Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 62/05
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z powództwa (…) Spółdzielni Mieszkaniowej w C. przeciwko D. O.
o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14
czerwca 2005 r., zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 11
lutego 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Radca prawny I. W., którą pozwany D. O. ustanowił pełnomocnikiem procesowym
w sprawie, złożyła pełnomocnictwo bez oświadczenia, że nie pozostaje w stosunku
pracy (art. 89 § 3 k.p.c.). Po sporządzeniu przezeń kasacji, przewodniczący
zarządzeniem z dnia 25 stycznia 2005 r. wezwał ją do złożenia wspomnianego
oświadczenia w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia kasacji. Na skutek tego
zarządzenia, doręczonego dnia 21 stycznia 2005 r., zgłosił się w sprawie inny
pełnomocnik pozwanego – radca prawny E. T. i złożył właściwie pełnomocnictwo
procesowe. Żądane oświadczenie, że pierwotny pełnomocnik pozwanego nie pozostaje
w stosunku pracy nie zostało złożone.
W tej sytuacji Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 11 lutego 2005 r. odrzucił
kasację pozwanego z powodu nieusunięcia jej braku formalnego (art. 3935
k.p.c.).
W zażaleniu radca prawny E. T. wniósł o uchylenie tego postanowienia. Zarzucił,
że nie ma podstaw do odrzucenia kasacji, ponieważ aktualne pełnomocnictwo
2
procesowe spełnia wymagania przewidziane w art. 89 § 3 k.p.c. Wyjaśnił ponadto, że I.
W. nie mogła złożyć żądanego oświadczenia, ponieważ wykonuje zawód radcy
prawnego również na podstawie umowy o pracę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 89 § 3 k.p.c. składne przez radcę prawnego pełnomocnictwo
procesowe udzielone mu przez osobę fizyczną powinno zawierać oświadczenie
pełnomocnika, że nie pozostaje on w stosunku zatrudnienia. Przytoczony przepis
pozostaje – co trafnie podkreślił Sąd Apelacyjny – w związku z art. 8 ust. 2 ustawy
z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz.
1059 ze zm.), który stanowi, że radca prawny może świadczyć pomoc prawną osobom
fizycznym tylko w ramach wykonywania zawodu w kancelarii radcy prawnego lub
spółkach cywilnej, jawnej, partnerskiej lub komandytowej z wyłącznym udziałem jako
wspólników w spółkach cywilnej, jawnej i partnerskiej oraz komplementariuszy w spółce
komandytowej radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów, a także prawników
zagranicznych wykonujących stałą praktykę na podstawie ustawy z dnia 5 lipca 2002 r.
o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. Nr 126, poz. 1069), jeżeli wyłącznym przedmiotem działalności takich
spółek jest świadczenie pomocy prawnej – bez jednoczesnego pozostawania w
stosunku pracy.
Raca prawny I. W., która sporządziła kasacje pozwanego, nie dopełniła – co
przyznał skarżący w zażaleniu – wymagania przewidzianego w art. 89 § 3 k.p.c., także
po wezwaniu jej do tego pod rygorem odrzucenia kasacji. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny,
powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2000 r., I CKN
345/98 (OSNC 2000 nr 7-8, poz. 140), trafnie uznał, że niezłożenie wspomnianego
oświadczenia przez I. W. stanowi brak formalny kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie.
Zaskarżonego postanowienia nie podważa zarzut, że następny pełnomocnik
procesowy pozwanego – radca prawny E. T. przedłożył pełnomocnictwo wraz z
oświadczeniem, że nie pozostaje w stosunku pracy, ponieważ wada kasacji jest
związana z pełnomocnictwem udzielonym I. W. Radca prawny E. T. nie sporządzał
kasacji i dlatego jego pełnomocnictwo nie może sanować stwierdzonej wady kasacji.
Podniesiony w zażaleniu zarzut nieważności postępowania z powodu braku
należytego umocowania pełnomocnika procesowego – I. W. jest poza granicami kontroli
przeprowadzanej w postępowaniu zażaleniowym. Dotyczy on bowiem etapu
3
postępowania do wydania zaskarżonego postanowienia. W fazie postępowania objętego
kontrolą zażaleniową I. W. nie była już pełnomocnikiem pozwanego.
Trafnie jest także stanowisko Sądu Apelacyjnego, że sprawa wytoczona
przeciwko pozwanemu (powództwo z art. 298 k.h.) nie jest sprawą gospodarczą (por.
uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 1994 r., III CZP 140/94, OSNC 1995, nr
3, poz. 45). Nie zachodzi zatem związany ze sprawą gospodarcza wypadek, gdy radca
prawny reprezentujący przedsiębiorcę, będącego osobą fizyczną, nie składa
oświadczenia przewidzianego w art. 89 § 3 k.p.c. (por. uchwałę Sądu Najwyższego z
dnia 23 sierpnia 2001 r., III CZP 37/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 20).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).

V CZ 62/05

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia