Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VIII K 1084/12

2 Ds 330/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Paweł Sosa

Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Mazan

z udziałem prokuratora Danuty Góreckiej

bez udziału oskarżyciela posiłkowego

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 15.02.2013r., 11.03.2013r. i 15.04.2013r.

sprawy W. R.

s. Z. i S.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że w dniu 04 października 2010 roku w L. województwa (...) udaremnił wykonanie orzeczenia Sądu Rejonowego w Legnicy V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. V GC 298/09 z dnia 25 lutego 2010 roku zasądzającego T. S. kwotę 96.400,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 stycznia 2009 roku w ten sposób, że zbył składniki swojego majątku zagrożone zajęciem w postaci 35 posiadanych udziałów w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. za kwotę 1.750,00 złotych bratu P. R., czym działał na szkodę T. S.,

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk,

I.  uniewinnia oskarżonego W. R. od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku;

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

___________________________________________________________________

Sygn. akt VIII K 1084/12

UZASADNIENIE

Sąd poczynił w sprawie następujące ustalenia faktyczne:

Oskarżony W. R.prowadził działalność gospodarczą – Firmę (...). W ramach tej działalności pozostawał w stałej współpracy handlowej z pokrzywdzonym T. S.. Oskarżony zakupił od pokrzywdzonego samochód ciężarowy V., za który jednak zapłacił jedynie część należności.

W dniu 02.03.2009r. pokrzywdzony wezwał oskarżonego do uregulowania należności, a gdy to okazało się bezskuteczne – pozwał go w dniu 05.05.2009r. o zapłatę. Sąd Rejonowy w Legnicy V Wydział Gospodarczy, wyrokiem z dnia 25.02.2010r. ws. V GC 298/09, zasądził od oskarżonego na rzecz T. S. kwotę 96.400,00 zł z odsetkami. Wyrok uprawomocnił się z dniem 29.09.2010r., po rozpoznaniu apelacji przez Sąd Okręgowy w Legnicy.

Treść powyższego wyrok znana była oskarżonemu, bowiem ten uczestniczył w rozprawie apelacyjnej osobiście.

Jedynym majątkiem, z którego oskarżony mógłby zaspokoić roszczenia pokrzywdzonego w czasie trwania procesu cywilnego były udziały w spółce (...). Była to spółka zawiązana przez oskarżonego z ojcem i bratem. Do września 2010r. była jednak spółką na papierze, bowiem nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej i nie przynosiła przychodów.

W toku powyższego procesu oskarżony złożył w dniu 05.05.2010r. nieprawdziwe oświadczenie o stanie majątkowym, w którym przemilczał prawo do udziałów w spółce (...).

Oskarżony sprzedał bratu – P. R. 35 udziałów za kwotę 1.750zł. Początkowo wymienieni zawarli w dniu 10.05.2010r. umowę przedwstępną. Następnie transakcję sfinalizowali przed notariuszem w dniu 04.10.2010r. Bezpośrednio przed podpisaniem umowy u notariusza, oskarżony otrzymał od brata zapłatę – gotówkę w kwocie 1.750zł.

W dniu 21.10.2010r. komornik sądowy dokonał zajęcia udziałów oskarżonego w spółce (...). Jednakże w dniu 09.11.2010r. P. R. złożył skargę na czynności komornika, która - mocą wyroku miejscowego Sądu Rejonowego z dnia 07.03.2011r. ws. VII C 1176/10 – spowodowała zwolnienie spod egzekucji zajętych udziałów.

Na czas sprzedaży udziałów oskarżony posiadał również zadłużenia wobec ZUS i Urzędu Skarbowego. Na poczet tychże dokonał w dniu 08.11.2010r. zapłaty do rąk poborcy podatkowego (D. M.) kwoty 1.966,20zł, przeznaczając na ten cel pieniądze uzyskane ze sprzedaży udziałów.

Oskarżony nie był dotychczas karany.

Dowody:

▪ kopia faktury sprzedaży V. z dnia 24.11.2008r. – k. 5,

▪ pozew o zapłatę z dnia 05.05.2008r. – k. 7-8,

▪ wyrok SR w Legnicy ws. V GC 298/09 – k. 23,

▪ wyrok SO w Legnicy ws. 116/10 – k. 26,

▪ kopia oświadczenia o stanie majątkowym oskarżonego – k. 270-272,

▪ kopia umowy przedwstępnej z dnia 10.05.2010r. dot. zbycia udziałów – k. 490,

▪ kopia notarialnej umowy z dnia 04.10.2010r. dot. Zbycia udziałów – k. 29-30,

▪ kopia zajęcia komorniczego z dnia 21.10.2010r. – k. 68,

▪ wyrok SR w Legnicy ws. VII C 1176/10 – k. 477,

▪ wyjaśnienia oskarżonego W. R. – k. 488-489, 544-546, 548,

▪ zeznania pokrzywdzonego T. S. – k. 39-40, 53-56, 86-87, 88-89 i 547-548,

▪ zeznania P. R. – k. 83, 439-441, 600-602,

▪ zeznania H. L. – k. 113-114, 208-209, 598-599,

▪ zeznania D. M. – k. 501-502 i 599-600,

▪ karta karna – k. 499.

