Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CK 570/04
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa A.M.
przeciwko A.S.
o ustalenie ojcostwa,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2004 r.,
na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 grudnia 2003 r., sygn. akt [...],
odrzuca kasację.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 4 grudnia 2003 r. oddalił apelację
powoda od wyroku, którym Sąd Rejonowy w W. oddalił powództwo o ustalenie
ojcostwa.
W kasacji, opartej na drugiej podstawie z art. 3931
k.p.c., pełnomocnik
powoda zarzucił obrazę art. 217 k.p.c. Kasacja nie zawiera przedstawienia
okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z elementów konstrukcyjnych
kasacji jest przedstawienie okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie.
Wskazanie tych okoliczności umożliwia Sądowi Najwyższemu dokonanie oceny,
czy nie zachodzą podstawy do odmowy przyjęcia kasacji do rozpoznania (art. 393
k.p.c.). Omawiane okoliczności powinny wprost nawiązywać do treści art. 393 k.p.c.
To oznacza, że skarżący, aby uczynić zadość wymaganiu kasacji określonemu
w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c., powinien wykazać, że w sprawie wystąpiło istotne
zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów,
zachodzi nieważność postępowania bądź oczywiste naruszenie prawa (por.
uchwała połączonych Izb SN: Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
oraz Cywilnej z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7 – 8, poz.
92).
Brak kasacji, polegający na nie przedstawieniu okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie – jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu
z dnia 9 listopada 2000 r., II CKN 1385/00 (OSNC 2001, nr 3 , poz. 51) – powoduje
odrzucenie kasacji bez wzywania do jego usunięcia. To stanowisko Sąd Najwyższy
uściślił w postanowieniu z dnia 12 grudnia 2000r., V CKN 1780/00 (OSNC 2001, nr
3, poz. 52), stwierdzając, że spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§ 1 pkt
3 k.p.c. nie może polegać na odwołaniu się przez skarżącego do uzasadnienia
podstaw kasacyjnych, bez przedstawienia okoliczności wskazanych
w wymienionym przepisie, a w postanowieniu z dnia 22 marca 2000r., V CZ 131/00
3
(OSNC 2000, nr 10, poz. 156) zaznaczył wyraźnie, że jeżeli skarżący nie wskazał
w kasacji okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie, to obowiązek ich
przedstawienia nie jest spełniony, choćby dały się one wywieść z uzasadnienia
kasacji. Z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01
(OSNC 2002, nr 2, poz. 22) wynika natomiast, że okoliczności uzasadniające
rozpoznanie, o których mowa w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. powinny być – podobnie
jak pozostałe elementy przewidziane w tym przepisie – przedstawione
w wydzielonej części kasacji, jako odrębny element pisma procesowego.
Kasacja nie zawiera przedstawienia przynajmniej jednej z wyżej
wymienionych okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie. Należało zatem
uznać, że kasacja jest dotknięta brakiem, który powoduje jej odrzucenie bez
wzywania do usunięcia stwierdzonego braku.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3937
§ 2 k.p.c.).

I CK 570/04

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia