo oddala.

Sygn. akt. III RC 1/15

UZASADNIENIE

Powód D. M. pozwem z dnia 02.01.2015 r., wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz małoletniego R. M. z kwoty 600 zł miesięcznie do kwoty 150 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu swojego żądania podniósł, iż jest osobą bezrobotną. Utrzymuje się z prac na umowę zlecenie i nie jest w stanie płacić alimentów zasądzonych w obecnej wysokości.

Przedstawicielka ustawowa mał. powoda – M. M. na rozprawie w dniu 08.04.2015 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Małoletni pozwany R. M. jest synem powoda D. M. i przedstawicielki ustawowej małoletniego M. M.. Urodził się w dniu 29 lipca 2002 r. w L..

- bezsporne-

Wyrokiem z dnia 26 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy w Legnicy, w sprawie o sygn. akt I RC 305/13 zasądził od powoda na rzecz małoletniego R. M. alimenty w kwocie po 600,00 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego kolejnego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia płatności z którejkolwiek rat, do rąk przedstawicielki ustawowej M. M..

dowód: - wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 26 czerwca 2013 r. – k 3 akt.

W czasie toczącego się wówczas postępowania małoletni pozwany miał 11 lat. Był uczniem IV klasy Szkoły Podstawowej w R..

Jego matka, mająca wtedy 32 lata, pracowała w Firmie „S. (...) sp. z o.o. na stanowisku operatora urządzeń produkcyjnych za wynagrodzeniem około 2.900,00 zł netto miesięcznie.

Powód miał wówczas 36 lat. Był zatrudniony w firmie „R. (...)”, jako pracownik fizyczny. Zarabiał od 1.200,00 do 1.500,00 zł netto miesięcznie. W firmie pracował do stycznia 2014 r., po powrocie ze zwolnienia lekarskiego spowodowanego złamaniem nogi, nie została mu przedłużona umowa o pracę.

Ówcześnie małżonkowie mieszkali razem w ich wspólnym domu jednorodzinnym, ponosili po połowie koszty utrzymania domu.

dowód: - zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach M. M. – k. 16

akt sprawy SO w Legnicy, sygn. akt I RC 305/13,

- wywiad kuratora zawodowego z dnia 08.04.2013 r. – k. 21-21 v. akt sprawy

SO w Legnicy, sygn. akt I RC 305/13,

- przesłuchanie pozwanej – k. 28 v. akt SO w Legnicy, sprawy sygn. I RC

305/13,

- przesłuchanie powoda D. M. – k. 29-30 akt.

Obecnie małoletni R. M. ma 13 lat. Jest uczniem (...) Szkoły Podstawowej w R.. Jest zdrowy, ma 1.60 cm wzrostu, nie korzysta z zajęć pozalekcyjnych. W ramach szkoły wyjeżdża na zajęcia na basen, filharmonię, wycieczki szkolne. W minione wakacje korzystał z matką z 7-dniowego wypoczynku w Ś., którego koszty wyniosły 1.500,00 - 2.000,00 zł. W czerwcu 2015 r. planuje wyjazd na wycieczkę z okazji ukończenia szkoły, której koszt szacowany jest na kwotę 420,00 zł.

dowód: - przesłuchanie M. M. – k. 29 v. – k. 30 akt.

Matka małoletniego M. M. ma obecnie 34 lata. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest sprzedawcą. W dalszym ciągu pozostaje zatrudniona w Firmie (...) sp. z o.o. na stanowisku operatora urządzeń produkcyjnych za średnim wynagrodzeniem około 4.300,00 zł netto miesięcznie. Spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na okres 30 lat przez obie strony na budowę ich domu położonego w K. nr 18 c, w ratach po 1580,00 zł netto miesięcznie. Wobec niemożności wspólnego zamieszkiwania z pozwanym, przedstawicielka ustawowa małoletniego, 8 miesięcy temu opuściła wraz z synem dom, który obecnie pozostaje niezamieszkany przez żadną ze stron.

