V KK 404/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-02-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 404/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
SSA del. do SN Piotr Mirek
Protokolant Barbara Kobrzyńska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego,
w sprawie P. M.
skazanego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 16 stycznia 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 9 maja 2014 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w K., wyrokiem z 9 maja 2014 r., uznał P. M., urodzonego
23 grudnia 1993 r., za winnego tego, że w dniu 18 lutego 2014 r. posiadał 6,96
g suszu marihuany, to jest występku z art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o
przeciwdziałaniu narkomanii, i za to skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia
2
wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, oraz
orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 400 zł i przepadek dowodów
rzeczowych (art. 70 ust. 2 i 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Wyrok ten
nie został zaskarżony i uprawomocnił się w dniu 30 maja 2014 r.
Kasację od wymienionego wyroku złożył w dniu 7 listopada 2014 r. w
trybie art. 521 § 1 k.p.k. na niekorzyść skazanego Prokurator Generalny.
Według skarżącego orzeczenie zapadło z rażącą i mającą istotny wpływ na
jego treść obrazą art.335 § 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 7 k.p.k., bowiem Sąd
właściwy – zgodnie z wnioskiem prokuratora, ale wbrew art. 73 § 2 k.k. –
zaniechał oddania młodocianego sprawcy pod dozór kuratora lub innego
uprawnionego podmiotu. W konsekwencji autor kasacji zażądał uchylenia
zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w
K. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna – i to w stopniu ewidentnym.
Nie ulegało wątpliwości, że prokurator sformułował wniosek o skazanie
P. M. bez rozprawy w sposób wadliwy, skoro nie domagał się oddania sprawcy
w okresie próby pod dozór kuratora lub innego uprawnionego podmiotu, mimo
że według definicji ustawowej z art. 115 § 10 k.k. był on młodocianym, bowiem
nie ukończył w chwili czynu 21 lat, a w czasie orzekania 24 lat. Kwestia ta
uszła również uwagi Sądu właściwego i z tej racji doszło do rażącego i
mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa wskazanego w
kasacji.
Zdaniem Sądu Najwyższego, petitum kasacji zostało zredagowane
poprawnie, gdyż dopiero uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania umożliwi albo zmodyfikowanie
przez prokuratora wniosku, co pozwoli – za zgodą oskarżonego – załatwić
sprawę w trybie konsensualnym, albo zrodzi potrzebę, w wypadku braku takiej
modyfikacji i zgody oskarżonego, skierowania sprawy do rozpoznania na
zasadach ogólnych.
W toku powtórnego rozpoznania sprawy należy też pamiętać, że okres
próby wobec sprawcy młodocianego ustala się na podstawie art. 70 § 2 k.k.
3
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
SSA del. do SN Piotr Mirek
Protokolant Barbara Kobrzyńska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego,
w sprawie P. M.
skazanego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu
narkomanii
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 16 stycznia 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w K.
z dnia 9 maja 2014 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w K. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w K., wyrokiem z 9 maja 2014 r., uznał P. M., urodzonego
23 grudnia 1993 r., za winnego tego, że w dniu 18 lutego 2014 r. posiadał 6,96
g suszu marihuany, to jest występku z art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o
przeciwdziałaniu narkomanii, i za to skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia
2
wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, oraz
orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 400 zł i przepadek dowodów
rzeczowych (art. 70 ust. 2 i 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Wyrok ten
nie został zaskarżony i uprawomocnił się w dniu 30 maja 2014 r.
Kasację od wymienionego wyroku złożył w dniu 7 listopada 2014 r. w
trybie art. 521 § 1 k.p.k. na niekorzyść skazanego Prokurator Generalny.
Według skarżącego orzeczenie zapadło z rażącą i mającą istotny wpływ na
jego treść obrazą art.335 § 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 7 k.p.k., bowiem Sąd
właściwy – zgodnie z wnioskiem prokuratora, ale wbrew art. 73 § 2 k.k. –
zaniechał oddania młodocianego sprawcy pod dozór kuratora lub innego
uprawnionego podmiotu. W konsekwencji autor kasacji zażądał uchylenia
zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w
K. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna – i to w stopniu ewidentnym.
Nie ulegało wątpliwości, że prokurator sformułował wniosek o skazanie
P. M. bez rozprawy w sposób wadliwy, skoro nie domagał się oddania sprawcy
w okresie próby pod dozór kuratora lub innego uprawnionego podmiotu, mimo
że według definicji ustawowej z art. 115 § 10 k.k. był on młodocianym, bowiem
nie ukończył w chwili czynu 21 lat, a w czasie orzekania 24 lat. Kwestia ta
uszła również uwagi Sądu właściwego i z tej racji doszło do rażącego i
mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa wskazanego w
kasacji.
Zdaniem Sądu Najwyższego, petitum kasacji zostało zredagowane
poprawnie, gdyż dopiero uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania umożliwi albo zmodyfikowanie
przez prokuratora wniosku, co pozwoli – za zgodą oskarżonego – załatwić
sprawę w trybie konsensualnym, albo zrodzi potrzebę, w wypadku braku takiej
modyfikacji i zgody oskarżonego, skierowania sprawy do rozpoznania na
zasadach ogólnych.
W toku powtórnego rozpoznania sprawy należy też pamiętać, że okres
próby wobec sprawcy młodocianego ustala się na podstawie art. 70 § 2 k.k.
3