Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 87/06
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z wniosku K.M. i M.M.
przy uczestnictwie H.K., L.C. i M.C.
o rozgraniczenie nieruchomości,
po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym
w dniu 15 grudnia 2006 r.,
zażalenia uczestników L.C. i M.C.
na postanowienie Sądu Okręgowego w L.
z dnia 7 września 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2006 r. Sąd Okręgowy w L. oddalił
zażalenie uczestników postępowania L. i M. małż. C. na postanowienie Sądu
Rejonowego w L. z dnia 12 kwietnia 2006 r. odrzucającego apelację uczestników
postępowania z powodu wniesienia jej po upływie ustawowego terminu.
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że dnia 27 stycznia 2005 r. uczestnicy
postępowania złożyli wniosek o doręczenie odpisu postanowienia Sądu
Rejonowego w L. z dnia 26 stycznia 2005 r. z uzasadnieniem, wydanego
w sprawie o rozgraniczenie nieruchomości. Odpisy tego postanowienia oraz
postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 28 lutego 2005 r., którym zostało
sprostowane postanowienie z dnia 26 stycznia 2005 r. w zakresie rozstrzygnięcia o
kosztach postępowania, zostały wysłane dnia 11 marca 2005 r. Z dowodów
doręczenia wynika, że przesyłkę, zawierającą „post.” oraz „motywy”, odebrał M.C.
dnia 17 marca 2005 r. Na dowodzie doręczenia dla L.C. adnotacja „motywy” jest
napisana innym kolorem długopisu niż pozostałe adnotacje.
Z notatki urzędowej z dnia 12 kwietnia 2006 r., którą sporządziła sekretarz
sądowy M.K., przygotowująca przesyłkę dla uczestników postępowania, wynika, że
po pierwsze, odpis postanowienia z dnia 26 stycznia 2005 r. z uzasadnieniem oraz
odpis postanowienia z dnia 28 lutego 2005 r. zostały wysłane L.C. i M.C. w jednej
kopercie dnia 11 marca 2005 r., po drugie, na dowodach doręczenia zaznaczono,
że obie przesyłki zawierały „motywy”, co oznaczało postanowienie z dnia 26
stycznia 2005 r. z uzasadnieniem oraz „post.”, co oznaczało postanowienie z dnia
28 lutego 2005 r., po trzecie, oznaczenie „motywy” zostało dopisane podczas
przygotowywania przesyłki tym samym charakterem pisma i tym samym
długopisem, co uzupełnienie pieczęci dotyczącej wysłania postanowienia z dnia
26 stycznia 2005 r. z uzasadnieniem, po czwarte, adnotacja „motywy” stosowana
jest zawsze, gdy odpis orzeczenia z uzasadnieniem jest doręczany na wiosek
uczestnika postępowania.
3
Sąd Okręgowy uznał, że z dowodów doręczenia i notatki urzędowej wynika
jednoznacznie, iż postanowienie z dnia 26 stycznia 2005 r. z uzasadnieniem
zostało doręczone uczestnikom postępowania dnia 17 marca 2005 r. , a nie – jak
zarzucił pełnomocnik uczestników postępowania – dnia 18 marca 2005 r.
W sprawie nie ma wiarygodnego dowodu potwierdzającego zarzut pełnomocnika
uczestników postępowania. Zatem apelacja wniesiona dnia 1 kwietnia 2005 r.
podlegała odrzuceniu jako spóźniona.
Pełnomocnik uczestników postępowania zaskarżył to postanowienie
zażaleniem z dnia 4 lipca 2006 r. i skargą kasacyjną z dnia 28 czerwca 2006 r.
Sąd Okręgowy w L. postanowieniem z dnia 7 lipca 2006 r. odrzucił
zażalenia jako niedopuszczalne, ponieważ od postanowień sądu drugiej instancji
wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej
instancji nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego (art. 3941
§ 2 k.p.c.).
Postanowieniem z dnia 7 września 2006 r. Sąd Okręgowy w L. odrzucił także
skargę kasacyjną uczestników postępowania jako niedopuszczalną, albowiem
zaskarżone orzeczenie nie należy do kategorii – wskazanych w art. 5191
§ 1 k.p.c.
– postanowień podlegających zaskarżeniu skargą kasacyjną.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 7 września 2006 r. pełnomocnik
uczestników postępowania wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z art. 5191
k.p.c. wynika, że w postępowaniu nieprocesowym skarga
kasacyjna przysługuje, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, od
prawomocnego, wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty
sprawy oraz postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia
postępowania, kończących postępowanie w sprawie. Jednocześnie jednak już
w tym przepisie ustawodawca zawęził katalog spraw, w których skarga kasacyjna
przysługuje, tylko do spraw z zakresu prawa osobowego, rzeczowego
i spadkowego, chyba że – co wynika z paragrafu czwartego – skarga kasacyjna
została wyłączona. W pozostałych sprawach rozpoznawanych w postępowaniu
nieprocesowym skarga kasacyjna przysługuje tylko w wypadkach wyraźnie
wymienionych w paragrafie drugim i trzecim przytoczonego przepisu.
4
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w sprawie o rozgraniczenie
nieruchomości, należącej do spraw z zakresu prawa rzeczowego. Jednakże nie
należy ono – jak trafnie stwierdził Sąd Okręgowy – do kategorii wydawanych przez
sąd drugiej instancji postanowień co do istoty sprawy oraz postanowień
w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania, kończących
postępowanie w sprawie. To oznacza, że od zaskarżonego postanowienia nie
przysługuje skarga kasacyjna. Zatem Sąd Okręgowy – wbrew odmiennym
twierdzeniom skarżących – trafnie odrzucił ich skargę kasacyjną jako
niedopuszczalną.
Pozostałe okoliczności, podniesione w zażaleniu, nie podlegają kontroli
w postępowaniu zażaleniowym, ponieważ nie dotyczą przyczyny odrzucenia
skargi kasacyjnej i nie mają związku z jej odrzuceniem jako niedopuszczalnej.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).