II KK 245/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-10-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 245/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński (przewodniczący)
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie E. C.,
obwinionej o popełnienie wykroczenia z art. 121 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 30 września 2014 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 25 maja 2012 r.,
1) uchyla pkt II zaskarżonego wyroku;
2) obciąża Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 25 maja 2012 r., sygn. … 1232/12, Sąd
Rejonowy w W. uznał obwinioną E. C. za winną popełnienia wykroczenia z
art. 121 § 1 k.w. i wymierzył jej karę grzywny w wysokości 300 zł oraz na
podstawie art. 28 § 2 k.w. w zw. z art. 121 § 3 k.w. nałożył na obwinioną
2
środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz
„K. M. - KM Sp. z o.o.”
równowartości wyłudzonego mienia, to jest kwoty
414,30 zł.
Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 7 czerwca 2012 r.
Od powyższego orzeczenia kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł
Prokurator Generalny zarzucając mu rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego - art. 28 § 2 k.w. polegające
na orzeczeniu środka karnego obowiązku naprawienia szkody za czyn
stypizowany w przepisie art. 121 § 1 k.w., mimo braku przepisu szczególnego,
który dopuszczałby możliwość orzeczenia takiego środka.
Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna w stopniu umożliwiającym jej rozpoznanie
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Art. 28 § 2 k.w. stanowi wyraźnie, że środki karne przewidziane w
Kodeksie wykroczeń można orzec, jeżeli są one przewidziane w przepisie
szczególnym, a orzeka się je jeżeli przepis szczególny tak stanowi.
E. C. została uznana za winną popełnienia wykroczenia z art. 121 §
1 k.w., który to przepis nie przewiduje możliwości orzeczenia środka
karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody.
Jedynie w przypadku realizacji znamion wykroczenia z art. 121 § 2
k.w. istnieje możliwość orzeczenia obowiązku zapłaty równowartości
wyłudzonego mienia.
Wobec tego należy stwierdzić, że Sąd Rejonowy w W. orzekł wobec
E. C. środek karny, mimo braku ku temu podstawy prawnej, czym rażąco
naruszył przepis art. 28 § 2 k.w.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 września 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński (przewodniczący)
SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie E. C.,
obwinionej o popełnienie wykroczenia z art. 121 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 30 września 2014 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 25 maja 2012 r.,
1) uchyla pkt II zaskarżonego wyroku;
2) obciąża Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 25 maja 2012 r., sygn. … 1232/12, Sąd
Rejonowy w W. uznał obwinioną E. C. za winną popełnienia wykroczenia z
art. 121 § 1 k.w. i wymierzył jej karę grzywny w wysokości 300 zł oraz na
podstawie art. 28 § 2 k.w. w zw. z art. 121 § 3 k.w. nałożył na obwinioną
2
środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz
„K. M. - KM Sp. z o.o.”
równowartości wyłudzonego mienia, to jest kwoty
414,30 zł.
Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 7 czerwca 2012 r.
Od powyższego orzeczenia kasację w trybie art. 521 k.p.k. wniósł
Prokurator Generalny zarzucając mu rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego - art. 28 § 2 k.w. polegające
na orzeczeniu środka karnego obowiązku naprawienia szkody za czyn
stypizowany w przepisie art. 121 § 1 k.w., mimo braku przepisu szczególnego,
który dopuszczałby możliwość orzeczenia takiego środka.
Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna w stopniu umożliwiającym jej rozpoznanie
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Art. 28 § 2 k.w. stanowi wyraźnie, że środki karne przewidziane w
Kodeksie wykroczeń można orzec, jeżeli są one przewidziane w przepisie
szczególnym, a orzeka się je jeżeli przepis szczególny tak stanowi.
E. C. została uznana za winną popełnienia wykroczenia z art. 121 §
1 k.w., który to przepis nie przewiduje możliwości orzeczenia środka
karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody.
Jedynie w przypadku realizacji znamion wykroczenia z art. 121 § 2
k.w. istnieje możliwość orzeczenia obowiązku zapłaty równowartości
wyłudzonego mienia.
Wobec tego należy stwierdzić, że Sąd Rejonowy w W. orzekł wobec
E. C. środek karny, mimo braku ku temu podstawy prawnej, czym rażąco
naruszył przepis art. 28 § 2 k.w.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.