M. M. wraz z mał. pozwanym mieszka ze swoją bezrobotną matką oraz siostrą i jej partnerem. Prowadzą odrębne gospodarstwa domowe. Dokłada matce do rachunków za dom 150,00-200,00 zł miesięcznie.

dowód: - zaświadczenia o zarobkach matki małoletniego – k. 21-27 akt,

- przesłuchanie M. M.– k. 29 v. - 30 akt.

Powód D. M. ma obecnie 38 lat, wykształcenie zawodowe o specjalności ślusarz. Jest zdrowy. Małoletni pozwany jest jego jedynym dzieckiem. W okresie od 21.03.2014 r. do 21.11.2014 r. był zatrudniony na pół etatu w Firmie Handlowo – Usługowej (...) w charakterze trakowego przy produkcji drewna. W tym czasie otrzymał wynagrodzenie w łącznej kwocie 6.766,19 zł netto (:8 miesięcy – ok. 845,00 zł miesięcznie). Stracił zatrudnienie w firmie z powodu braku zleceń.

Powód od dnia 07 kwietnia 2015 r. zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w P., jako bezrobotny bez prawa do zasiłku.

D. M. w niewielkim zakresie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego wobec syna. Posiada z tego tytułu zadłużenie w wysokości ponad 10.000,00 zł. W dniu 13.10.2014 r. zostało wobec niego wszczęte postępowanie egzekucyjne. Od dnia jego wszczęcia, przedstawicielka ustawowa mał. pozwanego otrzymała tytułem alimentów następujące kwoty: w dniu 17.11.2014 r. – 33,57 zł; w dniu 08.12.2014 r. – 25,70 zł; w dniu 07.01.2015 r. – 103,48 zł; w dniu 28.01.2015 r. – 120,87 zł; w dniu 17.02.2015 r. – 129,57 zł; w dniu 17.03.2015 r. – 129,57 zł.

D. M. mieszka wraz z rodzicami w ich mieszkaniu, prowadzi z nimi wspólne gospodarstwo domowe. Rodzice powoda utrzymują się ze świadczeń emerytalnych, w całości ponoszą koszty utrzymania lokalu.

Powód w okresie zimowym ogrzewa wspólny dom stron oraz opłaca rachunki za prąd przemysłowy w wysokości 150,00 – 200,00 zł, co dwa miesiące. D. M. nie posiada żadnego majątku, ani oszczędności. Nie utrzymuje kontaktów z synem, który nie odbiera od niego telefonów. We wrześniu 2014 r. zakupił książki do szkoły dla mał. pozwanego za kwotę 300,00 zł.

dowód: - zaświadczenie Komornika Sądowego z dnia 19.03.2015 r. – k. 20 akt,

- zaświadczenie o zarobkach z dnia 19.03.2015 r. – k. 28 akt,

- przesłuchanie powoda D. M. – k. 29 v. – 30 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( dalej: k.r.i.o.) w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zakres tego obowiązku, wedle treści art. 135 k.r.i.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego, przy czym zgodnie z art. 133 § 1 k.r.i.o. oboje rodziców są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego każdego z rodziców należy ponadto mieć na względzie treść art. 135 § 2 k.r.i.o., w myśl którego wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać także w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

W ocenie Sądu Rejonowego, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, od dnia 26 czerwca 2013 r., tj. od dnia wydania przez Sąd Okręgowy w Legnicy, w sprawie sygn. akt I RC 305/13, wyroku zasądzającego od powoda D. M. alimentów na rzecz małoletniego R. w kwocie 600,00 zł miesięcznie nie zaistniały przesłanki uzasadniające obniżenie alimentów.

