Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 sierpnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje M. C. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2016 r.

Sygn. akt IV U 1165/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dn. 22.08.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. C. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dn. 14.08.2013r. nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy. Nie został spełniony jeden z warunków do uzyskania uprawnień rentowych określony w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dn. 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz. 1227).

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony M. C., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. Skarżący twierdził, że stan jego zdrowia nie poprawił się, nadal choruje na padaczkę, a także na przewlekłą chorobę wątroby i na depresję.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. C. ur. (...) był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30.06.2013r. W dniu 07.06.2013r. złożył wniosek do ZUS o przyznanie prawa do tego świadczenia na dalszy okres.

W toku postępowania orzeczniczego został on przebadany przez komisję lekarską ZUS. Organ ten stwierdził u wnioskodawcy następujące schorzenia: padaczkę z rzadkimi napadami kontrolowaną lekami, okresowe bóle odcinka C, Th i L-S kręgosłupa bez zespołu neurologicznego w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych. W wywiadzie uraz głowy, w wywiadzie kilka lat temu ZZA oraz w wywiadzie niewydolność nerek niejasnego pochodzenia. Schorzenia te w ocenie komisji lekarskiej nie powodują niezdolności do pracy. Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dn. 22.08.2013r.

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa, psychiatry, psychologa oraz nefrologa. Biegli neurolog, psychiatra i psycholog opiniujący zespołowo, rozpoznali u wnioskodawcy: padaczkę, organiczne zaburzenia osobowości i zachowania, zespół zależności alkoholowej z przebytym majaczeniem alkoholowym w 2007r. (k. 23 a.s.). W ocenie tych biegłych ubezpieczony jest zdolny do pracy, którą ostatnio wykonywał, tj. pracownik ochrony. Istnieją natomiast przeciwwskazania do wykonywania prac na wysokościach, przy maszynach w ruchu, przy wysokiej temperaturze, w kontakcie z energią elektryczną i ostrymi narzędziami.

Opiniujący lekarz nefrolog stwierdził u badanego schorzenia w postaci: objawów dyzurycznych będące skutkiem przerostu gruczołu krokowego, ostrą niewydolność nerek w wywiadzie (k. 46a.s.). Zdaniem tego biegłego czynność nerek powróciła do normy i jednocześnie ubezpieczony dolegliwości te leczy w poradni urologicznej, i w związku z tym schorzenie to pozostaje pod kontrolą. Ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Na rozprawie M. C. oświadczył, że nie zgadza się z opiniami biegłych (k. 46). Wyjaśnił, iż z wykształcenia jest kierowcą mechanikiem. W przeszłości pracował jako strażnik w areszcie śledczym, a w ostatnich latach pracował jako dekarz.

Sąd uznał, iż dotychczasowe opinie nie uwzględniały kwalifikacji ubezpieczonego, a także wykonywanego przez niego zatrudnienia na stanowisku dekarza. W związku z tym dopuszczony został dowód z opinii innego biegłego neurologa i lekarza medycyny pracy. Powołani biegli rozpoznając te same schorzenia, co poprzednio opiniujący lekarze, tj. neurolog i psychiatra oraz psycholog ocenili, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy, okresowo od 01.07.2013r. do 30.06.2016r. Niezdolność do pracy wywołuje padaczka, która uniemożliwia wykonywanie pracy na stanowiskach: kierowcy-mechanika, ochroniarza, blacharza-dekarza i wózkarza (k. 51-52 a.s.).

Wobec odmiennej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego pod kątem zdolności do pracy dokonanej przez biegłych lekarzy, Sąd dopuścił dowód z opinii kolejnego, trzeciego zespołu biegłych, tj. neurologa oraz psychiatry i psychologa (k. 69-69v). Biegli ci rozpoznali u M. C.: padaczkę, (...), zmiany zanikowe mózgu i móżdżku, przebyte ograniczone naczyniopochodne uszkodzenie mózgu, przepuklinę krążka międzykręgowego L5-S1, stłuszczenie wątroby, zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, funkcjonowanie poznawcze poniżej przeciętnej, labilność emocjonalną, drażliwość, niską odporność na sytuacje stresowe, tendencje do reakcji dysforycznych, organiczne zaburzenia osobowości o złożonej etiologii, ZZA, padaczkę. Biegli uznali, iż schorzenia te powodują częściową niezdolność do pracy ubezpieczonego na okres 3 lat.

Do opinii tej oraz poprzedzającej, pełnomocnik ZUS nie zgłosił konkretnych zastrzeżeń, a jedynie złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnych biegłych tych samych specjalności (k. 79).

Sąd oddalił ten wniosek dowodowy.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, iż ubezpieczony jest w dalszym ciągu okresowo częściowo niezdolny do pracy. Ustaleń tych Sąd dokonał na podstawie dwóch ostatnich opinii biegłych lekarzy. Biegli ci w sposób przekonywujący stwierdzili, że główne schorzenia, tj. padaczka jak i współistniejące schorzenia psychiatryczne uniemożliwiają wykonywanie pracy przez ubezpieczonego zarówno tej zgodnej z kwalifikacjami, tj. kierowcy-mechanika, jak i pracy w ochronie oraz dekarza. Te rodzaje prac wymagają pełnej sprawności zdrowotnej.

Pozwany organ rentowy nie przedstawił konkretnych zarzutów wobec tych dwóch opinii, ograniczając się do ich zanegowania. Zatem Sąd nie miał podstaw, aby kwestionować opinię biegłych pod względem merytorycznym.

W świetle tych ustaleń Sąd uznał, że ubezpieczony jest w dalszym ciągu częściowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS.

W związku z tym ubezpieczony spełnił przesłanki z art. 57 ust. 1 tej ustawy do przyznania mu prawa do renty na dalszy okres.

Powyższe Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc.