Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku S. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o odsetki

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

z dnia 26 września 2011 r. sygn. akt VIII U 1380/10

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 września 2011 r., sygn. VIII U 1380/10 Sąd Okręgowy we Wrocławiu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił decyzję strony pozwanej ZUS Oddział we W. z dnia 16 sierpnia 2010 r. i z dnia 6 października 2010 r. w ten sposób, że nakazał organowi rentowemu wypłatę wnioskodawczyni S. K. ustawowych odsetek zgodnie z wyrokami Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 września 2009 r. i z dnia 25 czerwca 2010 r.

Orzeczenie to zapadło na tle stanu faktycznego, który wynika z akt rentowych wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni S. K. pobierała od 1990 r. rentę z tytułu niezdolności do pracy, a od dnia 5 marca 2006 r. emeryturę przyznaną jej z urzędu. W 2009 r. wnioskodawczyni zgłosiła wniosek o przeliczenie emerytury w części dotyczącej kwoty bazowej ze względu na posiadanie nowego ponad 30-miesięcznego okresu składkowego. Wniosek ten strona pozwana uwzględniła i przyjęła do części socjalnej emerytury 24% nowej kwoty bazowej (tj. obowiązującej na dzień zgłoszenia wniosku – 13.03.2009 r. kwoty bazowej w wysokości 1.977,20 zł).

Emerytura wnioskodawczyni z kwoty 1.199,30 zł wzrosła do kwoty 1.320,11 zł poczynając od dnia 1.03.2009 r.

Strona pozwana wypłaciła wnioskodawczyni wyrównanie z tego tytułu za miesiące marzec, kwiecień i maj 2009 r. razem z wypłatą podwyższonej emerytury za czerwiec 2009 r. w terminie płatności przypadającym na 5 czerwca 2009 r. Na dokonaną wówczas wypłatę składało się wyrównanie za 3 miesiące ( 362,43 zł) oraz jednomiesięczna emerytura netto, a łącznie wyniosła ona 1405,11 zł.

Wnioskodawczyni zażądała odsetek za zwłokę w wypłacie podwyższonego świadczenia. Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 30 września 2009 r., sygn. VIII U 1119/2009 zasądził na rzecz wnioskodawczyni odsetki ustawowe od kwoty 1.405,11 zł za okres od 24 kwietnia 2009 r. do dnia zapłaty. Po uprawomocnieniu się tego wyroku organ rentowy wnosił o jego sprostowanie, wskazując, że kwotą od której powinny być przyznane odsetki jest kwota 362,43 zł. Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 8 grudnia 2009 r. wniosek ten oddalił jako wykraczający poza normy art. 350 § 1 kpc.

Strona pozwana decyzją z dnia 23 listopada 2009 r. przyznała wnioskodawczyni odsetki od wyrównania świadczenia za marzec, kwiecień i maj 2009 r., a więc od kwoty 362,43 zł. Wyniosły one 5,03 złotych .

W wyniku odwołania wnioskodawczyni od tej decyzji Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. VIII U 123/10 zmienił ją w ten sposób, że nakazał organowi rentowemu wypłatę odsetek zgodnie z treścią wyroku tegoż Sądu z dnia 30 września 2009 r.

Organ rentowy wydał wówczas w dniu 16 sierpnia 2010 r. decyzje przyznającą wnioskodawczyni powtórnie odsetki , tym razem od kwoty 1.042,68 zł (tj. 1405,11 zł – 362,43 zł) za okres od 24 kwietnia 2009 r. do dnia 5 czerwca 2009 r. i z tego tytułu wypłacił kwotę 15,97 złotych.

Wobec dalszych roszczeń wnioskodawczyni o odsetki (żądała ona kwoty 259,73 zł) strona pozwana wydała ostatecznie decyzję odmowną z dnia 6 października 2010 r.

Sąd Okręgowy, ferując w niniejszej sprawie wyrok, założył, iż strona pozwana nie zrealizowała treści uprzednio wydanych wyroków sądowych. Stanowiska tego bliżej nie uzasadnił.

Apelację od tego orzeczenia wniosła strona pozwana, zarzucając mu naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 233 kpc oraz sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zebranego materiału dowodowego – prowadzące do nakazania wypłacenia wnioskodawczyni dalszych odsetek przy błędnym uznaniu, że pozwana nie zrealizowała wydanych w tej kwestii wyroków sądowych. Apelująca naprowadzała, iż wnioskodawczyni decyzjami z dnia 23 listopada 2009 r., a następnie z dnia 16 sierpnia 2010 r. otrzymała odsetki od łącznej kwoty 1.405,11 zł za okres od 24 kwietnia 2009 r. do 5 czerwca 2009 r. w wysokości 21 zł ( 5,03 zł + 15,97 zł). Dlatego też domagała się zmiany zaskarżonego wyroku przez oddalenie odwołania wnioskodawczyni albowiem jej dalej idące pretensje są bezpodstawne.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja strony pozwanej jest oczywiście uzasadniona.

Wyrok Sądu I instancji jest wyrokiem wadliwym, głównie z tej przyczyny, iż jego ustalenia faktyczne były fragmentaryczne, a oparty na nich pogląd bliżej nieuzasadniony.

W powyższej części uzasadnienia Sąd Apelacyjny przytoczył cały istotny dla sprawy stan faktyczny wynikający z akt rentowych wnioskodawczyni i wydanych wcześniej wyroków sądowych. Wynika z niego, iż wnioskodawczyni należały się odsetki od kwoty 1.405,11 zł za okres od dnia 24 kwietnia 2009 r. do dnia zapłaty, przy czym umknęło uwadze Sądu I instancji, że dniem zapłaty powyższej kwoty był 5 czerwca 2009 r. Zatem okres zwłoki nie był znaczny i odsetki zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1.02.1999 r. (Dz.U. nr 12 poz. 104) wyniosły 21 zł.

Wnioskodawczyni błędnie przyjmuje, iż okres zwłoki w wypłacie kwoty 1.405,11 zł jest znacznie dłuższy. W odwołaniu datuje ją do dnia 24.09.2010 r., a w piśmie procesowym złożonym w postępowaniu apelacyjnym przesuwa ją do dnia 6.12.2011 r. Z tej też przyczyny wadliwie oblicza wysokość odsetek, które w rzeczywistości jej nie przysługują.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na mocy art. 386 § 1 kpc zaskarżony wyrok zmienił i orzekł o oddaleniu odwołania wnioskodawczyni jako bezzasadnego.

R.S.