Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 106/14
POSTANOWIENIE
Dnia 14 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi W. K. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 grudnia 2008 r., wydanym w sprawie
z powództwa Syndyka masy upadłości W. K. prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo - Doradczo - Handlowe "I." w
Ł.
przeciwko Gminie Miasto M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 stycznia 2015 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2013 r.,
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje radcy prawnemu M. T. od Skarbu
Państwa Sądu Apelacyjnego kwotę 5 400,-
(pięć tysięcy czterysta) złotych powiększoną o podatek
VAT, tytułem wynagrodzenia za udzielenie skarżącemu
nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę W.
K. o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości –
W. K., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo
Usługowo-Doradczo-Handlowe „I.” W. K. w Ł. w upadłości przeciwko Gminie Miasta
M. o zapłatę, zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 11
grudnia 2008 r. Wyrokiem tym oddalona została apelacja powoda, a Sąd
Najwyższy postanowieniem z dnia 26 marca 2010 r. odrzucił skargę kasacyjną
wniesioną przez upadłego – W. K. Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania
przez Sąd Apelacyjny nastąpiło na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 11 marca 2013 r.
pełnomocnik skarżącego ustanowiony z urzędu zarzucił temu postanowieniu
naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 407 § 1 w związku z art. 403 § 2 k.p.c.
przez wadliwe przyjęcie, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia skargi
o wznowienie postępowania, a także błąd w ustaleniach faktycznych polegający na
przyjęciu, że termin do wniesienia skargi upłynął skarżącemu dnia 15 czerwca
2011 r., podczas gdy w rzeczywistości termin ten upłynął dnia 15 lutego 2013 r.
Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz przyznanie
pełnomocnikowi z urzędu należnego wynagrodzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pełnomocnik skarżącego wnoszący zażalenie skupił uwagę wyłącznie na
zarzucie wadliwego – jego zdaniem - przyjęcia przez Sąd Apelacyjny, że nastąpiło
uchybienie przez skarżącego terminowi do wniesienia skargi o wznowienie
postępowania. Jednakże w uzasadnieniu postanowienia Sądu odrzucającego
tę skargę znalazły się dwie podstawy prawne, na których skarżący oparł skargę
i które zostały uznane za niezasadne. Pierwszą była nienależyta, w ocenie
skarżącego reprezentacja przez syndyka masy upadłości, pozbawiająca
skarżącego możliwości działania (art. 401 pkt 2 k.p.c.). Drugą było umorzenie
postępowania, w którym wydano nieprawomocny wyrok stanowiący podstawę
ustaleń faktycznych sądu w wyroku zaskarżonym skargą o wznowienie
3
i zakończenie postępowań karnych, w odniesieniu do czynów związanych
z prowadzoną działalnością przez skarżącego, a to stanowiło według niego
ujawnienie się okoliczności i dowodów, których nie mógł wcześniej powołać
(art. 403 § 2 k.p.c.).
Jak zostało wykazane przez Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego
postanowienia, obie przyczyny podane przez skarżącego nie mogą
w okolicznościach niniejszej sprawy zostać uznane za podstawy wznowienia
postępowania. Nie wystarczy bowiem dla stwierdzenia dopuszczalności skargi
o wznowienie, a nie jej zasadności, która jest dalszym etapem postępowania
o charakterze merytorycznym wskazać podstawę wznowienia i przytoczyć jej
ustawową nazwę. Należy wskazać takie okoliczności faktyczne, które mogą
stanowić jedną z podstaw wznowienia postępowania. Jeżeli natomiast już
z samego sformułowania powoływanych przez skarżącego okoliczności wynika,
że nie stanowią one żadnej z tych podstaw, to nie jest spełniona zasadnicza
przyczyna prawna pozwalająca na wznowienie postępowania.
Wykazane zostało w zaskarżonym postanowieniu i w tym zakresie zażalenie
nic nowego nie wnosi, że jeżeli syndyk masy upadłości występujący w sprawie nie
reprezentował przedsiębiorcy należycie i dopuścił się uchybień procesowych, to ze
względu na charakter postępowania upadłościowego nie stanowi to sobą
pozbawienia możliwości działania przez przedsiębiorcę. Kwestię zaś wadliwego
umocowania syndyka upadły powinien był podnieść w chwili wstępowania syndyka
do postępowania. W każdym razie, Sąd Apelacyjny trafnie związał termin, w którym
skarżącemu znane były podnoszone okoliczności z wniesieniem przez niego -
odrzuconej następnie, a powołanej na wstępie - skargi kasacyjnej do Sądu
Najwyższego. Ponadto, wskazywane są przez skarżącego okoliczności, które
dotyczą zdarzeń po wydaniu prawomocnego orzeczenia, a wynik spraw karnych nie
ma wpływu na zasadność wznowienia postępowania, co zostało wyjaśnione
w uzasadnieniu postanowienia Sądu Apelacyjnego. Mylona jest też przez
pełnomocnika skarżącego data zaskarżonego wyroku tego Sądu i zamiast
11 grudnia 2008 r. występuje 2 grudnia 2008 r.
4
Mając to na uwadze należało oddalić zażalenie na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., rozstrzygając o kosztach postępowania
wywołanego zażaleniem na podstawie art. 98 w związku z art. 391 § 1, art. 3941
§ 3
i art. 39821
k.p.c. oraz § 15 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu (jedn. tekst Dz.U. z 2013 r., poz. 490).