I CSK 176/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-10-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 176/06
POSTANOWIENIE
Dnia 17 sierpnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko P. Polska Spółce z o.o. z siedzibą w W.
o zadośćuczynienie i rentę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 sierpnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 listopada 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną;
oddala wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 18 listopada
2005 r., wniesionej przez powódkę A. W., wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania został uzasadniony przez podanie, że „w sprawie występuje istotne
zagadnienie prawne co do wykładni art. 381 k.p.c. oraz skarga kasacyjna jest
oczywiście uzasadniona”. Uzasadnienie to nie spełnia wymagania uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, przewidzianego w art. 3984
§
1 pkt 3 k.p.c. Nie może ono bowiem sprowadzać się do powtórzenia przepisów
ustawy przewidujących, kiedy Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania (art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.). Dla uzasadnienia, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne nie jest wystarczające wskazanie przepisu,
na tle którego występuje zagadnienie, ale konieczne jest wyjaśnienie, jakie
zagadnienie występuje (na czym ono polega) i dlaczego jest ono istotne dla
rozstrzygnięcia sprawy (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151). Powołując się
zaś na to, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, skarżący powinien
wskazać kwalifikowany charakter tego naruszenia i okoliczności, z których wynika
jego „oczywistość” (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia
2003 r., V CZ 187/02, OSNC 2004, nr 3, poz. 49). Uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania nie spełniające tych wymagań jest
tylko pozorem uzasadnienia.
Brak uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
powoduje odrzucenie skargi (art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.), wobec czego Sąd Najwyższy
postanowił jak w sentencji.
Odpis skargi kasacyjnej pozwany – P. Polska Sp. z o.o. otrzymał w dniu 24
kwietnia 2006 r. (k. 327), pismo nazwane „Odpowiedzią na skargę kasacyjną
powoda” złożył zaś w dniu 9 maja 2006 r. (k. 332), a zatem po terminie
przewidzianym w art. 3987
§ 1 k.p.c. Pismo to nie może zatem być potraktowane
jako odpowiedź na skargę kasacyjną. Ponieważ w postępowaniu kasacyjnym
stronie wygrywającej należy się zwrot wynagrodzenia radcy prawnego jedynie
3
za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej (odpowiedzi na skargę) oraz udział
w rozprawie przed Sądem Najwyższym (§ 12 ust. 4 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.),
brak jest podstawy do uwzględnienia wniosku pozwanego o zasądzenie na jego
rzecz kosztów postępowania kasacyjnego.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 17 sierpnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko P. Polska Spółce z o.o. z siedzibą w W.
o zadośćuczynienie i rentę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 sierpnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 listopada 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną;
oddala wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 18 listopada
2005 r., wniesionej przez powódkę A. W., wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania został uzasadniony przez podanie, że „w sprawie występuje istotne
zagadnienie prawne co do wykładni art. 381 k.p.c. oraz skarga kasacyjna jest
oczywiście uzasadniona”. Uzasadnienie to nie spełnia wymagania uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, przewidzianego w art. 3984
§
1 pkt 3 k.p.c. Nie może ono bowiem sprowadzać się do powtórzenia przepisów
ustawy przewidujących, kiedy Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania (art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.). Dla uzasadnienia, że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne nie jest wystarczające wskazanie przepisu,
na tle którego występuje zagadnienie, ale konieczne jest wyjaśnienie, jakie
zagadnienie występuje (na czym ono polega) i dlaczego jest ono istotne dla
rozstrzygnięcia sprawy (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151). Powołując się
zaś na to, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona, skarżący powinien
wskazać kwalifikowany charakter tego naruszenia i okoliczności, z których wynika
jego „oczywistość” (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia
2003 r., V CZ 187/02, OSNC 2004, nr 3, poz. 49). Uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania nie spełniające tych wymagań jest
tylko pozorem uzasadnienia.
Brak uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
powoduje odrzucenie skargi (art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.), wobec czego Sąd Najwyższy
postanowił jak w sentencji.
Odpis skargi kasacyjnej pozwany – P. Polska Sp. z o.o. otrzymał w dniu 24
kwietnia 2006 r. (k. 327), pismo nazwane „Odpowiedzią na skargę kasacyjną
powoda” złożył zaś w dniu 9 maja 2006 r. (k. 332), a zatem po terminie
przewidzianym w art. 3987
§ 1 k.p.c. Pismo to nie może zatem być potraktowane
jako odpowiedź na skargę kasacyjną. Ponieważ w postępowaniu kasacyjnym
stronie wygrywającej należy się zwrot wynagrodzenia radcy prawnego jedynie
3
za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej (odpowiedzi na skargę) oraz udział
w rozprawie przed Sądem Najwyższym (§ 12 ust. 4 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.),
brak jest podstawy do uwzględnienia wniosku pozwanego o zasądzenie na jego
rzecz kosztów postępowania kasacyjnego.
db