IV CZ 38/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-09-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 38/14
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa J. L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w B.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 lipca 2014 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 lutego 2014 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie z
powództwa J. L. przeciwko Skarbowi Państwa – Aresztowi Śledczemu w B. odrzucił
wniosek powoda o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z uzasadnieniem oraz odrzucił
wniosek o doręczenie tego wyroku wraz z uzasadnieniem w celu wniesienia skargi
kasacyjnej.
Sąd Apelacyjny ustalił, że powód w dniu 31 stycznia 2014 r. złożył wniosek
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z uzasadnieniem, jednocześnie
składając wniosek o doręczenie wymienionego wyroku z uzasadnieniem w celu
wywiedzenia skargi kasacyjnej. Powód wskazał, że działający w sprawie
pełnomocnik nie złożył w terminie w jego imieniu wniosku o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem, ani nie poinformował go o fakcie wydania orzeczenia i o jego
treści. W dniu 15 stycznia 2014 r. matka powoda, upoważniona do odbierania
korespondencji w jego imieniu, odebrała pismo wzywające do wskazania numeru
konta bankowego, na które ma zostać przelana kwota zasądzonego
zadośćuczynienia i dopiero wówczas powód mógł podjąć czynności w sprawie.
W ocenie Sądu wnioski powoda podlegały odrzuceniu gdyż, skoro na mocy
postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 5 października 2011 r. przyznano mu
pełnomocnika z urzędu od tej chwili wszelkie pisma w sprawie, stosownie do treści
art. 133 § 3 k.p.c., prawidłowo były kierowane do pełnomocnika. Został on
zawiadomiony o terminie rozprawy apelacyjnej, na której był obecny i zapoznał się
z treścią zapadłego orzeczenia, a niezłożenie wniosku o doręczenie uzasadnienia
wyroku nie stanowi dostatecznej przyczyny dla uznania, że uchybienie terminowi do
tej czynności nastąpiło bez winy strony powodowej. Okoliczności wskazywane w
uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu nie mogą być uznane za obiektywne
przyczyny uchybienia terminowi, ponieważ zdarzenia o charakterze wewnętrznym,
polegające na wadliwej komunikacji strony z jej pełnomocnikiem procesowym, nie
wyłączają winy w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. Wniosek o przywrócenie terminu
3
przysługuje stronie tylko wtedy, gdy istniała obiektywnie uzasadniona przyczyna
uchybienia terminowi do dokonania czynności procesowej.
Powód zaskarżył powyższe postanowienie w zakresie odrzucenia wniosku
o doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z
uzasadnieniem w celu wniesienia skargi kasacyjnej. Zarzucił naruszenie przepisów
prawa procesowego, tj. art. 169 § 1 k.p.c. w zw. z art. 168 § 1 k.p.c., poprzez ich
niezastosowanie, co skutkowało błędnym odrzuceniem wniosku podczas gdy
powód w piśmie z dnia 31 stycznia 2014 r., wykazał przesłanki określone w art. 169
§ 1 k.p.c., niezbędne dla przywrócenia terminu. Skarżący wniósł o zmianę
postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o doręczenie wyroku wraz z
uzasadnieniem celem wywiedzenia skargi kasacyjnej, ewentualnie o uchylenie
postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył:
Kwestia uchybienia terminowi do złożenia wniosku o doręczenie wyroku
wraz z uzasadnieniem celem wywiedzenia skargi kasacyjnej została rozstrzygnięta
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 13 lutego 2014 r., który odrzucił
wniosek powoda o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.
Postanowienie powyższe, jako kończące postępowanie incydentalne, podobnie jak
postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu nie jest orzeczeniem
kończącym postępowanie w sprawie i nie podlega zaskarżeniu (por. m.in. uchwałę
składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNC
2001, nr 1, poz. 1, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2000 r.,
III CKN 990/00, nie publ., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia
2003 r., I CZ 195/02, nie publ., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 marca
2005 r., II UZ 72/04, OSNP 2005, nr 20, poz. 325). Taki charakter ma dopiero
postanowienie odrzucające dany środek odwoławczy lub wniosek jako wniesione
po upływie ustawowego terminu. Niezaskarżalne postanowienie może być
skontrolowane w ramach rozpoznawania zażalenia na postanowienie o odrzuceniu
kasacji lub innego wniosku kończącego postępowanie, którym w obecnej sprawie
było doręczenie tego wyroku wraz z uzasadnieniem w celu wniesienia skargi
kasacyjnej. Warunkiem tzw. uprzedniej kontroli prawidłowości orzeczenia
4
w przedmiocie przywrócenia terminu, jako mającego wpływ na wynik sprawy, na
podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3943
§ 3 k.p.c., przy
rozpoznawaniu zażalenia, musi być jednak zamieszczenie w nim odpowiedniego
wniosku. Gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik, wniosek powinien
być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw do przypisywania pismom
przez niego wnoszonym treści wprost w nich nie wyrażonych (por. m.in.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2008 r., I CZ 45/08, nie publ.).
Zażalenie wniesione przez powoda nie zawiera jednak wniosków ani zarzutów
w tym zakresie.
