Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 62/14
POSTANOWIENIE
Dnia 17 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Roman Kuczyński
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
w sprawie z protestu wyborczego K. J.
przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego,
przy udziale:
1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej Nr […],
3) Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 czerwca 2014 r.,
postanawia:
pozostawić protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. K. J. złożył protest wyborczy przeciwko
ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego, przeprowadzonych w dniu 25
maja 2014 r. Wnoszący protest podniósł, że uznanie przez obwodowe komisje
wyborcze wielu głosów za nieważne świadczy o nieprawidłowościach w pracach
tych komisji. Ponadto, w jego ocenie, członkami komisji wyborczych zostały osoby,
które nie znały przepisów Kodeksu wyborczego i obowiązujących procedur
głosowania. Wnoszący protest przykładowo wskazał, że członkowie Obwodowej
Komisji Wyborczej Nr […], w której oddał głos w swoim imieniu, a następnie – po
2
złożeniu pełnomocnictwa – w imieniu swojej matki, nie znali przepisów Kodeksu
wyborczego dotyczących głosowania przez pełnomocników. Wnoszący protest
podniósł też, że w dniu 26 maja 2014 r. nie mógł się zapoznać z wynikami
głosowania z 10 obwodów głosowania w C., gdyż w siedzibach obwodowych
komisji wyborczych nie wisiały kopie protokołów głosowania, nie wskazując, w
jakich godzinach dokonywał tego sprawdzenia. W oparciu o takie zarzuty wnoszący
protest domagał się unieważnienia ustaleń Obwodowej Komisji Wyborczej Nr […]
oraz protokołów głosowania wszystkich innych obwodowych komisji wyborczych i
ponowne przeliczenie głosów.
Zarówno Państwowa Komisja Wyborcza, jak i Prokurator Generalny wnieśli o
pozostawienie protestu bez dalszego biegu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 336 Kodeksu wyborczego, do protestów wyborczych i
postępowania w sprawie stwierdzenia ważności wyborów do Parlamentu
Europejskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 241-246 tego Kodeksu. W
myśl art. 241 § 3 Kodeksu wyborczego, wnoszący protest powinien sformułować w
nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje
zarzuty. Przedmiotem zarzutów może być dopuszczenie się przestępstwa
przeciwko wyborom lub naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących
głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ
na wynik wyborów (art. 82 § 1 Kodeksu wyborczego). W niniejszej sprawie
wnoszący protest nie przedstawił ani nie wskazał żadnych dowodów dotyczących
podniesionych zarzutów, które są na tyle ogólnikowe, że nie nadają się do
weryfikacji, przez co jego protest jest niedopuszczalny.
Protest niespełniający warunków z art. 241 Kodeksu wyborczego pozostawia
się zaś bez dalszego biegu (art. 243 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu wyborczego).
Z tych względów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
3