Podstawową przesłanką zmiany wysokości zasądzonych alimentów jest, jak to wynika z powołanego powyżej przepisu, późniejsza zmiana stosunków, a więc taka, która nastąpiła w okresie pomiędzy dniem wydania wyroku zasądzającego alimenty, a dniem wyrokowania w sprawie wszczętej na skutek pozwu o ich obniżenie (jak ma to miejsce w realiach niniejszej sprawy). Zmiana tychże stosunków może iść zarówno w kierunku wzrostu usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, jak i zmniejszenia ich zakresu. Może ona też być następstwem zmiany możliwości finansowych zobowiązanego, a więc albo ich zwiększenia albo ich zmniejszenia. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem, opartym na dyspozycji art. 133 k.r.i.o., dzieci mają prawo do równej stopy życiowej ze swoimi rodzicami. Tym samym zmiana tejże stopy życiowej u co najmniej jednego z rodziców skutkować powinna zmianą wysokości zasądzonej renty alimentacyjnej, tak aby doszło do zrównania standardu życia zobowiązanego z uprawnionym. A contrario, brak zmiany w sytuacji materialnej po stronie zobowiązanego, a więc zarówno jej nie polepszenie jak i nie pogorszenie skutkować musi, w sytuacji nie zmniejszenia się potrzeb uprawnionych, oddaleniem powództwa.

Oznacza to, przenosząc powyższe rozważania na realia niniejszej sprawy, iż przedmiotem oceny Sądu muszą być z jednej strony: sytuacja materialna i możliwości zarobkowe powoda oraz usprawiedliwione potrzeby małoletniego pozwanego, istniejące w dacie poprzedniego wyrokowania przez Sąd Okręgowy w Legnicy w przedmiocie wysokości alimentów, czyli innymi słowy stan faktyczny w oparciu o który poczynione zostały wówczas ustalenia, a które legły u podstaw tamtego orzeczenia oraz z drugiej strony stan obecny odnośnie tychże przesłanek.

Jak wynika z ustaleń Sądu, w czerwcu 2013 r. powód był zatrudniony w firmie „(...)”, jako pracownik fizyczny. Zarabiał od 1.200,00 do 1.500,00 zł netto miesięcznie.

Obecnie od grudnia 2014 r. jest bezrobotny, niemniej dopiero od dnia 07 kwietnia 2015 r. (tj. na dzień przed rozprawą) zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w P., jako bezrobotny bez prawa do zasiłku.

Tak wówczas, jak i obecnie był zobowiązany do łożenia alimentów tylko na małoletniego pozwanego. Wcześniej mieszkał z byłą żoną i synem w domu jednorodzinnym i ponosił połowę kosztów jego utrzymania, aktualnie mieszka z rodzicami, którzy w całości ponoszą koszty utrzymania mieszkania.

Pozwany w okresie zimowym ogrzewa wspólny dom stron oraz opłaca rachunki za prąd przemysłowy w wysokości 150,00 – 200,00 zł, co dwa miesiące, niemniej nie partycypuje w kosztach spłaty kredytu, którego miesięczne raty wynoszą 1580,00 zł. Raty te z kolei w całości pokrywa przedstawicielka ustawowa mał. pozwanego, która jednocześnie z uwagi na nadużywanie alkoholu przez D. M. i wszczynanie przez niego awantur, zmuszona była wraz z synem do opuszczenia nowo wybudowanego przez strony domu i zamieszkania w gorszych warunkach u swojej matki.

Sąd nie traci z pola widzenia okoliczności tego rodzaju, że powód pozostaje aktualnie bez pracy. Nie mniej w ocenie Sądu brak zatrudnienia i dochodów u D. M. nie wynika u niego z braku realnych możliwości zarobkowych i majątkowych, a jedynie z niskiej motywacji do podjęcia pracy przynoszącej stałe dochody i pozwalające na należyte wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego względem syna. Zauważyć należy, iż powód jest osobą młodą (ma 38 lat), jest zdrowy, posiada wyuczony zawód (ślusarz), doświadczenie zawodowe, jest mobilny, posiada wsparcie ze strony ze swoich rodziców. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że przez możliwości zarobkowe i majątkowe rozumieć nalży nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane przez zobowiązanego, lecz również takie, która osoba zobowiązana może uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. W ocenie Sądu powód jest w stanie podjąc zarówno stałe zatrudnienie, jak również prace dorywcze i sezonowe (co zresztą czyni) i w ten sposób zdobyć środki finansowe

