I CZ 52/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 52/14
POSTANOWIENIE
Dnia 6 sierpnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa A. Z. i A. Z.
przeciwko A. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 6 sierpnia 2014 r.,
zażalenia powodów na postanowienie Sądu Apelacyjnego w /…/
z dnia 29 stycznia 2014 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z 29 stycznia 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skierowane do Sądu Najwyższego zażalenie powodów, gdyż zostało ono wniesione
z naruszeniem dyspozycji art. 871
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu powodowie wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia,
wskazując m.in. na to, że odrzucone zażalenie zostało w późniejszym czasie
zaakceptowane przez profesjonalnego pełnomocnika powodów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Odrzucenie zażalenia ze względu na jego osobiste sporządzenie
przez skarżących było oczywiście uzasadnione, gdyż wadliwość polegająca na
niezachowaniu obowiązkowego zastępstwa strony przez adwokata lub radcę
prawnego nie podlega usunięciu przez ewentualne wszczęcie postępowania
naprawczego. Innymi słowy, wadliwość środka zaskarżenia polegająca na
naruszeniu art. 871
§ 1 k.p.c., a zatem niezachowaniu tzw. przymusu adwokacko-
radcowskiego jest bezwzględna i nie może być w żaden sposób sanowana.
Tym samym nie mają jakiegokolwiek znaczenia podnoszone przez skarżących
okoliczności dotyczące ubiegania się przez nich o zwolnienie od kosztów sądowych
oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu.
Wychodząc z przedstawionych założeń, Sąd Najwyższy oddalił zażalenie
skarżących jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 6 sierpnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa A. Z. i A. Z.
przeciwko A. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 6 sierpnia 2014 r.,
zażalenia powodów na postanowienie Sądu Apelacyjnego w /…/
z dnia 29 stycznia 2014 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z 29 stycznia 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skierowane do Sądu Najwyższego zażalenie powodów, gdyż zostało ono wniesione
z naruszeniem dyspozycji art. 871
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu powodowie wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia,
wskazując m.in. na to, że odrzucone zażalenie zostało w późniejszym czasie
zaakceptowane przez profesjonalnego pełnomocnika powodów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Odrzucenie zażalenia ze względu na jego osobiste sporządzenie
przez skarżących było oczywiście uzasadnione, gdyż wadliwość polegająca na
niezachowaniu obowiązkowego zastępstwa strony przez adwokata lub radcę
prawnego nie podlega usunięciu przez ewentualne wszczęcie postępowania
naprawczego. Innymi słowy, wadliwość środka zaskarżenia polegająca na
naruszeniu art. 871
§ 1 k.p.c., a zatem niezachowaniu tzw. przymusu adwokacko-
radcowskiego jest bezwzględna i nie może być w żaden sposób sanowana.
Tym samym nie mają jakiegokolwiek znaczenia podnoszone przez skarżących
okoliczności dotyczące ubiegania się przez nich o zwolnienie od kosztów sądowych
oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu.
Wychodząc z przedstawionych założeń, Sąd Najwyższy oddalił zażalenie
skarżących jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).