Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 145/05
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
w sprawie z powództwa Gminy W. - Zarządu Cmentarzy Komunalnych
przeciwko M. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2006 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 16 sierpnia 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie pozwanej
M. S. od postanowienia tego Sądu z dnia 5 lipca 2005 r., odrzucającego wniesioną
przez pozwaną skargę kasacyjną. Przyczyną odrzucenia zażalenia było ustalenie,
że opłata sądowa od tego środka wniesiona została po upływie ustawowego
terminu.
W zażaleniu pozwana wnosiła o uchylenie powyższego postanowienia
zarzucając, że opłata sądowa została uiszczona w terminie. Skarżąca bowiem
przed upływem terminu złożyła polecenie przelewu kwoty odpowiadającej
wysokości wpisu w licencjonowanej agencji obsługi finansowej ludności,
uprawnionej do przyjmowania wpłat, w tym opłat sądowych, na równi z placówkami
pocztowymi, bankami i kasami sądowymi. W ocenie skarżącej, data złożenia
polecenia przelewu decyduje o dacie wykonania zarządzenia w przedmiocie
uiszczenia opłat sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Problem uiszczania opłat sądowych za pośrednictwem banków czy innych
instytucji finansowych był już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego, oczywiste
jest bowiem, że uiszczanie ich bezpośrednio w kasie sądu nie jest jedynym
sposobem wykonywania przez strony tego obowiązku. Uiszczenie opłaty sądowej
może zatem nastąpić za pośrednictwem jednostki organizacyjnej „Poczty Polskiej”,
banku, pojawiają się także różne placówki, agencje czy inne podmioty świadczące
usługi finansowe polegające na pośredniczeniu w przeprowadzaniu operacji
finansowych. W przypadku, gdy wpłata następuje w drodze przelewu, datą
uiszczenia opłaty sądowej jest dzień przyjęcia przez bank polecenia przelewu od
zleceniodawcy dysponującego rachunkiem zapewniającym pokrycie (por.
postanowienia SN z dnia 9 sierpnia 2000 r., I CKN 820/00, z dnia 30 listopada 2000
r., I CZ 111/00). Inaczej jest jednak, gdy wpłata dokonywana jest za pośrednictwem
podmiotu nie będącego bankiem. Ryzyko korzystania z usług takiego pośrednika,
który nie jest elementem struktury organizacyjnej banku prowadzącego rachunek
sądu, na rzecz którego wpłata jest dokonywana, ponosi wpłacający. Pośrednik taki
określa z reguły własne zasady dotyczące tego, w jakim terminie polecenie zapłaty
3
zostanie zrealizowane, a zasady te regulują treść porozumienia zawartego
pomiędzy tym pośrednikiem i wpłacającym. Zasady te nie są ujednolicone i mogą
być zróżnicowane, w zależności od tego, z usług jakiego pośrednika korzysta
wpłacający. W rezultacie, data wpływu opłaty sądowej na rachunek bankowy sądu
uzależniona jest w istocie od woli stron umowy pośrednictwa, a często termin
określony w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1867 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm.) nie może
być dochowany. Należy zatem uznać, że dniem dokonania opłaty sądowej,
płaconej za pośrednictwem podmiotu nie będącego bankiem i w wykonaniu umowy
zawartej z tym podmiotem, nie jest dzień powierzenia mu funduszy niezbędnych do
uiszczenia opłaty sądowej, ale dzień, w którym uznany został rachunek bankowy
prowadzony dla właściwego sądu (por. post. SN z dnia 10 czerwca 2005 r., II CZ
49/05).
W sprawie bezsporne jest, że w ustawowym terminie rachunek bankowy
Sądu nie został uznany kwotą opłaty sądowej, a wpłata ta została dokonana za
pośrednictwem Agencji „S.”, nie będącej bankiem. Okoliczność, że podmiot ten
posiada uprawnienie do obsługi finansowej ludności nie oznacza, że data złożenie
mu polecenia przelewu opłaty sądowej może być uznana za datę uiszczenia opłaty
na rzecz sądu.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 3941
k.p.c.
w związku z art. 39814
k.p.c.
jc