I CSK 565/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-01-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 565/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa J. P., A. K. i J. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 kwietnia 2013 r.
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewody M.
na rzecz powódki J. P. 3600 (trzy tysiące
sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Problem prawny,
ujęty w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,
sprowadza się do tego, czy należy uwzględniać wydatki na remont budynku przy
ocenie jego wartości, czy też nie. Problem ten rzeczywiście istnieje i doprowadził do
rozbieżności w orzecznictwie Sądu Apelacyjnego w […] (rozbieżne orzeczenia
powołano w skardze kasacyjnej). Sąd Najwyższy w tej kwestii w zasadzie się nie
wypowiedział, jedynie w wyroku z dnia 10 maja 2013 r., I CSK 414/12 (niepubl.)
stwierdzono, że koszty na remont budynku pomniejszają wartość utraconych lokali,
ponieważ gdyby wniosek o ustanowienie własności czasowej został uwzględniony,
to koszty te musieliby ponieść powodowie lub ich poprzednicy prawni. Koszty te nie
pozostają zatem w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, jaką jest utrata
lokali i zdarzeniem ją wyrządzającym – wydaniem niezgodnej z prawem decyzji. W
tej sprawie natomiast Sąd dostrzegł, że koszty na remont zostały poniesione przed
zdarzeniem wyrządzającym szkodę, tj. przed wydaniem decyzji o odmowie
ustanowienia prawa własności czasowej. Zatem decyzja ta pozbawiła
poprzedników prawnych powoda prawa do odbudowanych lokali. Oznacza to, że
szkoda obejmuje koszty wydane na remont – wartości lokali nie można
pomniejszyć o te koszty. Jeżeli zatem uwzględniać koszty na remont budynku, co
do którego wydano bezprawną decyzję o odmowie ustanowienia prawa własności
czasowej, to tylko w przypadkach, gdy koszty te poniesiono już po wydaniu tej
decyzji – wówczas bowiem na chwilę jej wydania budynek (lokale) był
niewyremontowany, zatem wartość takiego lokalu należy uwzględnić jako źródło
szkody.
3
W skardze kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie nie została wykazana
żadna z okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy
odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa J. P., A. K. i J. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2014 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 kwietnia 2013 r.
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewody M.
na rzecz powódki J. P. 3600 (trzy tysiące
sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Problem prawny,
ujęty w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,
sprowadza się do tego, czy należy uwzględniać wydatki na remont budynku przy
ocenie jego wartości, czy też nie. Problem ten rzeczywiście istnieje i doprowadził do
rozbieżności w orzecznictwie Sądu Apelacyjnego w […] (rozbieżne orzeczenia
powołano w skardze kasacyjnej). Sąd Najwyższy w tej kwestii w zasadzie się nie
wypowiedział, jedynie w wyroku z dnia 10 maja 2013 r., I CSK 414/12 (niepubl.)
stwierdzono, że koszty na remont budynku pomniejszają wartość utraconych lokali,
ponieważ gdyby wniosek o ustanowienie własności czasowej został uwzględniony,
to koszty te musieliby ponieść powodowie lub ich poprzednicy prawni. Koszty te nie
pozostają zatem w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, jaką jest utrata
lokali i zdarzeniem ją wyrządzającym – wydaniem niezgodnej z prawem decyzji. W
tej sprawie natomiast Sąd dostrzegł, że koszty na remont zostały poniesione przed
zdarzeniem wyrządzającym szkodę, tj. przed wydaniem decyzji o odmowie
ustanowienia prawa własności czasowej. Zatem decyzja ta pozbawiła
poprzedników prawnych powoda prawa do odbudowanych lokali. Oznacza to, że
szkoda obejmuje koszty wydane na remont – wartości lokali nie można
pomniejszyć o te koszty. Jeżeli zatem uwzględniać koszty na remont budynku, co
do którego wydano bezprawną decyzję o odmowie ustanowienia prawa własności
czasowej, to tylko w przypadkach, gdy koszty te poniesiono już po wydaniu tej
decyzji – wówczas bowiem na chwilę jej wydania budynek (lokale) był
niewyremontowany, zatem wartość takiego lokalu należy uwzględnić jako źródło
szkody.
3
W skardze kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie nie została wykazana
żadna z okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy
odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.