V CZ 31/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 31/06
POSTANOWIENIE
Dnia 12 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Na Życie S.A. o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 12 maja 2006 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 19 grudnia 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił zażalenie powoda –
wniesione na postanowienie tego Sądu z dnia 27 września 2005 r. o odrzuceniu
apelacji – jako niedopuszczalne. Uznał bowiem, że zostało ono złożone w sprawie,
w której nie przysługuje skarga kasacyjna ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia.
Pełnomocnik powoda w zażaleniu na to postanowienie wniósł o uchylenie
zaskarżonego orzeczenia. Sprawa została wszczęta przed nowelizacją kodeksu
postępowania cywilnego i toczy się – jego zdaniem – według przepisów
dotychczasowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy – kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy – prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.
U. Nr 13, poz. 98) wynika, że sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy toczą się od tego dnia (6 lutego 2005 r.) według przepisów tej
ustawy; jedynie do złożenia i rozpoznania kasacji od orzeczenia wydanego przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a także do odmowy przyjęcia jej do
rozpoznania, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Współcześnie w prawie procesowym cywilnym – co potwierdza przytoczony
przepis – obowiązuje zasada bezzwłocznego działania prawa procesowego, a jeżeli
ustawodawca zamierza od niej odstąpić, to określa ściśle granice tego odstępstwa
(uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2001 r.,
III CZP 49/00, OSNC 2001, nr 4, poz. 53).
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał zatem, że rozpoznawana sprawa, w której
wskazana w apelacji z dnia 8 czerwca 2005 r. wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 31 320 zł, nie jest sprawą kasacyjną ze względu na przewidzianą art. 3982
§ 1 k.p.c. wartość przedmiotu zaskarżenia (50 000 zł).
Niekasacyjny charakter sprawy wyłącza – co również trafnie przyjął Sąd
Apelacyjny – dopuszczalność wniesienia zażalenia. Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c.
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje bowiem – oprócz wypadków
przewidzianych w paragrafie pierwszym tego przepisu – na postanowienie sądu
3
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, jeżeli zostało wniesione
w sprawie, w której przysługuje skarga kasacyjna.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
z zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 12 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Na Życie S.A. o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 12 maja 2006 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 19 grudnia 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił zażalenie powoda –
wniesione na postanowienie tego Sądu z dnia 27 września 2005 r. o odrzuceniu
apelacji – jako niedopuszczalne. Uznał bowiem, że zostało ono złożone w sprawie,
w której nie przysługuje skarga kasacyjna ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia.
Pełnomocnik powoda w zażaleniu na to postanowienie wniósł o uchylenie
zaskarżonego orzeczenia. Sprawa została wszczęta przed nowelizacją kodeksu
postępowania cywilnego i toczy się – jego zdaniem – według przepisów
dotychczasowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy – kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy – prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.
U. Nr 13, poz. 98) wynika, że sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy toczą się od tego dnia (6 lutego 2005 r.) według przepisów tej
ustawy; jedynie do złożenia i rozpoznania kasacji od orzeczenia wydanego przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a także do odmowy przyjęcia jej do
rozpoznania, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Współcześnie w prawie procesowym cywilnym – co potwierdza przytoczony
przepis – obowiązuje zasada bezzwłocznego działania prawa procesowego, a jeżeli
ustawodawca zamierza od niej odstąpić, to określa ściśle granice tego odstępstwa
(uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2001 r.,
III CZP 49/00, OSNC 2001, nr 4, poz. 53).
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał zatem, że rozpoznawana sprawa, w której
wskazana w apelacji z dnia 8 czerwca 2005 r. wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 31 320 zł, nie jest sprawą kasacyjną ze względu na przewidzianą art. 3982
§ 1 k.p.c. wartość przedmiotu zaskarżenia (50 000 zł).
Niekasacyjny charakter sprawy wyłącza – co również trafnie przyjął Sąd
Apelacyjny – dopuszczalność wniesienia zażalenia. Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c.
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje bowiem – oprócz wypadków
przewidzianych w paragrafie pierwszym tego przepisu – na postanowienie sądu
3
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, jeżeli zostało wniesione
w sprawie, w której przysługuje skarga kasacyjna.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
z zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).