Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 38/06
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa R. W.
przeciwko J. W.
o rozwód,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 czerwca 2006 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 lutego 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 października 2004 r. Sąd Okręgowy rozwiązał
małżeństwo stron i orzekł o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej (pkt I –
III-ego wyroku), a Sąd Apelacyjny – rozpoznając apelację powoda – zmienił
wyrokiem z dnia 26 września 2005 r. wyrok Sądu Okręgowego w zakresie
wykonywania władzy rodzicielskiej i oddalił apelację w pozostałej części.
Postanowieniem z dnia 24 lutego 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną
powoda od wyroku tego Sądu z dnia 26 września 2005 r. jako niedopuszczalną
w świetle art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c. W ocenie Sądu Apelacyjnego, skarga kasacyjna
jest niedopuszczalna w sprawach o rozwód. Wyrok w sprawie o rozwód ma
charakter zintegrowany i obejmuje rozstrzygnięcia obligatoryjne, do których należy
m. in. rozstrzygnięcie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej.
W zażaleniu powoda podniesiono zarzut naruszenia art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c.
przez błędną wykładnię tego przepisu i domagano się uchylenia zaskarżonego
postanowienia. W dłuższym wywodzie prawnym skarżący starał się umotywować
stanowisko, zgodnie z którym de lege lata dopuszczalna jest skarga kasacyjna
w przedmiocie rozstrzygnięcia o władzy rodzicielskiej w wyroku rozwodowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Powód nie objął skargą kasacyjną rozstrzygnięcia w części dotyczącej
rozwiązania małżeństwa, a zaskarżył jedynie rozstrzygnięcie w zakresie
dotyczącym wykonywania władzy rodzicielskiej (k. 573 akt sprawy). W ocenie
skarżącego, niedopuszczalność skargi kasacyjnej dotyczy jedynie spraw
rozwodowych sensu stricto, tj. postanowienia rozwiązującego związek małżeński,
natomiast skarga kasacyjna jest dopuszczalna w przedmiocie rozstrzygnięcia
o władzy rodzicielskiej.
Stanowiska takiego nie można podzielić.
Po pierwsze, wbrew sugestii skarżącego, pojęcie „sprawa o rozwód”
w rozumieniu art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c. należy ujmować szerzej, a więc nie tylko
w odniesieniu do samego rozstrzygnięcia o rozwiązaniu małżeństwa, ale także
w zakresie materii prawnych rozstrzyganych obligatoryjnie w wyroku rozwodowym,
3
w tym - także w zakresie władzy rodzicielskiej (art. 58 § 1 k.r.o.). Jeżeli wyrokiem
Sądu Apelacyjnego zmieniono tylko rozstrzygnięcie w przedmiocie władzy
rodzicielskiej (pkt 1 wyroku), to wyrok rozwodowy w tym zakresie ma byt
samodzielny, przy czym sprawa nie traci charakteru „sprawy o rozwód”
w rozumieniu art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c.
Po drugie, w świetle art. 5191
§ 2 k.p.c. w sprawach z zakresu prawa
rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje jedynie
w sprawach wyraźnie wymienionych w tym przepisie. Przepis ten nie wspomina
o sprawach dotyczących władzy rodzicielskiej. Z systemowego punktu widzenia
trudno byłoby przyjąć taką interpretację, zgodnie z którą dopuszczalna byłaby
skarga kasacyjna od wyroku rozwodowego w przedmiocie rozstrzygnięcia o władzy
rodzicielskiej przy jednoczesnej konstatacji jej niedopuszczalności w razie
orzeczenia o tejże władzy w postępowaniu nieprocesowym.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. oddalił zażalenie powoda jako nieuzasadnione.