Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 105/07
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "E. Spółki z o.o.
przeciwko J.Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 listopada 2007 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 czerwca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 czerwca 2007 r., Sąd Apelacyjny
odrzucił wnioski pozwanego o przywrócenie mu terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie uzasadnienia wyroku i o sporządzenie tego uzasadnienia.
Sąd Apelacyjny podniósł, że pozwany złożył kolejny wniosek o przywrócenie
terminu informując o rezygnacji z pomocy przydzielonego mu pełnomocnika
z urzędu. Jak wynika z pierwszego złożonego przezeń w tym przedmiocie wniosku,
powziął on wiadomość o treści wyroku w dniu 19 grudnia 2006 r. Od tej daty biegł
7 -dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wymagany treścią
art. 169 § 1 k.p.c. Pozwany uchybił temu terminowi i z tych względów wniosek
należało odrzucić z mocy art. 171 k.p.c. W tej sytuacji spóźniony jest też wniosek
o sporządzenie uzasadnienia wyroku i wniosek ten podlega odrzuceniu
na podstawie art. 328 § 1 k.p.c.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany, skarżąc je w całości
i wnosząc o jego uchylenie.
Pozwany zarzucił naruszenie prawa procesowego: art. 169 § 1 k.p.c.
poprzez błędną jego wykładnię i przyjęcie, że uchybił on terminowi tygodniowemu
od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu do złożenia wniosku
o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego we
Wrocławiu, podczas gdy zebrany materiał dowodowy nie daje podstaw do takiego
ustalenia; art. 168 § 1, art. 233 § 1, 328 § 2 w zw. z art. 316 k.p.c. poprzez
nierozważenie przez Sąd Apelacyjny w sposób wszechstronny i obiektywny
materiału dowodowego dotyczącego okoliczności złożenia przez niego wniosku
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku i złożenia wniosku o doręczenie mu sporządzonego
uzasadnienia oraz naruszenie w tym zakresie swobodnej oceny dowodów.
Ponadto pozwany wniósł o dopuszczenie dowodu z jego zeznań na okoliczność chwili
powzięcia przez niego wiadomości o treści wyroku i chwili powzięcia wiadomości
3
o nie złożeniu przez pełnomocnika wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu
wyroku z uzasadnieniem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest uzasadnione, choć trzeba podnieść, że zasadność pewnych
czynności, podejmowanych w toku postępowania przed sądem drugiej instancji już po
wydaniu wyroku budzi wątpliwości. Skoro bezsprzecznie ani złożenie wniosku
o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem, ani - tym bardziej - złożenie wniosku
o przywrócenie terminu do wykonania powyższych czynności nie jest objęte
przymusem adwokacko - radcowskim, nie sposób uzasadnić treścią art. 871
w zw.
z art. 130 § 5 k.p.c. zwrotu powyższych wniosków. Z takim uzasadnieniem zwrócono
wnioski powoda z dnia 22 grudnia 2006 r. i z dnia 30 marca 2007 r.
Powyższe uchybienia nie miały jednak wpływu na wynik niniejszego
postępowania. Pozwany był w toku postępowania apelacyjnego reprezentowany przez
profesjonalnego pełnomocnika. Jeśli nie posiadał pełnej wiedzy o wymogach co do
rodzaju i terminu dalszych czynności procesowych, które zamierzał podjąć, to wynikać
to może tylko z braku odpowiednich informacji, których udzielić mu winien był
pełnomocnik. Brak takiej informacji nie może rodzić skutku w postaci uznania braku
winy w uchybieniu terminowi w rozumieniu przepisu art. 168 § 1 k.p.c. Nie ma zatem
znaczenia kiedy pozwany powziął wiadomość o treści wyroku, czy też o tym, że nie
złożono wniosku o jego doręczenie wraz z uzasadnieniem. Uwzględnieniu wniosku
nie stało zatem na przeszkodzie - wbrew odmiennemu poglądowi Sądu Apelacyjnego -
uchybienie terminowi na domaganie się przywrócenia terminu, o którym mowa w art.
169 § 1 k.p.c.
Biorąc pod uwagę, że zażalenie nie jest uzasadnione, mimo błędnego
uzasadnienia, na podstawie przepisu art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., należało
zażalenie oddalić.