V CZ 73/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 18/03
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 73/05
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku Gminy K.
przy uczestnictwie "R.(…)" Sp. z o.o. w K. i (…) Banku (…) S.A. w W.
o wpis w księdze wieczystej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2005 r., zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu
Okręgowego w K. z dnia 15 marca 2005 r., sygn. akt IV Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 marca 2005 r. Sąd Okręgowy odrzucił kasację
wnioskodawcy wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 18 listopada 2004 r.
Wnoszący kasację wezwany został do uiszczenia opłaty od kasacji i wniósł tę opłatę na
błędnie wskazany numer rachunku Sądu Okręgowego. Po zwrocie wpłaty w dniu 7
lutego 2005 r. uiścił ją ostatecznie w dniu 9 lutego 2005 r., tj. po upływie 7-dniowego
terminu (termin ten upłynął w dniu 8 lutego 2005 r.). Wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia opłaty został oddalony (postanowienie z dnia 10 lutego 2005 r.).
W zażaleniu od tego postanowienia wnioskodawca wnosił o jego uchylenie. W
ocenie skarżącego, nieprawidłowo został zastosowany przepis art. 168 k.p.c., co
doprowadziło do odrzucenia kasacji. Zachowanie się wnioskodawcy zostało ocenione
przez Sąd z nadmierną surowością formalną, ponieważ pomyłka strony w cyfrowym
oznaczeniu numeru rachunku bankowego nie może przesądzać o winie wnioskodawcy
2
eliminującej możliwość przywrócenia terminu do wniesienia opłaty od kasacji. Istnieją
zatem uzasadnione podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Sad Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący przyznaje, że uchybił terminowi do wniesienia opłaty od kasacji,
ponieważ opłata ta dokonana została w dniu 9 lutego 2005 r., natomiast dzień wcześniej
upłynął 7-dniowy termin do wniesienia opłaty. Kwestionuje natomiast zasadność
oddalenia wniosku o przywrócenie mu terminu do wniesienia wspomnianej opłaty,
powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2003 r., I CZ 18/03
(nie publik.), zgodnie z którym pomyłka w cyfrowym oznaczeniu numeru rachunku nie
stanowi winy jako negatywnej przesłanki do przywrócenia terminu. Wskazuje ponadto
na to, że pełnomocnik wnioskodawcy nie ponosi odpowiedzialności za
niepoinformowanie go o zwrocie przelewu (w dniu 7 lutego 2004 r.) przez
odpowiedniego pracownika działu księgowego nie podlegającego nadzorowi
organizacyjnemu i służbowemu pełnomocnika. Można zatem przyjąć, że wnosząc
zażalenie na postanowienie w przedmiocie odrzucenia kasacji z dnia 15 marca 2005 r.,
wnioskodawca domagał się poddania kontroli Sądu Najwyższego rozstrzygnięcia Sądu
Okręgowego z dnia 10 marca 2005 r. oddalającego jego wniosek o przywrócenie
terminu do wniesienia opłaty od kasacji na podstawie art. 380 k.p.c.
Należy zwrócić uwagę na to, że skarżący nie kwestionuje tego, iż zwrot opłaty
wnioskodawcy nastąpił w dniu 7 lutego 2005 r., a więc w okresie, w którym biegł jeszcze
termin do skutecznego wniesienia tej opłaty. Trafnie zatem przyjął Sąd Apelacyjny, że
powziąwszy już w dniu 7 lutego 2005 r. informację o błędzie i mając do dyspozycji
zwróconą opłatę, skarżący mógł zatem ponownie uiścić tę opłatę w dniach 7 lub 8 lutego
2005 r., a więc jeszcze przed upływem terminu do jej definitywnego wniesienia (9 lutego
2005 r.). Zaniedbując tych czynności, pracownik obsługujący dział finansowy
skarżącego nie dopełnił należytej staranności w zakresie terminowego wnoszenia opłat
sądowych i tym samym – dopuścił się zawinionego uchybienia terminowi. Uchybienie
pracownika w tym zakresie obciążają wnioskodawcę (gminę) i niezależnie od sposobu
rozbudowania struktury organizacyjnej tej samorządowej osoby prawnej, nie świadczą o
braku jej winy w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie skarżącego jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39810
k.p.c. i w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku Gminy K.
przy uczestnictwie "R.(…)" Sp. z o.o. w K. i (…) Banku (…) S.A. w W.
o wpis w księdze wieczystej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 czerwca 2005 r., zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu
Okręgowego w K. z dnia 15 marca 2005 r., sygn. akt IV Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 marca 2005 r. Sąd Okręgowy odrzucił kasację
wnioskodawcy wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 18 listopada 2004 r.
