Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 250/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Protokolant Jolanta Włostowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Barbary Nowińskiej
w sprawie S. B. i H. G. oskarżonych z art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy z 23.05.1991 r. o
związkach zawodowych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 12 stycznia 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść oskarżonych
od wyroku Sądu Okręgowego w S.
z dnia 5 czerwca 2014 r. zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w S.
z dnia 4 marca 2014 r.,
uchyla wyrok w zaskarżonej części i przekazuje sprawę
Sądowi Okręgowemu w S. do ponownego rozpoznania w
postępowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w S. wyrokiem z dnia 4 marca 2014 r. uznał oskarżonych S.
B. i H. G. za winnych popełnienia przestępstwa z art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2014, poz. 167) i wymierzył S.
B. grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych po 20 zł, a H. G. grzywnę w
wysokości 80 stawek dziennych po 15 zł. Ponadto oskarżonych S. B. i H. G.
uniewinnił od popełnienia czynu zarzucanego im odpowiednio w pkt II aktu
oskarżenia.
Wyrok ten w części skazującej został zaskarżony przez oskarżonych. Sąd
Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten
sposób, że na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne
wobec oskarżonych warunkowo umorzył na okres roku próby. Na podstawie art.
67 § 3 k.k. w zw. z art. 49 § 1 k.k. orzekł świadczenie pieniężne wobec
oskarżonego S. B. w kwocie 500 zł, a wobec oskarżonego H. G. w kwocie 300 zł
na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Kasację od tego wyroku na niekorzyść S. B. i H. G. w części warunkowo
umarzającej postępowanie karne wniósł Prokurator Generalny. W kasacji zarzucił
rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego
materialnego, a mianowicie art. 66 § 1 k.k., polegające na warunkowym umorzeniu
postępowania karnego, pomimo niespełnienia określonej w przywołanym przepisie
przesłanki uprzedniej niekaralności sprawcy za przestępstwo umyślne, gdyż
oskarżeni byli wcześniej karani wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 4 czerwca
2013 r., za przestępstwo z art. 212 § 1 k.k. Skarżący wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w S. w tym
zakresie do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna. Jedną z przesłanek umożliwiających
warunkowe umorzenie postępowania karnego jest uprzednia niekaralność sprawcy
za przestępstwo umyślne (art. 66 § 1 k.k.). Jednak w chwili wyrokowania przez
Sąd odwoławczy, oskarżeni byli prawomocnie skazani za czyn z art. 212 § 1 k.k.
(wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 4 czerwca 2013 r.). Wobec tego zachodziła
ujemna przesłanka uniemożliwiająca warunkowe umorzenie postępowania z uwagi
na uprzednią karalność oskarżonych za przestępstwo umyślne.
3
Sąd Okręgowy zmieniając zaskarżony wyrok skazujący i warunkowo
umarzając postępowanie karne naruszył art. 66 § 1 k.k. Nie ma przy tym
znaczenia fakt, że Sąd odwoławczy w czasie orzekania nie dysponował w aktach
sprawy aktualnymi danymi o karalności oskarżonych.
Powyżej wskazane uchybienie Sądu Okręgowego w S. stanowi rażące
naruszenie art. 66 § 1 k.k., które miało istotny wpływ na treść orzeczenia, gdyż
doprowadziło do warunkowego umorzenia postępowania karnego, pomimo braku
ku temu ustawowych przesłanek.
Dlatego też Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do
ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.