I CZ 15/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 15/06
POSTANOWIENIE
Dnia 27 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa "D." Spółki z o.o. w W.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "O." w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 kwietnia 2006 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 2 lutego 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny – zaskarżonym postanowieniem – odrzucił skargę kasacyjną
powodowej Spółki D. motywując, iż skarga ta nie spełnia wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W złożonym zażaleniu strona powodowa wnosiła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i dowodziła, że w treści skargi kasacyjnej wykazała istnienie
przesłanki przewidzianej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do powołanego w zażaleniu art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga
kasacyjna spełnia wymaganie przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jeżeli
zawiera argumentację pozwalającą na przyjęcie, że jest ona oczywiście
uzasadniona. Skoro ustawodawca posłużył się wymaganiem oczywistości co do
zasadności skargi kasacyjnej, to uzasadnione jest odwołanie się do przepisów
w których cecha oczywistości jest rozstrzygająca, np. art. 395 § 2, 505 § 3 k.p.c.
i art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Omawiana
okoliczność traktowana jest jako niewątpliwa, pewna, z góry widoczna dla każdego
prawnika bez potrzeby pogłębionej analizy.
Oceniając z pozycji oczywistości treść odrzuconej skargi kasacyjnej należy
wskazać, że wbrew twierdzeniom skarżącej Spółki w skardze tej nie zostały
przytoczone i wykazane okoliczności pozwalające na uznanie skargi za oczywiście
uzasadnioną. Nakaz wynikający z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 3989
§ 1 pkt
4 k.p.c. dowodzi konieczność rozróżnienia wymagania w postaci przytoczenia
i uzasadnienia podstaw skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 1 pkt 1 i 2 k.p.c.) od
spełnienia przesłanki wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. przez wykazanie, iż
wadliwość wynikająca z wykładni przepisów prawa lub ich zastosowania ma cechy
oczywistości. Oparcie skargi kasacyjnej na podstawie naruszenia prawa
materialnego (art. 3983
§ 1 pkt 1 k.p.c.) wymaga określenia postaci naruszenia
materialnego, a swoistość podstawy przewidzianej w art. 3983
§ 1 pkt 2 k.p.c.
wyraża się w tym, że poza naruszeniem prawa procesowego skarżący wykazuje
wpływ tego uchybienia na wynik sprawy. Nawet zatem prawidłowe sprecyzowanie
3
i wypełnienie podstaw skargi kasacyjnej, czego nie ocenia Sąd Najwyższy w tej
fazie postępowania, nie przesądza o jej przyjęciu do rozpoznania (art. 3989
§ 1
k.p.c.). Nie wystarczą zatem przytoczone przez skarżącego wadliwości, popełnione
– jego zdaniem – w toku postępowania przed Sądem drugiej instancji oraz
ferowania zaskarżonego orzeczenia. W świetle powołanych przepisów niezbędnym
jest zamieszczenie elementu spełniającego wymagania przewidziane w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c. Skoro uzasadnienie wniosku skargi kasacyjnej, o którym mowa
w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., nie zawiera żadnego z tych elementów a powtarzanie
słów ustawy, iż skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona nie może być
potraktowane jako wykazujące cechę oczywistości, o którym stanowi powołany
w skardze kasacyjnej art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. i dlatego zażalenie jako bezzasadne
podlega oddaleniu (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 27 kwietnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa "D." Spółki z o.o. w W.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "O." w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 kwietnia 2006 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 2 lutego 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny – zaskarżonym postanowieniem – odrzucił skargę kasacyjną
powodowej Spółki D. motywując, iż skarga ta nie spełnia wymagania
przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W złożonym zażaleniu strona powodowa wnosiła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i dowodziła, że w treści skargi kasacyjnej wykazała istnienie
przesłanki przewidzianej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do powołanego w zażaleniu art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga
kasacyjna spełnia wymaganie przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jeżeli
zawiera argumentację pozwalającą na przyjęcie, że jest ona oczywiście
uzasadniona. Skoro ustawodawca posłużył się wymaganiem oczywistości co do
zasadności skargi kasacyjnej, to uzasadnione jest odwołanie się do przepisów
w których cecha oczywistości jest rozstrzygająca, np. art. 395 § 2, 505 § 3 k.p.c.
i art. 109 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Omawiana
okoliczność traktowana jest jako niewątpliwa, pewna, z góry widoczna dla każdego
prawnika bez potrzeby pogłębionej analizy.
Oceniając z pozycji oczywistości treść odrzuconej skargi kasacyjnej należy
wskazać, że wbrew twierdzeniom skarżącej Spółki w skardze tej nie zostały
przytoczone i wykazane okoliczności pozwalające na uznanie skargi za oczywiście
uzasadnioną. Nakaz wynikający z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 3989
§ 1 pkt
4 k.p.c. dowodzi konieczność rozróżnienia wymagania w postaci przytoczenia
i uzasadnienia podstaw skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 1 pkt 1 i 2 k.p.c.) od
spełnienia przesłanki wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. przez wykazanie, iż
wadliwość wynikająca z wykładni przepisów prawa lub ich zastosowania ma cechy
oczywistości. Oparcie skargi kasacyjnej na podstawie naruszenia prawa
materialnego (art. 3983
§ 1 pkt 1 k.p.c.) wymaga określenia postaci naruszenia
materialnego, a swoistość podstawy przewidzianej w art. 3983
§ 1 pkt 2 k.p.c.
wyraża się w tym, że poza naruszeniem prawa procesowego skarżący wykazuje
wpływ tego uchybienia na wynik sprawy. Nawet zatem prawidłowe sprecyzowanie
3
i wypełnienie podstaw skargi kasacyjnej, czego nie ocenia Sąd Najwyższy w tej
fazie postępowania, nie przesądza o jej przyjęciu do rozpoznania (art. 3989
§ 1
k.p.c.). Nie wystarczą zatem przytoczone przez skarżącego wadliwości, popełnione
– jego zdaniem – w toku postępowania przed Sądem drugiej instancji oraz
ferowania zaskarżonego orzeczenia. W świetle powołanych przepisów niezbędnym
jest zamieszczenie elementu spełniającego wymagania przewidziane w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c. Skoro uzasadnienie wniosku skargi kasacyjnej, o którym mowa
w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., nie zawiera żadnego z tych elementów a powtarzanie
słów ustawy, iż skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona nie może być
potraktowane jako wykazujące cechę oczywistości, o którym stanowi powołany
w skardze kasacyjnej art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. i dlatego zażalenie jako bezzasadne
podlega oddaleniu (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db