Wnoszący kasację wezwany został do uiszczenia opłaty od kasacji i wniósł tę opłatę na
błędnie wskazany numer rachunku Sądu Okręgowego. Po zwrocie wpłaty w dniu 7
lutego 2005 r. uiścił ją ostatecznie w dniu 9 lutego 2005 r., tj. po upływie 7-dniowego
terminu (termin ten upłynął w dniu 8 lutego 2005 r.). Wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia opłaty został oddalony (postanowienie z dnia 10 lutego 2005 r.).
W zażaleniu od tego postanowienia wnioskodawca wnosił o jego uchylenie. W
ocenie skarżącego, nieprawidłowo został zastosowany przepis art. 168 k.p.c., co
doprowadziło do odrzucenia kasacji. Zachowanie się wnioskodawcy zostało ocenione
przez Sąd z nadmierną surowością formalną, ponieważ pomyłka strony w cyfrowym
oznaczeniu numeru rachunku bankowego nie może przesądzać o winie wnioskodawcy
2
eliminującej możliwość przywrócenia terminu do wniesienia opłaty od kasacji. Istnieją
zatem uzasadnione podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Sad Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący przyznaje, że uchybił terminowi do wniesienia opłaty od kasacji,
ponieważ opłata ta dokonana została w dniu 9 lutego 2005 r., natomiast dzień wcześniej
upłynął 7-dniowy termin do wniesienia opłaty. Kwestionuje natomiast zasadność
oddalenia wniosku o przywrócenie mu terminu do wniesienia wspomnianej opłaty,
powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2003 r., I CZ 18/03
(nie publik.), zgodnie z którym pomyłka w cyfrowym oznaczeniu numeru rachunku nie
stanowi winy jako negatywnej przesłanki do przywrócenia terminu. Wskazuje ponadto
na to, że pełnomocnik wnioskodawcy nie ponosi odpowiedzialności za
niepoinformowanie go o zwrocie przelewu (w dniu 7 lutego 2004 r.) przez
odpowiedniego pracownika działu księgowego nie podlegającego nadzorowi
organizacyjnemu i służbowemu pełnomocnika. Można zatem przyjąć, że wnosząc
zażalenie na postanowienie w przedmiocie odrzucenia kasacji z dnia 15 marca 2005 r.,
wnioskodawca domagał się poddania kontroli Sądu Najwyższego rozstrzygnięcia Sądu
Okręgowego z dnia 10 marca 2005 r. oddalającego jego wniosek o przywrócenie
terminu do wniesienia opłaty od kasacji na podstawie art. 380 k.p.c.
Należy zwrócić uwagę na to, że skarżący nie kwestionuje tego, iż zwrot opłaty
wnioskodawcy nastąpił w dniu 7 lutego 2005 r., a więc w okresie, w którym biegł jeszcze
termin do skutecznego wniesienia tej opłaty. Trafnie zatem przyjął Sąd Apelacyjny, że
powziąwszy już w dniu 7 lutego 2005 r. informację o błędzie i mając do dyspozycji
zwróconą opłatę, skarżący mógł zatem ponownie uiścić tę opłatę w dniach 7 lub 8 lutego
2005 r., a więc jeszcze przed upływem terminu do jej definitywnego wniesienia (9 lutego
2005 r.). Zaniedbując tych czynności, pracownik obsługujący dział finansowy
skarżącego nie dopełnił należytej staranności w zakresie terminowego wnoszenia opłat
sądowych i tym samym – dopuścił się zawinionego uchybienia terminowi. Uchybienie
pracownika w tym zakresie obciążają wnioskodawcę (gminę) i niezależnie od sposobu
rozbudowania struktury organizacyjnej tej samorządowej osoby prawnej, nie świadczą o
braku jej winy w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie skarżącego jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39810
k.p.c. i w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).