Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 80/06
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Maria Grzelka
w sprawie ze skargi pozwanego J.G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa A.W.
przeciwko E.G., A.G. i J.G.
o zwolnienie od egzekucji,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2006 r.,
1. odrzuca skargę,
2. zasądza od pozwanego J.G. na rzecz powódki A.W. kwotę 120,-
złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania ze skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
2
Uzasadnienie
W postanowieniu z dnia 11 kwietnia 2006 r. oddalającym zażalenie
pozwanego Sąd Okręgowy w B. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę
600,- złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Pozwany
wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego postanowienia w części
orzekającej o kosztach. Zarzucił, że w tej części postanowienie Sądu Okręgowego
narusza art. 109 § 1 k.p.c. i § 12 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych... (-) (Dz.
U. Nr 163, poz. 1349).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem przysługuje od
prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego postępowanie
w sprawie gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana
lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych
nie było i nie jest możliwe (art. 4241
§ 1 k.p.c.). Określeniem „kończące
postępowanie w sprawie” ustawodawca posłużył się wcześniej m. in.
w nieobowiązującym już art. 392 k.p.c. oraz używa go w art. 3981
§ 1 k.p.c. i art.
5191
§ 1 k.p.c. Na gruncie tych przepisów za ugruntowanie w orzecznictwie Sądu
Najwyższego należy uznać stanowisko, że kończącym postępowanie w sprawie
jest takie orzeczenie, które daje wyraz rozstrzygnięciu istoty sporu poddanego pod
osąd, nie zaś orzeczenie rozstrzygające jedynie kwestię uboczną lub wpadkową,
która pozostaje wprawdzie w związku z rozpoznawaniem żądania określonego
w piśmie wszczynającym postępowanie ale żądania zasadniczego nie rozstrzyga
(por. postanowienie SN z dnia 20 grudnia 1996 r. I CZ 30/96 – OSNC 1997 nr 3,
poz. 34, postanowienie SN z dnia 22 stycznia 1997 r. I CKN 48/96 – OSNC 1997 nr
8, poz. 107, postanowienie SN z dnia 8 kwietnia 1997 r. I CZ 22/97 – OSNC 1997
nr 10, poz. 147, uchwała SN w składzie 7 sędziów z dnia 24 listopada 1998 III CZP
44/98 – OSNC 1999 nr 5, poz. 87, uchwała SN w składzie 7 sędziów z dnia
31 maja 2000 r. III CZP 1/00 – OSNC 2001, nr 1, poz. 1, postanowienie SN z dnia
11 sierpnia 2005 r. III CNP4/05 – OSNC 2006, nr 1, poz. 16. Postanowienie
o kosztach procesu nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie
3
w myśl przedstawionej wyżej wykładni. Nie ma podstaw żeby wykładni tej nie
stosować w przypadku skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem (por. także
postanowienie SN z dnia 17 listopada 2005 r., II CNP 15/05 – OSNC 2006, nr 9,
poz. 153).
Z przedstawionych względów skarga pozwanego była niedopuszczalna
i podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.). O kosztach orzeczono na podstawie
art. 98 § 1 i 108 § 1 k.p.c.