II CZ 47/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 47/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku G.G.
przy uczestnictwie A.G. i I.N.
o zmianę postanowienia Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia
spadku po H.G.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca 2006 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 29 marca 2006 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy G.G. od postanowienia tego Sądu z dnia 12 października
2005 r., z tego względu, że nie zawierała ona wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania przez Sąd Najwyższy. W zażaleniu skarżący twierdzi, że skarga
kasacyjna spełnia wymogi przewidziane w przepisach k.p.c., w szczególności
zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania, wobec czego zaskarżone
postanowienie powinno zostać uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli:1) w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, 2) istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi nieważność
postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Natomiast na
podstawie art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c. na wnoszącego skargę kasacyjną nałożono
obowiązek zawarcia w jej treści wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienia. Brak w kasacji takiego wniosku powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej przez sąd drugiej instancji (art. 3986
§ 2) lub przez Sąd Najwyższy
(art. 3986
§ 3 k.p.c.).
Wbrew odmiennej ocenie Sądu Okręgowego, skarga kasacyjna zawiera
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania. Wprawdzie wniosek ten został
sformułowany nieprecyzyjnie, gdyż formalnie rzecz ujmując skarga zawiera tylko
uzasadnienie tego wniosku, to jednak nie budzi wątpliwości, że skarżący zwraca
uwagę Sądowi Najwyższemu na istotne zagadnienie prawne jakie występuje
w rozpatrywanej sprawie. Nie formułuje tego uzasadnienia w sposób rozbudowany,
ale wskazuje na jego istotę. Rzeczywiście jest bowiem ważne jakimi kryteriami
należy się kierować przy obliczaniu początku terminu przewidzianego w art. 670 § 1
k.p.c. Czy należy, tak jak orzekające w sprawie Sądy, niemożność powołania się na
podstawę uzasadniającą zmianę postanowienia stwierdzającego nabycie spadku
oceniać obiektywnie, czy też istotną rolę powinno odgrywać, jak sam
3
zainteresowany rozumie, istnienie tej podstawy. W okolicznościach rozpoznawanej
sprawy sprowadza się to do odpowiedzi na pytanie, czy wystarczy sama wzmianka
o tym, że przed laty testament został sporządzony, czy też dopiero zapoznanie się
z treścią testamentu było podstawą uzasadniającą zmianę postanowienia
stwierdzającego nabycie spadku, o której mowa w art. 670 § 1 k.p.c., skoro
skarżący pozostawał w przekonaniu, że testamentu nie ma.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39815
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lipca 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku G.G.
przy uczestnictwie A.G. i I.N.
o zmianę postanowienia Sądu Rejonowego w Ł.
z dnia 26 stycznia 2006 r. w sprawie [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia
spadku po H.G.,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lipca 2006 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 29 marca 2006 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Ł. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy G.G. od postanowienia tego Sądu z dnia 12 października
2005 r., z tego względu, że nie zawierała ona wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania przez Sąd Najwyższy. W zażaleniu skarżący twierdzi, że skarga
kasacyjna spełnia wymogi przewidziane w przepisach k.p.c., w szczególności
zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania, wobec czego zaskarżone
postanowienie powinno zostać uchylone.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli:1) w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, 2) istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi nieważność
postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Natomiast na
podstawie art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c. na wnoszącego skargę kasacyjną nałożono
obowiązek zawarcia w jej treści wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienia. Brak w kasacji takiego wniosku powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej przez sąd drugiej instancji (art. 3986
§ 2) lub przez Sąd Najwyższy
(art. 3986
§ 3 k.p.c.).
Wbrew odmiennej ocenie Sądu Okręgowego, skarga kasacyjna zawiera
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania. Wprawdzie wniosek ten został
sformułowany nieprecyzyjnie, gdyż formalnie rzecz ujmując skarga zawiera tylko
uzasadnienie tego wniosku, to jednak nie budzi wątpliwości, że skarżący zwraca
uwagę Sądowi Najwyższemu na istotne zagadnienie prawne jakie występuje
w rozpatrywanej sprawie. Nie formułuje tego uzasadnienia w sposób rozbudowany,
ale wskazuje na jego istotę. Rzeczywiście jest bowiem ważne jakimi kryteriami
należy się kierować przy obliczaniu początku terminu przewidzianego w art. 670 § 1
k.p.c. Czy należy, tak jak orzekające w sprawie Sądy, niemożność powołania się na
podstawę uzasadniającą zmianę postanowienia stwierdzającego nabycie spadku
oceniać obiektywnie, czy też istotną rolę powinno odgrywać, jak sam
3
zainteresowany rozumie, istnienie tej podstawy. W okolicznościach rozpoznawanej
sprawy sprowadza się to do odpowiedzi na pytanie, czy wystarczy sama wzmianka
o tym, że przed laty testament został sporządzony, czy też dopiero zapoznanie się
z treścią testamentu było podstawą uzasadniającą zmianę postanowienia
stwierdzającego nabycie spadku, o której mowa w art. 670 § 1 k.p.c., skoro
skarżący pozostawał w przekonaniu, że testamentu nie ma.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39815
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.