Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 59/14
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSA Elżbieta Fijałkowska (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 kwietnia 2005 r.
w sprawie z powództwa F. O.
przeciwko Gminie Miejskiej S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 października 2014 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2014 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
F. O. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie z jego powództwa
przeciwko Gminie Miejskiej S. o zapłatę, zakończonej prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 14 kwietnia 2005 r. W uzasadnieniu skargi i piśmie ją
uzupełniającym skarżący wskazał, że posiada nowe dowody w postaci
dokumentów oraz zeznań świadków, nadto domagał się wznowienia
postępowania z powodu nieważności postępowania, tj. pozbawienia go możności
działania przez pełnomocnika, twierdząc, że nie mógł działać osobiście z uwagi
na niepełnosprawność narządu wzroku oraz brak współpracy z adwokatem.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 11 marca 2014 r. na podstawie art.
410 § 1 k.p.c. odrzucił skargę. W uzasadnieniu stwierdził, że gdy skarga oparta
jest na podstawie wznowienia w postaci pozbawienia strony możności działania,
wnosi się ją w terminie 3 miesięcy od daty, gdy strona domagająca się
wznowienia dowiedziała się o wyroku (art. 407 § 1 k.p.c.). O wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 14 kwietnia 2005 r. skarżący dowiedział się najpóźniej w dniu
17 października 2005 r. W przypadku pozostałych podstaw wznowienia Sąd uznał
skargę za wniesioną z uchybieniem terminu z art. 408 k.p.c., gdyż od wydania
wyroku przez Sąd Apelacyjny upłynęło 5 lat.
Zażalenie na postanowienie złożył powód i wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i „wydanie nowego orzeczenia”. Wskazał,
że zażalenie wniesione zostało na podstawie art. 408 k.p.c., gdyż nie był on
należycie reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, a sam jako osoba
niepełnosprawna nie był w stanie czytać dokumentów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W zażaleniu skarżący twierdził, że dopiero po poddaniu się zabiegowi
usunięcia zaćmy, tj. w listopadzie 2013 r. zapoznał się z materiałem dowodowym
w sprawie i stwierdził, że nie był należycie reprezentowany przez pełnomocnika
z urzędu.
3
Okoliczność ta jednak nie ma znaczenia w świetle art. 407 § 1 k.p.c.
Przy podstawie nieważności na skutek pozbawienia strony możliwości działania
lub braku jej należytej reprezentacji zasada, że termin trzymiesięczny rozpoczyna
bieg od dnia, w którym strona, jej organ lub przedstawiciel ustawowy dowiedzieli
się o wyroku będącym przedmiotem skargi nie podlega żadnym wyjątkom.
Sam fakt dowiedzenia się o wydaniu wyroku przesądza bowiem jednocześnie
także o dowiedzeniu się o podstawie wznowienia związanej z pozbawieniem
możliwości działania lub brakiem należytej reprezentacji strony w takim
postępowaniu. Istotne jest tylko to, kiedy skarżący rzeczywiście dowiedział się
o wyroku. Z niekwestionowanego przez skarżącego ustalenia Sądu Apelacyjnego
wynikało, że nastąpiło to w dniu 17 października 2005 r. Uzasadnione zatem było
stanowisko Sądu Apelacyjnego, że skarga wniesiona została po upływie
przepisanego terminu.
Wobec tego na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.

IV CZ 59/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia