Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1439/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik (spr.)

Sędzia SO Andrzej Dyrda

Sędzia SR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska

Protokolant Wioletta Matysiok

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 9 maja 2014 r., sygn. akt I C 871/11

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu koszów postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Teresa Kołeczko – Wacławik SSO Andrzej Dyrda

Sygn. akt III Ca 1439/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej oddalił powództwo A. W. oraz zasądził od niego na rzecz pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Powód domagał się bowiem kwoty 10.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów postępowania według norm przepisanych. Podnosił, że kwota wypłacona mu przez pozwanego tytułem odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy jakiego doznał jest nieadekwatna do poniesionego przez niego uszczerbku na zdrowiu.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że w dniu 6 czerwca 2011 r. powód uległ wypadkowi przy pracy na skutek którego doznał rany tłuczonej głowy okolicy czołowej. Z uwagi na fakt, iż poszkodowany był objęty dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna w W. wypłacił mu odszkodowanie w wysokości 1.120 zł z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powód i pozwany zawarli bowiem umowę ubezpieczenia, w której uzgodnili, że w przypadku wystąpienia trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości określonej we wniosku o zawarcie umowy i potwierdzonej polisą jako procent sumy uzyskanej z ubezpieczenia aktualnej w dniu nieszczęśliwego wypadku, za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu pozwany wypłaci powodowi świadczenie. Kryterium dla oceny stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu miała stanowić tabela norm oceny procentowej, stanowiącą załącznik do umowy. W oparciu o powyższy załącznik, kwotę odszkodowania wypłaconą powodowi wyliczono mając na względzie stwierdzenie przez lekarza orzecznika trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 2%.

Sąd pierwszej instancji poczynił swoje ustalenia w przedmiocie stanu zdrowia skarżącego w kontekście doznanego wypadku na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii M. W.. Biegły nie stwierdził u powoda trwałego uszczerbku na zdrowiu związanego z wypadkiem przy pracy jakiemu poszkodowany uległ dnia 6 czerwca 2011 r. Sąd natomiast nie przeprowadził dowodu z opinii lekarza specjalisty z zakresu ortopedii. Biegły ten zwrócił akta sprawy Sądowi Rejonowemu i nie sporządził opinii, wskazując na notoryczne niestawianie się powoda na wyznaczone terminy badań.

Ustalając powyższe Sąd Rejonowy uznał, że pozwany wypłacił powodowi kwotę adekwatną do poniesionego uszczerbku na zdrowiu, odpowiadającą treści zawartej przez strony polisy. Brak bowiem podstaw do uwzględnienia powództwa w sytuacji, gdy powód w żaden sposób nie wykazał, iż poniósł większy uszczerbek na zdrowiu, aniżeli stwierdzony przez lekarza orzecznika w toku postępowania likwidacyjnego. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł powód. W uzasadnieniu podniósł, że z uwagi na chorobę nie mógł się stawić na badania do biegłego sądowego z zakresu chirurgii i ortopedii. W jego ocenie niesprawiedliwym jest, iż nie ustalono kolejnego terminu badań. Wniósł o ponowne dopuszczenie dowodu z opinii biegłego chirurga - ortopedy.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie kosztów procesu. Argumentował, że powód nie przedstawił żadnych merytorycznych zarzutów, co do treści zaskarżonego wyroku jak również co do opinii, która stanowiła podstawę tego rozstrzygnięcia. Skarżący nie udowodnił również, by poniósł uszczerbek na zdrowiu w stopniu wyższym, aniżeli stwierdził to lekarz orzecznik.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja powoda nie mogła odnieść skutku.

Trafnie bowiem Sąd Rejonowy uznał, iż kwota wypłacona skarżącemu jest adekwatna do wysokości poniesionej szkody. Zasadnie ustalił, że powód domagając się wypłaty dalszego odszkodowania był zobowiązany do wykazania jego wysokości. Powinności tej jednak nie dopełnił.

Sąd pierwszej instancji przeprowadził dowód z opinii biegłego neurologa, który stwierdził, że powód nie doznał następstw wypadku w szerszym zakresie, aniżeli ustalił to lekarz orzecznik w toku postępowania likwidacyjnego. Sąd ten dopuścił również dowód z opinii lekarza specjalisty z zakresu ortopedii i traumatologii, przy czym ostatecznie do jego przeprowadzenia nie doszło. Wskazać należy, że bezzasadnym jest zarzut powoda, który pozostaje na stanowisku, iż niesprawiedliwie odmówiono mu wyznaczenia kolejnego terminu badań. Biegły dotychczas czterokrotnie ustalał datę badania apelującego, informując go w tym zakresie. Powód nie stawił się na żadnym z terminów, usprawiedliwił jedynie telefonicznie nieobecność co do pierwszego, tłumacząc to uczestnictwem w kursie. Nie usprawiedliwił swojej absencji przedłożeniem stosownych zaświadczeń lekarskich zarówno w toku postępowania przed Sądem Rejonowym, jak i na rozprawie apelacyjnej przed tutejszym Sądem. Powyższe pozwala zatem przyjąć, że do przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego ortopedy - traumatologa nie doszło z przyczyn leżących po stronie powoda.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na mocy art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną orzekając jak w pkt 1 wyroku. Z kolei o kosztach postępowania odwoławczego orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 3 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( tekst jednolity: z 2013 r., poz. 490), orzekając jak w pkt 2 wyroku.

SSR (del.) Maryla Majewska-Lewandowska SSO Teresa Kołeczko-Wacławik SSO Andrzej Dyrda