W tym stanie rzeczy, skoro wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku został odrzucony, nie może budzić
zastrzeżeń odrzucenie samego wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku. Z tych
względów zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu na podstawie
art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa J. L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w B.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 lipca 2014 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 lutego 2014 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie z
powództwa J. L. przeciwko Skarbowi Państwa – Aresztowi Śledczemu w B. odrzucił
wniosek powoda o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z uzasadnieniem oraz odrzucił
wniosek o doręczenie tego wyroku wraz z uzasadnieniem w celu wniesienia skargi
kasacyjnej.
Sąd Apelacyjny ustalił, że powód w dniu 31 stycznia 2014 r. złożył wniosek
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z uzasadnieniem, jednocześnie
składając wniosek o doręczenie wymienionego wyroku z uzasadnieniem w celu
wywiedzenia skargi kasacyjnej. Powód wskazał, że działający w sprawie
pełnomocnik nie złożył w terminie w jego imieniu wniosku o doręczenie wyroku
z uzasadnieniem, ani nie poinformował go o fakcie wydania orzeczenia i o jego
treści. W dniu 15 stycznia 2014 r. matka powoda, upoważniona do odbierania
korespondencji w jego imieniu, odebrała pismo wzywające do wskazania numeru
konta bankowego, na które ma zostać przelana kwota zasądzonego
zadośćuczynienia i dopiero wówczas powód mógł podjąć czynności w sprawie.
W ocenie Sądu wnioski powoda podlegały odrzuceniu gdyż, skoro na mocy
postanowienia Sądu Okręgowego w B. z dnia 5 października 2011 r. przyznano mu
pełnomocnika z urzędu od tej chwili wszelkie pisma w sprawie, stosownie do treści
art. 133 § 3 k.p.c., prawidłowo były kierowane do pełnomocnika. Został on
zawiadomiony o terminie rozprawy apelacyjnej, na której był obecny i zapoznał się
z treścią zapadłego orzeczenia, a niezłożenie wniosku o doręczenie uzasadnienia
wyroku nie stanowi dostatecznej przyczyny dla uznania, że uchybienie terminowi do
tej czynności nastąpiło bez winy strony powodowej. Okoliczności wskazywane w
uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu nie mogą być uznane za obiektywne
przyczyny uchybienia terminowi, ponieważ zdarzenia o charakterze wewnętrznym,
polegające na wadliwej komunikacji strony z jej pełnomocnikiem procesowym, nie
wyłączają winy w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. Wniosek o przywrócenie terminu
3
przysługuje stronie tylko wtedy, gdy istniała obiektywnie uzasadniona przyczyna
uchybienia terminowi do dokonania czynności procesowej.
Powód zaskarżył powyższe postanowienie w zakresie odrzucenia wniosku
o doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2013 r. wraz z
uzasadnieniem w celu wniesienia skargi kasacyjnej. Zarzucił naruszenie przepisów
prawa procesowego, tj. art. 169 § 1 k.p.c. w zw. z art. 168 § 1 k.p.c., poprzez ich
niezastosowanie, co skutkowało błędnym odrzuceniem wniosku podczas gdy
powód w piśmie z dnia 31 stycznia 2014 r., wykazał przesłanki określone w art. 169
§ 1 k.p.c., niezbędne dla przywrócenia terminu. Skarżący wniósł o zmianę
postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku o doręczenie wyroku wraz z
uzasadnieniem celem wywiedzenia skargi kasacyjnej, ewentualnie o uchylenie
postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył:
Kwestia uchybienia terminowi do złożenia wniosku o doręczenie wyroku
wraz z uzasadnieniem celem wywiedzenia skargi kasacyjnej została rozstrzygnięta
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 13 lutego 2014 r., który odrzucił
wniosek powoda o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.
Postanowienie powyższe, jako kończące postępowanie incydentalne, podobnie jak
postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu nie jest orzeczeniem
kończącym postępowanie w sprawie i nie podlega zaskarżeniu (por. m.in. uchwałę
składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNC
2001, nr 1, poz. 1, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2000 r.,
III CKN 990/00, nie publ., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia
2003 r., I CZ 195/02, nie publ., postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 marca
2005 r., II UZ 72/04, OSNP 2005, nr 20, poz. 325). Taki charakter ma dopiero
postanowienie odrzucające dany środek odwoławczy lub wniosek jako wniesione
po upływie ustawowego terminu. Niezaskarżalne postanowienie może być
skontrolowane w ramach rozpoznawania zażalenia na postanowienie o odrzuceniu
kasacji lub innego wniosku kończącego postępowanie, którym w obecnej sprawie
było doręczenie tego wyroku wraz z uzasadnieniem w celu wniesienia skargi
kasacyjnej. Warunkiem tzw. uprzedniej kontroli prawidłowości orzeczenia
4
w przedmiocie przywrócenia terminu, jako mającego wpływ na wynik sprawy, na
podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3943
§ 3 k.p.c., przy
rozpoznawaniu zażalenia, musi być jednak zamieszczenie w nim odpowiedniego
wniosku. Gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik, wniosek powinien
być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw do przypisywania pismom
przez niego wnoszonym treści wprost w nich nie wyrażonych (por. m.in.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2008 r., I CZ 45/08, nie publ.).
Zażalenie wniesione przez powoda nie zawiera jednak wniosków ani zarzutów
w tym zakresie.
W tym stanie rzeczy, skoro wniosek o przywrócenie terminu do złożenia
wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku został odrzucony, nie może budzić
zastrzeżeń odrzucenie samego wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku. Z tych
względów zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu na podstawie
art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.