Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 14/05
POSTANOWIENIE
Dnia 11 sierpnia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2005 r.
skargi T. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 24 marca 2005 r., sygn. akt III Cz (…), wydanego
w sprawie ze skargi na czynności komornika wniesionej przez dłużnika T. G. w sprawie
egzekucyjnej z wniosku Kompanii Spirytusowej "W.(…)" S.A. w W.
przeciwko T. G. i E. W.
o egzekucję świadczeń pieniężnych,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Dłużnik T. G., wykonujący zawód radcy prawnego, złożył skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sadu Okręgowego w G. z dnia
24 marca 2005 r., którym oddalone zostało jego zażalenie na postanowienie Sądu
Rejonowego, oddalające złożoną przez niego skargę na czynności komornika.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowania w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących
stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Jak wynika z przytoczonego
przepisu, o dopuszczalności skargi, o której mowa, przesądza charakter orzeczenia
2
sądu drugiej instancji, skargą może być bowiem objęte jedynie orzeczenie kończące
postępowanie w sprawie.
W niniejszej sprawie dłużnik złożył skargę na czynność komornika, polegającą na
odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika
Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w R. Postanowieniem z dnia 18 listopada 2004 r. Sąd
Rejonowy w R. oddalił tę skargę, a postanowieniem z dnia 24 marca 2005 r. Sąd
Okręgowy w G. oddalił zażalenie dłużnika.
Dla oceny dopuszczalności wniesionej skargi konieczne jest rozważenie, czy
postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 24 marca 2005 r. jest postanowieniem
kończącym postępowanie w sprawie. Pojęcie postanowienia kończącego postępowanie
w sprawie było już przedmiotem wykładni Sądu Najwyższego, który wyjaśnił, że chodzi
tu o postanowienie kończące postępowanie w sprawie, jako pewnej całości poddanej
pod osąd (zob. np. postanowienia: Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1996 r., I
CKN 7/96, OSNC 1997, nr 3, poz. 31, z dnia 3 kwietnia 1997 r., I CZ 27/97, OSNC 1997,
nr 9, poz. 130, uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego: z dnia 31 maja
2000 r., III ZP 1/00, OSNC 2001, nr 1, poz. 1, i z dnia 6 października 2000 r., III CZP
31/00, OSNC 2001, nr 2, poz. 22). Wykładnia ta zachowuje aktualność także na tle art.
4241
§ 1 k.p.c.
Zaskarżone przez dłużnika postanowienie nie może być zatem uznane za
kończące postępowanie w sprawie, od którego przysługuje skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 i art. 39810
w
związku z art. 42412
k.p.c. odrzucił wniesioną skargę, jako niedopuszczalną.

V CNP 14/05

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia