III SW 351/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SW 351/10
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z protestu H. R.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
postanawia:
uznać, że pismo "protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej" nie jest protestem wyborczym w
rozumieniu art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o
wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst:
Dz. U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467).
Uzasadnienie
H. R. w piśmie nazwanym „Protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej”, wniósł o jego rozpoznanie z uwzględnieniem „systemowych
związków (...) różnych elementów działalności wyborczej, publicznej, gospodarczej,
społecznej oraz ogólnie państwowej”, powołując się – w obszernych wywodach –
na szereg ustaw regulujących różne obszary życia społecznego i gospodarczego,
wskazując na ich niezgodność z Konstytucją.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 129 Konstytucji RP wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do
Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta
Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Ustawa z dnia 27 września
1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz. U. z
2010 r. Nr 72 , poz. 467) stanowi, że protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej może być wniesiony z powodu naruszenia przepisów ustawy albo
z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie
lub przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów (art. 72 ust. 1 ustawy). Wynika
stąd jednoznacznie, że protest może dotyczyć jedynie ważności wyboru osoby,
która została wskazana jako wybrany Prezydent w podanym do publicznej
wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej (art. 69 ust. 1 ustawy).
Ustawa nie przewiduje możliwości wniesienia protestu we wskazanym wyżej trybie
przeciwko innym osobom. W swoim piśmie z dnia 8 lipca 2010 r. H. R. nie tyle
protestuje przeciwko ważności wyboru osoby, która została wskazana jako wybrany
Prezydent w podanym obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej, ale ogólnie
przeciwko „ anarchizowaniu w funkcjonowaniu władzy publicznej” z czego bierze
się m.in. „niekontrolowane zadłużanie funduszy publicznych”. Takie pismo
wykraczające poza zakres przedmiotowy protestu przeciwko ważności wyboru
Prezydenta Rzeczypospolitej, o jakim stanowi art. 72 ust. 1 ustawy, nie jest
protestem wyborczym w rozumieniu tego przepisu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z protestu H. R.
przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
postanawia:
uznać, że pismo "protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej" nie jest protestem wyborczym w
rozumieniu art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o
wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst:
Dz. U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467).
Uzasadnienie
H. R. w piśmie nazwanym „Protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej”, wniósł o jego rozpoznanie z uwzględnieniem „systemowych
związków (...) różnych elementów działalności wyborczej, publicznej, gospodarczej,
społecznej oraz ogólnie państwowej”, powołując się – w obszernych wywodach –
na szereg ustaw regulujących różne obszary życia społecznego i gospodarczego,
wskazując na ich niezgodność z Konstytucją.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 129 Konstytucji RP wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do
Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta
Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie. Ustawa z dnia 27 września
1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz. U. z
2010 r. Nr 72 , poz. 467) stanowi, że protest przeciwko wyborowi Prezydenta
Rzeczypospolitej może być wniesiony z powodu naruszenia przepisów ustawy albo
z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, jeżeli to naruszenie
lub przestępstwo miało wpływ na wynik wyborów (art. 72 ust. 1 ustawy). Wynika
stąd jednoznacznie, że protest może dotyczyć jedynie ważności wyboru osoby,
która została wskazana jako wybrany Prezydent w podanym do publicznej
wiadomości obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej (art. 69 ust. 1 ustawy).
Ustawa nie przewiduje możliwości wniesienia protestu we wskazanym wyżej trybie
przeciwko innym osobom. W swoim piśmie z dnia 8 lipca 2010 r. H. R. nie tyle
protestuje przeciwko ważności wyboru osoby, która została wskazana jako wybrany
Prezydent w podanym obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej, ale ogólnie
przeciwko „ anarchizowaniu w funkcjonowaniu władzy publicznej” z czego bierze
się m.in. „niekontrolowane zadłużanie funduszy publicznych”. Takie pismo
wykraczające poza zakres przedmiotowy protestu przeciwko ważności wyboru
Prezydenta Rzeczypospolitej, o jakim stanowi art. 72 ust. 1 ustawy, nie jest
protestem wyborczym w rozumieniu tego przepisu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.