Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 198/04
POSTANOWIENIE
Dnia 3 marca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Stanisław Dąbrowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa K. Ś.
przeciwko K. Ś. i W. Ś.
o złożenie oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 marca 2005 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 15 listopada 2004 r.,
sygn. akt II Ca (…), II Cz (…)
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 15 listopada 2004 r. odrzucił apelacje
wniesione przez powoda i jego pełnomocnika od wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia
20 kwietnia 2004 r.
Powód wniósł apelację w dniu 8 lipca 2004 r. Sąd Okręgowy wskazał, że zgodnie
z art. 369 k.p.c. apelację wnosi się w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie
skarżącej wyroku z uzasadnieniem. Jeśli natomiast strona nie zażądała sporządzenia
uzasadnienia w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia
apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia. Powód nie
złożył wniosku o doręczenie wyroku z dnia 20 kwietnia 2004 r. z uzasadnieniem,
apelacja złożona w dniu 8 lipca 2004 r. wniesiona została z przekroczeniem
2
ustawowego terminu do jej złożenia. Apelacja wniesiona po upływie terminu podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 373 k.p.c.
Apelacja radcy prawnego J. L. działającego jako pełnomocnika powoda złożona
została w terminie, ale J. L. oświadczył na rozprawie apelacyjnej, że pozostaje w
stosunku pracy w spółce cywilnej od dnia 1 stycznia 2004 r. Z uwagi na to, że w świetle
art. 8 ustawy o radcach prawnych radca prawny może świadczyć pomoc prawną
osobom fizycznym tylko w ramach wykonywania zawodu w kancelarii radcy prawnego
lub w spółkach, o których mowa w § 1 cytowanego przepisu bez jednoczesnego
pozostawania w stosunku pracy, Sąd Okręgowy uznał, że radca prawny J. L.
podejmował czynności procesowe jako pełnomocnik powoda nie mogąc nim być. W
konsekwencji Sąd Okręgowy odrzucił apelację w oparciu o art. 373 k.p.c. jako
pochodzącą od osoby nieuprawnionej do jej wniesienia.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 386 § 2
k.p.c. Podniósł, że wadliwość pełnomocnictwa udzielonego radcy prawnemu J. L.
dotyczyła także postępowania przed Sądem pierwszej instancji, co spowodowało
nieważność tego postępowania. Zdaniem skarżącego Sąd Okręgowy powinien stosując
się do przepisu art. 386 § 2 k.p.c. rozstrzygnąć w jakim zakresie postępowanie przed
Sądem pierwszej instancji jest związane z działaniem wadliwie umocowanego
pełnomocnika, a następnie uchylić zaskarżony wyrok i znieść postępowanie w zakresie
dotkniętym nieważnością.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Zgodnie z art. 378 k.p.c. Sąd drugiej instancji
w granicach zaskarżenia bierze z urzędu pod uwagę nieważność postępowania,
stosownie zaś do art. 386 § 2 k.p.c. w razie stwierdzenia nieważności postępowania
uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie dotknięte nieważnością i przekazuje
sprawę do ponownego rozpoznania. Jednakże apelacja wniesiona po upływie
przepisanego terminu lub niedopuszczalna z tego względu, że została wniesiona przez
osobę nieuprawnioną podlega na mocy art. 370 k.p.c. lub art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370
k.p.c. odrzuceniu a limine. W takim wypadku nie ma możliwości jej merytorycznego
rozważania w jakimkolwiek zakresie, także w aspekcie tego czy zachodzi nieważność
postępowania.
Z powyższych względów na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 39318
§ 3 k.p.c. i art.
397 § 2 k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.