Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 197/04
POSTANOWIENIE
Dnia 3 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Stanisław Dąbrowski
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z wniosku M. W.
przy uczestnictwie J. W., R. J. i R. D.
o wpis własności w Kw (…), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 marca 2005 r., zażalenia uczestnika postępowania J. W. na postanowienie
Sądu Okręgowego w G. z dnia 27 lipca 2004 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 lipca 2004 r. Sąd Okręgowy w G. odrzucił wniosek J.
W. o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji od postanowienia tego Sądu z dnia 8
maja 1998 r. i odrzucił kasację wniesioną przez J. W. od tego postanowienia. Sąd
Okręgowy uznał, że w sprawie nie zachodzi wypadek wyjątkowy uzasadniający
dopuszczalność przywrócenia terminu (art. 169 § 4 k.p.c.). Kasacja zaś ulega
odrzuceniu, gdyż wniesiona została po upływie terminu (art. 3935
k.p.c.).
W zażaleniu na wymienione postanowienie w części odrzucającej kasację Janusz
Wójcik wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja odrzucona zaskarżonym postanowieniem wniesiona została przez
skarżącego ze znacznym uchybieniem terminu (art. 3934
§ 1 k.p.c., obowiązujący
w chwili wniesienia kasacji). Okoliczność ta nie jest w zażaleniu kwestionowana. (art.
2
3935
k.p.c., wówczas obowiązujący). Ze względu na wydanie przez Sąd Okręgowy
postanowienia - poprzedzającego odrzucenie kasacji - o odrzuceniu wniosku o
przywrócenie terminu do jej wniesienia (które nie podlega zaskarżeniu w drodze
zażalenia), odrzucenie kasacji byłoby niezasadne jedynie wówczas, gdyby skarżący
wniósł w zażaleniu o rozpoznanie tego postanowienia (art. 3941
§ 3 w związku z art.
39821
i art. 380 k.p.c.) i postanowienie to okazałoby się nietrafne. Uzasadnienie
zażalenia wprawdzie nawiązuje do okoliczności będących podstawą odrzucenia wniosku
o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji i kwestionuje prawidłowość ich oceny w
postanowieniu o odrzuceniu tego wniosku, lecz nie zawiera wymaganego przez art. 380
k.p.c. wniosku o rozpoznanie tego postanowienia. W zażaleniu wniosek taki nie został
nie tylko sformułowany, ale także brak jest powołania się na ostatnio wymieniony
przepis. Okoliczność, że zażalenie zostało sporządzone przez adwokata nie pozwala na
przypisanie mu treści, która nie została w nim wyrażona w sposób przyjęty przy
sporządzaniu pism procesowych przez profesjonalnych pełnomocników stron. Nie było
zatem podstawy do rozpoznania przez Sąd Najwyższy postanowienia o odrzuceniu
wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji. Postanowienie to przesądziło
(art. 365 k.p.c.) o nieprzywróceniu terminu do wniesienia kasacji. W tej sytuacji kasacja,
jako wniesiona po terminie, została zasadnie odrzucona zaskarżonym postanowieniem
(art. 3935
k.p.c., obowiązujący w chwili jego wydania).
Z przytoczonych względów zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i Sąd
Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art. 39814
k.p.c. postanowił
jak w sentencji.