Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 1/10
POSTANOWIENIE
Dnia 7 stycznia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z powództwa C. M.
przeciwko G. Przedsiębiorstwu Budowlanemu „Z." w G.
o ustalenie pracy w warunkach szczególnych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 7 stycznia 2010 r.,
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. akt II PZ 30/09,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2009 r., II PZ 30/09, Sąd Najwyższy
odrzucił – jako niedopuszczalne - zażalenie powoda C. M. na postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 września 2009 r., II PK 136/09, którym Sąd ten odmówił
przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej złożonej od postanowienia Sądu
Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 19 lutego 2009 r.
Na powyższe postanowienie Sądu Najwyższego zażalenie złożył
pełnomocnik powoda, wnosząc o „jego uchylenie w całości oraz przyjęcie zażalenia
skarżącego na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2009 r. (...) do
merytorycznego rozpoznania (...)”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Zażalenie jako oczywiście niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
2
Powtarzając wywód zawarty w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia z
dnia 3 grudnia 2009 r., II PZ 30/09, trzeba przypomnieć, że zażalenie do Sądu
Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające
skargę kasacyjną oraz skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, a także co do kosztów procesu, które nie były
przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji zaś w sprawach, w których
przysługuje skarga kasacyjna, także na postanowienia sądu drugiej instancji
kończące postępowanie w sprawie, poza postanowieniami, o których mowa w art.
3981
k.p.c., a także postanowieniami wydanymi w wyniku rozpoznania zażalenia na
postanowienie sądu pierwszej instancji (art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c.). Innymi słowy
środek ten (zażalenia) nie przysługuje od orzeczenia Sądu Najwyższego, bowiem
nie jest on sądem drugiej instancji.
To nie budzące wątpliwości uregulowanie wskazuje więc, że wniesione w
sprawie zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego jest niedopuszczalne i stąd
podlega odrzuceniu na podstawie art. 373 w związku z art. 397 § 2 i 39810
k.p.c.