Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 37/06
POSTANOWIENIE
Dnia 31 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa W. L.
przeciwko M. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 maja 2006 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 lutego 2006 r.,
oddala zażalenie
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 24 lutego 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
powoda W. L. o przywrócenie terminu do żądania doręczenia odpisu wyroku Sądu
Apelacyjnego oraz odrzucił żądanie powoda doręczenia mu odpisu wyroku z
uzasadnieniem.
W zażaleniu powód wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia
w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Uchybienie terminowi do złożenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku Sądu
Apelacyjnego wraz z uzasadnieniem jest bezsporne. Termin do złożenia
przedmiotowego wniosku upłynął w dniu 2 grudnia 2005 r. Wniosek o doręczenie
orzeczenia z uzasadnieniem wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu został
złożony przez powoda w dniu 14 grudnia 2005 r.
Sąd Apelacyjny, w oparciu o kryterium należytej staranności człowieka
przejawiającego dbałość o własne sprawy, nie stwierdził podstaw do uwzględnienia
wniosku powoda o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie odpisu
wyroku z 25 listopada 2005 r., w konsekwencji czego wniosek powoda
o doręczenie tego odpisu wraz z uzasadnieniem odrzucił.
W zażaleniu skarżący podniósł, że jako osoba uboga nie był w stanie
przyjechać na termin rozprawy wyznaczony w sprawie, ani też zadzwonić do sądu
i dowiedzieć się w przedmiocie treści wyroku. Zaznaczył, że w związku z tym nie
został pouczony przez sąd o terminie do złożenia wniosku o doręczenie wyroku
wraz z uzasadnieniem, a jego wiedza w powyższej kwestii jest znikoma.
Zażalenie nie jest zasadne. Stosownie do art. 168 § 1 k.p.c. warunkiem,
przywrócenia terminu jest, aby niedokonanie czynności procesowej w terminie
nastąpiło bez winy strony składającej wniosek o jego przywrócenie. Zgodzić się
trzeba ze stwierdzeniem zawartym w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, że
wedle utrwalonego orzecznictwa, brak winy powinien być oceniany w sposób
uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony
3
dbającej należycie o swoje interesy. Biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej
sprawy, należy uznać, że skarżący nie dochował należytej staranności. Skarżący
miał bowiem możliwość uzyskania informacji o wydaniu wyroku, niezależnie od
niestawiennictwa na rozprawie. Również nieznajomość przepisów prawa nie może
być uznana za przyczynę niezawinioną w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c.
w przypadku osoby należycie dbającej o swoje interesy i występującej samodzielnie
przed sądem.
Argument ten jest tym bardziej wątpliwy jeżeli zważyć, iż skarżący prowadził
osobiście proces przeciwko pozwanemu dokonując szeregu ważnych
i skomplikowanych czynności procesowych.
Z powyższego wynika, że uchybienie terminowi do złożenia wniosku
o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, miało charakter
zawiniony i dlatego Sąd Apelacyjny był władny oddalić wniosek o przywrócenie
tego terminu (art. 168 § 1 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu
(art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc