V CZ 35/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CKN 820/00 III CZ 111/00
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 35/06
POSTANOWIENIE
Dnia 26 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa "C." Spółki Akcyjnej w Z.
przeciwko K. K., […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 maja 2006 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 21 grudnia 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił apelację powódki od
wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 17 listopada 2004 r. powołując się na treść
art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (tekst jedn.: Dz. U z 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm.; dalej: „u.k.s.c.").
Wskazał przy tym, że skarżąca nie uiściła brakującej części (44.999,90 zł) wpisu od
wniesionego środka zaskarżenia w ustawowym 7-dniowym terminie. Wprawdzie
polecenie przelewu obejmujące wymienioną kwotę zostało złożone przez powódkę
w banku w ostatnim dniu terminu do uiszczenia wymaganej opłaty, tj. 11 sierpnia
2005 r., jednakże dyspozycja ta nie mogła być już w tym dniu zrealizowana.
Zgodnie bowiem z treścią umowy rachunku bankowego, łączącej powódkę z
bankiem, polecenia przelewu złożone po godzinie 13°°- jak miało to miejsce w
konkretnym stanie faktycznym - podlegały realizacji w dniu następnym.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka wniosła o jego uchylenie
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 16 ust. 3 u.k.s.c. przez jego
błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że termin do uiszczenia wpisu nie jest
zachowany w przypadku złożenia przez stronę polecenia przelewu drogą
elektroniczną i dopełnienia przez nią wszystkich czynności niezbędnych do
realizacji tej dyspozycji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Trafnie wskazała skarżąca, że - zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Sądu
Najwyższego poglądem - w przypadku, gdy wpłata opłaty sądowej następuje
w drodze przelewu, za datę jej uiszczenia uważa się w zasadzie datę przyjęcia
polecenia przelewu przez bank, w którym zlecający przelew ma rachunek z kwotą
wystarczającą na pokrycie tej należności. U podstaw tego zapatrywania legło
założenie, że strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji w sytuacji, gdy
dopełniła w terminie wszystkich czynności zmierzających do wniesienia tą drogą
wymaganej opłaty, a realizacja przelewu opóźniła się z przyczyn leżących po
stronie banku. W rozpoznawanej sprawie jednak tak nie jest. Z nie
kwestionowanych ustaleń Sądu Apelacyjnego wynika, że umowa rachunku
3
bankowego, jaka łączyła powódkę z bankiem realizującym polecenie przelewu
obejmujące wymaganą opłatę, przewidywała wykonanie tego rodzaju dyspozycji,
złożonych w formie elektronicznej po godzinie 13°°, dopiero w dniu następnym.
Powódka złożyła polecenie przelewu drogą elektroniczną w ostatnim dniu terminu
do uiszczenia wpisu po godzinie 1300
. Nie można zatem uznać, że przedsięwzięła
wszystkie niezbędne działania warunkujące uiszczenie wpisu od apelacji
w wymaganym terminie. Konstatacji tej nie sprzeciwia się fakt, iż w chwili
składania dyspozycji na rachunku powódki znajdowały się środki pozwalające
zrealizować polecenie przelewu. Okoliczność powyższa – w rozważanej tu
sytuacji - jest tylko jedną z przesłanek oceny prawidłowości wniesienia opłaty
sądowej. Właściwe wykonanie tej czynności wymaga bowiem - jak to wyjaśnił Sąd
Najwyższy w powołanych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia
orzeczeniach (postanowieniach z dnia 30 listopada 2000 r., III CZ 111/00, nie publ.
oraz z dnia 9 sierpnia 2000 r., I CKN 820/00, nie publ.) - podjęcia przez stronę
wszelkich działań umożliwiających prawidłowe i terminowe wniesienie opłaty. Skład
orzekający pogląd ten w pełni podziela. Wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącej nie prowadzi on do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji procesowej
stron w zależności od tego, czy uiszczają one opłaty znakami sądowymi, czy też w
drodze przelewu bankowego. Każdy z tych sposobów wnoszenia opłat
uregulowany jest w sposób odmienny ze względu na swoją specyfikę.
Konsekwencją wyboru przez stronę któregokolwiek z nich jest konieczność
zastosowania się do rządzących nim rygorów.
