Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 109/08
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 grudnia 2008 r.
skargi E. C. i B. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w Z. z dnia 17 marca 2006 r., sygn. akt VI Cz (…)
wydanym w sprawie z wniosku wierzycieli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w Z., P.(…) I Oddział w Z., Banku P.(..) Spółki Akcyjnej Centrum Windykacji Detalicznej
w P., Terenowej Stacji S. w Z., Pierwszego Urzędu Skarbowego w Z., "T.(…)"
Autoryzowany Dealer J. B. w L., H. N., Urzędu Miejskiego Wydziału Finansowego w Z.,
"W.(…)" Spółki Akcyjnej Oddział w Z., "A.(…)" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w P., "T.(…)" M.(…) w W., "T.(…)" D. M., K. M. Spółki Jawnej w W.
przy uczestnictwie dłużników E. C. i B. C.
przy udziale nabywcy Z. M.
o egzekucję z nieruchomości,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 marca 2006 r. Sąd Okręgowy w Z. oddalił zażalenie
dłużnika B. C. na postanowienie Sądu Rejonowego w Z. z dnia 5 lipca 2005 r., którym
przysądzono własność nieruchomości.
Dłużnicy E. i B. C. zakwestionowali postanowienie Sądu Okręgowego skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4246
§ 1 k.p.c. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w
terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się.
Pełnomocnik skarżących wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia w dniu 7 kwietnia 2008 r. [akta VI WSC (…)]. Postanowienie
zaskarżone skargą stało się prawomocne z chwilą jego wydania, tj. w dniu 17 marca
2006 r. Dla jego prawomocności bez znaczenia jest dzień doręczenia odpisu tego
postanowienia z uzasadnieniem dłużnikom (10 kwietnia 2006 r.). Nie ma tu znaczenia
okoliczność, że postanowienie to zostało wydane na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie
bowiem z art. 363 § 1 k.p.c., orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie
przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia, żaden zaś
przepis ustawy nie wiąże prawomocności orzeczenia z jego doręczeniem.
Z tych względów Sąd Najwyższy przyjął, że skarga została wniesiona po upływie
terminu, o którym mowa w art. 4246
§ 1 k.p.c. i orzekł, jak w sentencji postanowienia
(art. 4248
§ 1 k.p.c.).