Zdaniem Sądu Rejonowego zebrany w sprawie materiał dowody nie dał podstaw do uznania winy oskarżonego w zakresie zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu.

Art. 300 kk traktuje o przestępstwach polegających na wyzbywaniu się na wszelkie sposoby lub obciążaniu majątku przez dłużnika. Według tego przepisu zachowanie sprawcy może polegać na:

- niezaspokojeniu swego wierzyciela wskutek zbywania składników majątku w obliczu zagrożenia niewypłacalnością lub upadłością ( art. 300 § 1 i 3 kk),

-niezaspokojeniu wierzyciela wskutek udaremnienia wykonania orzeczenia organu państwowego poprzez rozporządzanie składnikami swego majątku ( art. 300 § 2 kk).

Paragraf 2 art. 300 kk odnosi się do celowego działania dłużnika zmierzającego do udaremnienia egzekucji mienia zajętego lub zagrożonego zajęciem. Sposób udaremnienia jest taki sam jak w paragrafie 1 ( czyli zbywanie, ukrywanie, usuwanie itd. składników majątku). Sytuacją kiedy dłużnik udaremnia egzekucję mienia zagrożonego zajęciem jest sytuacja kiedy dłużnik zdaje sobie sprawę z wszczętego przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego, a mimo to ukrywa, zbywa, darowuje itd. swój majątek.

W realiach niniejszej sprawy trudno czynić oskarżonemu zarzut zbywania składników majątkowych w celu udaremnienia egzekucji należności przypadających pokrzywdzonemu. W istocie bowiem nie tylko T. S. był wierzycielem oskarżonego. Wierzytelności z innych tytułów posiadał również Skarb Państwa i w tym zakresie toczyło się postępowanie egzekucyjne. Jak wynika z oświadczenia majątkowego oskarżonego wg stanu na dzień 04.05.2010r. (k. 272) jego zadłużenie wobec ZUS wynosiło ok. 100.000zł, a wobec US – 10.000zł.

W związku z powyższym udziały w spółce (...) stanowić mogły przedmiot egzekucji również na rzecz Skarbu Państwa. Fakt, że wierzyciele nie mieli wiedzy o udziałach oskarżonego pozostaje dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy bez znaczenia. Bezspornym jest bowiem, że wierzytelność taka im przypadała i w toku wszczętej już egzekucji mogła być zaspokajana z każdego składnika majątkowego należącego do oskarżonego, w tym z udziałów w rzeczonej spółce.

Oskarżony od początku wskazywał, że rozstrzygnięcie sporu cywilnego pomiędzy nim a pokrzywdzonym, oceniał jako niesprawiedliwe i go krzywdzące. Zła wola oskarżonego w pozbawieniu tego ostatniego możliwości zaspokojenia zasądzonych na jego rzecz roszczeń, objawiająca się sprzedażą udziałów, obiektywnie nie ma znaczenia. Skoro bowiem omawiany składnik majątkowy zagrożony był również egzekucją na rzecz Skarbu Państwa, to przekazanie uzyskanej ze sprzedaży udziałów kwoty do rąk poborcy podatkowego, nie stanowiło zachowania zmierzającego do udaremnienia wykonania wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 25.02.2010r. ws. V GC 298/09. Oskarżony mimo że spieniężył udziały (zmienił przedmiot własności), to przeznaczył je na zaspokojenie wierzyciela, tyle że innego niż pokrzywdzony w niniejszej sprawie. Co ważne, uczynił to w krótkim okresie czasu, ponieważ pieniądze uzyskane w dniu 04.10.2010r., przekazał poborcy w dniu 08.11.2010r.

W związku z powyższym pomimo rozporządzenia składnikiem majątku, nie zaistniał skutek w postaci udaremnienia wykonania orzeczenia, który stanowi nieodzowny element przesądzający o odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo z art. 300 § 2 kk. Fakt swoistej konkurencyjności tytułów egzekucyjnych/wykonawczych pozostaje bez znaczenia dla prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego. Dlatego też Sąd zdecydował o uniewinnieniu W. R. od postawionego mu przez oskarżyciela zarzutu.