Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 11/05
POSTANOWIENIE
Dnia 7 października 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi K. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 25 stycznia 2005 r., sygn. akt II Ca (…) w sprawie powództwa K. K. przeciwko
(…) Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w W. Inspektoratowi w B. o zapłatę, na
posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 października 2005 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wniesiona przez powódkę skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 25 stycznia 2005 r. podlegała
odrzuceniu z następujących przyczyn:
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
w części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki
przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna zawierać między innymi „wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego warunku skargi oznacza, że
skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy prawnej przepisów dotyczących
środków zaskarżenia, których zastosowanie – w odniesieniu do zaskarżonego
orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść
skutku. Skarżący powinien zatem wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od
zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje kasacja (skarga kasacyjna) i dlatego
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie było możliwe.
2
Wywód prawny we wskazanym zakresie jednak nie wyczerpuje warunku skargi z
art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Skarżącego obciąża bowiem – zgodnie z treścią tego przepisu
– nie tylko obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było możliwe, ale także wykazanie, że nie jest możliwe.
Skarżący powinien zatem wykazać, że wznowienie postępowania w sprawie
zakończonej zaskarżonym orzeczeniem – w świetle przepisów art. 399 - 4161
k.p.c. -
jest niedopuszczalne ze względu na rodzaj zaskarżonego orzeczenia albo zarzuty
przeciwko temu orzeczeniu nie mieszczą się w podstawach skargi o wznowienie
postępowania. Tylko w następstwie przeprowadzenia takiego wywodu prawnego
skarżący spełni obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie
tylko nie było ale nie jest możliwe.
Skarga powodów nie spełnia warunku przewidzianego w z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c. Ogranicza się tylko do stwierdzenia o nieprzysługiwaniu kasacji ani skargi
o wznowienie postępowania od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 25 stycznia 2005 r.
Stwierdzenie takie nie wypełnia wspomnianego warunku skargi. Skarżąca nie wskazała
ponadto przepisu, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. Skarga nie spełnia
zatem także wymagania przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. Nie sanuje tego
braku okoliczność, że przepisy prawa powołane zostały w podstawach, na których
skarga została oparta (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.), skoro wymagania skargi wskazane w
pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy
skargi, różne funkcje.
Już tylko ubocznie dodać należy, że wskazane w ramach podstawy skargi
w postaci naruszenia prawa materialnego - naruszenie art. 46 ust. 1, 2 i 4 Prawa o ruchu
drogowym nie może nastąpić poprzez – jak to określono w skardze – „usprawiedliwienie
nieprawidłowego zatrzymania samochodu przez świadka T. Ł.”, z kolei ogólne warunki
obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów nie
stanowią prawa materialnego (por. orzeczenie SN z dnia 24 czerwca 1998 r., I CKN
774/97, OSNC 1999, nr 2, poz. 29), wskazywanie więc na naruszenie przepisów
„ogólnych warunków” w ramach podstawy naruszenia prawa materialnego nie mogłoby
odnieść skutku.
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

V CNP 11/05

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia