Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 68/07
POSTANOWIENIE
Dnia 5 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku L.P., B.P., E.P., A.P. i A.P.
o wpis w księdze wieczystej Nr [...] prawa własności i służebności osobistej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 października 2007 r.,
na skutek skargi wnioskodawcy L.P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w T.,
z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. akt [...]
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2005 r. Sąd Rejonowy w T. oddalił
wniosek L.P., B.., E.P., A.P. i A.P. o wpis w księdze wieczystej prawa własności
oraz służebności osobistej.
Postanowienie Sądu Rejonowego wnioskodawca L.P. zaskarżył skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje, co do zasady, od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie była i nie jest możliwa (art. 4241
§ 1
k.p.c.). W wyjątkowych wypadkach, tj. gdy jego niezgodność z prawem wynika
z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych
wolności albo praw człowieka i obywatela, a strony nie skorzystały
z przysługujących im środków prawnych i nie jest możliwa zmiana lub uchylenie
tego orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych,
skarga ta może być wniesiona od orzeczenia sądu pierwszej instancji (art. 4241
§ 2
k.p.c.).
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że skarżący, spełniając wymagania art. 4245
§ 1 pkt
5 in fine k.p.c., powinien przedstawić w skardze jurydyczną argumentację
wskazującą, jakie podstawowe zasady porządku prawnego lub konstytucyjne
wolności albo prawa człowieka narusza zaskarżone orzeczenie i na czym polega
obraza przepisów mających znaczenie dla ich obrony (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006, nr 6, poz. 112).
Oświadczenie skarżącego – powołujące się na pismo Prezesa Sądu
Apelacyjnego z dnia 2 grudnia 2005 r. o zawieszeniu notariusza w czynnościach
zawodowych – że zaskarżone orzeczenie narusza podstawowe zasady porządku
prawnego bez ich konkretyzacji oraz bez uzasadnienia, na czym to naruszenie
3
polega, a także bez wskazania przepisów prawnych, do których obrazy doszło w
wyniku naruszenia tych zasad, nie stanowi spełnienia wymagań art. 4241
§ 2 k.p.c.
Należy zatem uznać, że w sprawie nie zachodzi wypadek wyjątkowy w rozumieniu
ww. przepisu.
Ponadto należy stwierdzić, że skarga wnioskodawcy nie spełnia także
wymagań przewidzianych art. 4245
§ 1 pkt 2, 4, 5 k.p.c.
Z tych względów orzeczono, jak na wstępie (art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku
z art. 4241
§ 2 k.p.c. oraz art. 4245
§ 1 pkt 2, 4 i 5 k.p.c.).