W ocenie Sądu, zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy na utrzymanie dziecka w wieku 13 lat, bez problemów zdrowotnych, niezbędna jest kwota 600,00 – 1.000,00 zł miesięcznie. Kwota powyższa znajduje się w zasięgu możliwości zarobkowych i majątkowych powoda i oceny tej nie zmienia okoliczność, iż de facto od wielu miesięcy nie wypełnia on swojego obowiązku alimentacyjnego ani finansowo, ani w drodze osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka.

Reasumując możliwości zarobkowe i majątkowe powoda w przedmiotowym okresie, a więc od momentu poprzedniego wyrokowania przez Sąd Okręgowy w Legnicy nie uległy zmianie i oceny tej nie zmienia okoliczność, że powód nie ma obecnie stałego zatrudnienia albowiem nie istnieją żadne trwałe przeszkody uniemożliwiające powodowi podjęcie takiego zatrudnienia. Dodać przy tym należy, iż możliwości zarobkowe D. M., w ocenie Sądu, mając na względzie posiadane przez w/w doświadczenie oraz wykształcenie (zawód: ślusarz, doświadczenie przy produkcji drewna) są znacznie wyższe, niż deklarowane przez niego dochody, a w zasadzie ich brak. Analiza akt zarówno poprzedniej sprawy jak i wyjaśnień powoda złożonych w toku niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, iż D. M. wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe w minimalnym wręcz zakresie. Postawa taka jest o tyle naganna, że w międzyczasie tj. od 2013 r. narastało jego zadłużenie z tytułu alimentów, które uprawnionemu wypłacane były w niewielkim zakresie. Zwłaszcza, że nie ma on też problemów ze zdrowiem, które by ewentualnie uzasadniały mniejszą aktywność zawodową.

Odmiennie, z tym że na niekorzyść dla powoda wygląda ocena w przypadku drugiej przesłanki tj. usprawiedliwionych potrzeb małoletniego pozwanego. W przeciągu bowiem prawie 2-ch lat nie tylko uległy one zmniejszeniu, a wręcz zwiększeniu. Wówczas małoletni miał 11 lat, uczęszczał do IV klasy Szkoły Podstawowej. Obecnie jest uczniem VI szkoły podstawowej. Oznacza to, iż jego potrzeby z samego tylko faktu, że ma 13 lat i znajduje się w tzw. fazie wzmożonego wzrostu psycho – fizycznego, uległy zwiększeniu. .

Sąd nie stracił z pola widzenia, iż wzrosły zarobki matki pozwanego w porównaniu z datą ostatniego orzekania. Jednakże pracuje ona w godzinach nadliczbowych i spłaca, jako jedyna raty kredytu za dom po 1580,00 zł netto miesięcznie, co stanowi znaczne obciążenie dla rodzinnego budżetu . Trudno więc w tej sytuacji uznać, iż poprawa ta ma charakter znaczący, osiągane bowiem przez w/w wyższe wynagrodzenie z uwagi na obciążenie kredytowe, nie wpływa zasadniczo na poprawę poziomu życia rodziny, a również na M. M., tak jak i na powodzie, ciąży obowiązek nie tylko czynienia osobistych starań o wychowanie syna, ale także zaspokajania jego potrzeb o charakterze materialnym.

Konstatując powyższe, stwierdzić należy, w świetle poczynionych ustaleń, iż nie zaistniały okoliczności o których mowa w art. art. 138 k.r.i.o., uzasadniające zmianę wysokości zasądzonej na rzecz mał. pozwanego renty alimentacyjnej.

W tym stanie rzeczy powództwo, jako nie mające podstaw, podlegało oddaleniu.