Z przytoczonych wyżej względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
w zw. z art. 39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 26 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa "C." Spółki Akcyjnej w Z.
przeciwko K. K., […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 maja 2006 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 21 grudnia 2005 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił apelację powódki od
wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 17 listopada 2004 r. powołując się na treść
art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (tekst jedn.: Dz. U z 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm.; dalej: „u.k.s.c.").
Wskazał przy tym, że skarżąca nie uiściła brakującej części (44.999,90 zł) wpisu od
wniesionego środka zaskarżenia w ustawowym 7-dniowym terminie. Wprawdzie
polecenie przelewu obejmujące wymienioną kwotę zostało złożone przez powódkę
w banku w ostatnim dniu terminu do uiszczenia wymaganej opłaty, tj. 11 sierpnia
2005 r., jednakże dyspozycja ta nie mogła być już w tym dniu zrealizowana.
Zgodnie bowiem z treścią umowy rachunku bankowego, łączącej powódkę z
bankiem, polecenia przelewu złożone po godzinie 13°°- jak miało to miejsce w
konkretnym stanie faktycznym - podlegały realizacji w dniu następnym.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka wniosła o jego uchylenie
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 16 ust. 3 u.k.s.c. przez jego
błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że termin do uiszczenia wpisu nie jest
zachowany w przypadku złożenia przez stronę polecenia przelewu drogą
elektroniczną i dopełnienia przez nią wszystkich czynności niezbędnych do
realizacji tej dyspozycji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Trafnie wskazała skarżąca, że - zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Sądu
Najwyższego poglądem - w przypadku, gdy wpłata opłaty sądowej następuje
w drodze przelewu, za datę jej uiszczenia uważa się w zasadzie datę przyjęcia
polecenia przelewu przez bank, w którym zlecający przelew ma rachunek z kwotą
wystarczającą na pokrycie tej należności. U podstaw tego zapatrywania legło
założenie, że strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji w sytuacji, gdy
dopełniła w terminie wszystkich czynności zmierzających do wniesienia tą drogą
wymaganej opłaty, a realizacja przelewu opóźniła się z przyczyn leżących po
stronie banku. W rozpoznawanej sprawie jednak tak nie jest. Z nie
kwestionowanych ustaleń Sądu Apelacyjnego wynika, że umowa rachunku
3
bankowego, jaka łączyła powódkę z bankiem realizującym polecenie przelewu
obejmujące wymaganą opłatę, przewidywała wykonanie tego rodzaju dyspozycji,
złożonych w formie elektronicznej po godzinie 13°°, dopiero w dniu następnym.
Powódka złożyła polecenie przelewu drogą elektroniczną w ostatnim dniu terminu
do uiszczenia wpisu po godzinie 1300
. Nie można zatem uznać, że przedsięwzięła
wszystkie niezbędne działania warunkujące uiszczenie wpisu od apelacji
w wymaganym terminie. Konstatacji tej nie sprzeciwia się fakt, iż w chwili
składania dyspozycji na rachunku powódki znajdowały się środki pozwalające
zrealizować polecenie przelewu. Okoliczność powyższa – w rozważanej tu
sytuacji - jest tylko jedną z przesłanek oceny prawidłowości wniesienia opłaty
sądowej. Właściwe wykonanie tej czynności wymaga bowiem - jak to wyjaśnił Sąd
Najwyższy w powołanych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia
orzeczeniach (postanowieniach z dnia 30 listopada 2000 r., III CZ 111/00, nie publ.
oraz z dnia 9 sierpnia 2000 r., I CKN 820/00, nie publ.) - podjęcia przez stronę
wszelkich działań umożliwiających prawidłowe i terminowe wniesienie opłaty. Skład
orzekający pogląd ten w pełni podziela. Wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącej nie prowadzi on do nieuzasadnionego zróżnicowania sytuacji procesowej
stron w zależności od tego, czy uiszczają one opłaty znakami sądowymi, czy też w
drodze przelewu bankowego. Każdy z tych sposobów wnoszenia opłat
uregulowany jest w sposób odmienny ze względu na swoją specyfikę.
Konsekwencją wyboru przez stronę któregokolwiek z nich jest konieczność
zastosowania się do rządzących nim rygorów.
Z przytoczonych wyżej względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
w zw. z art. 39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
db